بدن هرگز دروغ نمی گوید: اثرات دیرپای والدگری با نفرت
با انتخاب ستارهها به این کتاب امتیاز دهید.
در حال خواندن
6
خواندهام
26
خواهم خواند
15
توضیحات
در این کتاب آلیس میلر، روانکاو و نویسنده مشهور، با استفاده از تجربیات بیمارانش در کنار زندگینامه غول های ادبی همانند ویرجینیا وولف، فرانتس کافکا و مارسل پروست نشان می دهد چطور تحقیر کودک و خوار شمردن او باعث تجمع خشمی می شود که خود را در بزرگسالی به شکل بیماری های مختلف از جمله سرطان، سکته یا دیگر بیماری ها نشان خواهد داد. خوانندگان در این کتاب با آسیب های روانی آشکار و پنهان دوران کودکی مواجه خواهند شد.
یادداشت ها
1402/11/21
کتاب در دفاع از این بود که به هر پدر و مادری و در هر شرایطی نباید احترام گذاشت. به اثرات مخرب فرمان چهارم(والدینت را دوست بدار) پرداخته بود. مفهوم کلیش رو فهمیدم و همدلم باهاش، اینکه پدر و مادر مقدس نیستند و نمیشه منکر آسیبهایی که به فرزندشون میزنند شد اما خیلی یک طرفه به قاضی رفته بود و به خصوص فصل اولش از شاعران و نویسندگان مطرح از ویرجینیا ولف گرفته تا کافکا و نیچه و پل ورلن و ... مثال زده بود و همه آسیبهایی که دیدند رو نتیجه رفتار غلط و وابستگی به والدین به خصوص مادر دانسته بود که خیلی به نظرم یک سویه و حتی غیر علمی بود. کل حرف کتاب این بود که شما مجبور نیستید پدر و مادرتون رو ببخشید یا دوست داشته باشید و اگر هم شما ببخشید بدنتون نمیبخشه و حتی به نسل بعد منتقل میشد. اما دو ایراد اساسی داشت کتاب ۱. به عنوان کتابی که ادعای علم داره نگفته بود دقیقاً چه اتفاقی در بدن میافته و چه شاهدی هست فقط مثال ضعیفی از بیاشتهایی زده بود ۲. مشخص نکرده بود والدین آسیبزا کیاند و دقیقاً چه میکنند. از این نظر کتاب متأخرتری مثل والدین سمی بر این برتری داره که آسیبهای والدی رو دستهبندی کرده و مثال زده
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش میشود.
17