از نظر روایت تاریخی حداقل در آثار معاصر مانند آن ندیده ام 
اما از نظر آرایه های بدیعی چندان غنی و شگفت آور نیست
در چندجا آشنایی زدایی هایی به چشم می خورد اما ادامه نمی یابد
از آنجا که شاعر  قالب مثنوی را برای اثر انتخاب کرده در ابیاتی ضعف در قافیه آوری مشاهده می شود.
کتاب کم حجم است و در یک نشست می توان تمام آن را خواند.
        

          خیلی کم پیش میاد شعرای آیینی به دلم بشینه
ولی هر شعری از آقای برقعی خوندم بی نظیر بوده
بالاخص اگر صوت شعر هم داشته باشن و با شوریدگی
تمام شعر ها رو بخونن که عالیه.
خلاصه که این‌کتاب شعر رو بخونید و لذت ببرید  

دیر یا زود ولی می‌رسد از راه آخر
یک نفر عین علی می‌رسد از راه آخر ..
        

          شرف شعر آیینی است این پسر!
        

          اقا عالی بود به نطرم یکی از بهترین کناب های برقعی بود
        

          اشعار سید حمید رضا برقعی روح جدیدی به زندگی آدم میده
شعر هایش وجد آور و حیرت انگیز است.
این کتاب و مجموعه شعر با مضمون امیرالمؤمنین میتونه روزتون رو بسازه.
عشق بازی تنها کاریه که با این کتاب میشه کرد
ازش غافل نشید. 
میشه هر روز این کتاب رو دست گرفت و باهاش سه سر تا نجف و ایوان طلا رفت.
        

          خدا به دست محمد(ص) سپرد دستش را...
        

          چهارمین دفتر شعر استاد برقعی که مختص به مولا علی است و بخش های مختلفی از زندگی حضرت را به شعر درآورده است. عالی عالی
        

          بی‌نظیر!
هر بار اشعار را می‌خوانم و هر بار وا می‌مانم از قلم و زیرکی قلم و روایتِ به ترتیبِ وقایع. تکراری نمی‌شود برایم تَحَیُّرِ برقعی.
        

          بسم‌الله الرحمن الرحیم
وقتی برای اولین بار قاب تلویزیون در قرار شاعرانه بیت رهبری، روی جوان قمی زوم شد و ترکیب‌‌بند عاشورایی‌اش امام امت و حاضرین را به تحسین وا داشت، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد چندسال بعد همین جوان گمنام قمی یکی از شاعران طرازاول آئینی کشور شود.
حالا دیگر کمتر کسی است که نام او را نشنیده باشد...

کتاب چهارم شعرش، شانزده مثنوی و غزل است که به سبک سیدحمیدرضا برقعی، زندگی حضرت پدر را به تصویر می‌کشد. تعابیرجدید، دقیق، ساختار محکم شعرش، او را از بسیاری همقطارانش، متمایز می‌سازد.

دعوتتان می‌کنم به شعر و شور و اشک...
این بار روایت منظوم و رنجنامه امام اول

... می‌رود قصه ما سوی سرانجام آرام
دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام


پ.ن۱: نفستان حق آقاسید... ان‌شاءالله همیشه زبان، فکر، قلم و شعرتان در مسیر اهل‌بیت باشد.

پ.ن۲: قطعات شعر را بارها در مراسم‌های متفاوت شنیده بودم. خیلی دنبال متن کاملش گشتم که سرانجام جوینده، یابنده است.

پ.ن۳: تعمدا غزلی در میان این مثنوی بلند، با وزن متفاوتی تحریر شده‌است. وزن انتخابی مثنوی، ضرباهنگی تند دارد، اما فصل سکوت  بیست و پنج‌ساله حضرت، آرام می‌شود... مانند رودی که پشت سد، از نفس می‌افتد.

پ.ن۴: می‌دانم بعضی از ابیات گیر می‌کند که کمی با دقت‌نظر می‌شود درست خوانده شود، اینها اختیارات شاعری است، چند بیتی نیز در میان مثنوی، قافیه قطعه دارد که فقط در اشعار حمیدرضا برقعی دیده می‌شود. گاهی مضمون مهم‌تر از قافیه است.
        

          با هر بار خوندنش ،مثل بار اول قلبم بارونی می‌شه❤️
        

          حتی فکر کردن به این کتاب موی مرا سیخ می‌کند. مگر می‌شود دلپذیر تر از این زندگی مولا را روایت کرد؟ ماشاءالله آقا سید حمیدرضای برقعی. 
تمامِ تعریف کردن‌ها حلال این قلم باد و تمامِ خرده‌گیری‌ها حرام این کتاب. 
        

          نفسم شعر و تنم شعر و روانم شعر است 
من اگر شعر نباشد به خدا می میرم ....
(عاشق شعرهای پرمحتوا ی این کتاب شدم )
        

          لذت بردیم
        

          من واقعا اشعار آقای برقعی رو دوست دارم. به خصوص این کتاب. در مثنوی های نسبتاً کوتاه، داستان هایی از زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام روایت میشه که خوندنشون به عنوان شعر، خیلی لذت بخشه. 
حتما پیشنهاد میشه.
        

          دهان کعبه به حیرت گشوده شد آن روز
«جامه‌دران»
روز و شب از تو قضا، از تو قدر می‌گوید
«ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» می‌گوید
مست اوصاف شدم می‌طلبم ساقی را
تشنه‌ام تا که بگوید به من ألباقی را...

مجموعه‌ی تحیّر با بهره‌گیری از غزل و مثنوی‌های علوی، برای مخاطب داستان زندگی امام علی (ع) رو روایت می‌کنه. با بیت «می‌رود قصه‌ی ما سوی سرانجام آرام؛ دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام» که هر شعر با اون به اتمام می‌رسه و همچنین مصرع‌های قبل از عنوان که هر شعر با اون‌ها شروع می‌شه، این مسیر روایی بیشتر احساس می‌شه. شعرها ترتیب زمانی دارن و نقاط بارز رخدادهای زندگی امام از تولد تا شهادتشون رو شامل می‌شن. من تو روز عید غدیر ۱۴۴۴ حس همراهی با این شاعرانه‌ها رو تجربه کردم؛ پیشنهاد می‌کنم شما هم تو یکی از مناسبت‌های مرتبط کتاب رو بخونید و از تصویرسازی‌های استادانه‌ی حمیدرضا برقعی لذت ببرید.
        

          تحیر مجمعه مثنوی ها و غزلیات علوی شاعر جوان و معاصر کشورمان، آقای سید حمیدرضا برقعی می باشد.

در این کتاب جناب برقه ای نقاط عطف زندگی امیر المومنین را در قالب شعر به تصویر می کشد و باید اذعان داشت که به حق چه در زمینه ی شعر (عروض و قافیه) و چه در انتقال مفاهیم به شدت موفق بوده است.

در حقیقت آغاز داستان کتاب از تولد حضرت امیر در کعبه است و داستان تا شهادت ایشان ادامه می یابد و در پایان کتاب با اشاره ای به ظهور مهدی موعود (عج) به اتمام می رسد.

اگر به شعر و به ویژه اشعار آئینی علاقه مندید به شما توصیه می کنم به هیچ روی این کتاب را از دست ندهید.
        

          بعد از خواندن این اشعار می‌توان دوباره شعیهٔ امام علی علیه السلام شد
        

          بسم رب العشق 
دهمین کتاب ۱۴۰۴
کتاب تحیر اشعار آقای برقعی برای روایت زندگی امیرالمومنین، از کودکی تا زمان شهادت بود.
محتوای کتاب با صفحه‌آرایی جور بود، به این صورت که:
 یک شاه بیت شاعر، همیشه تکرار میشد تو شعراشون:
می‌رود قصه ما سوی سرانجام آرام
دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام
و ما سراغ پرده دیگری از زندگی امیرمومنان نمی‌رفتیم مگر اینکه باید کتاب رو ورق می‌زدیم.


        

          خبر این است به سردار بگو برگردد 
از دم خیمه‌ی کفار بگو برگردد
خبر این است که کر می‌کند آدم را ؛ کر
طبل تو خالی این فرقه‌ی سرسام‌آور
خبر این است که پیمان شکنی‌ها علنی‌ست
داستان اُحد و تنگه و پیمان‌شکنی است
لشکر اهل حق از وادی حق برگشته
رو به روی تو کسی نیست؛ ورق برگشته 
آه برگرد که پیکار میان خود ماست
پسر هند جگرخوار میان خود ماست
آه برگرد که پشت سرِ تو دشمن توست 
و جهاد تو در این لحظه نجنگیدن توست
مکر دنیا نکند ختم به خیرت نکند
بر حذر باش که تصمیم، زبیرت نکند
گاه باید که در آشوب زمان پنهان ماند
بین خاکسترِ خاموش شده، سوزان ماند
مثل آن روز که در کوچه علی هیچ نگفت
مثل آن روز که می‌سوخت ولی هیچ نگفت
مثل مقداد که شمشیر به کف توفان بود
چشم در چشم علی منتظر فرمان بود
قصّه‌ی فتنه و نیرنگ و دغل پیوسته‌ست
مثل دستان یدالله زبانم بسته‌ست
آن‌چه این طایفه خواندند بگو قرآن نیست
آن‌چه بر نیزه نشاندند بگو قرآن نیست
آن که در شعله‌ی در سوخت، همان قرآن بود
همچنان شعله می‌افروخت، همان قرآن بود
آه برگرد که پیمان‌شکنی پیرش کرد
داغ عمّار و اویس قرنی پیرش کرد
می‌رود قصه‌ی ما سوی سرانجام آرام
دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام ...

💚💚💚💚

تازه این اول قصه است حکایت باقیست
ما همه زنده برآنیم که #رجعت باقیست
رفته ساقی که قدح پر کند و برگردد
عرش را غرق #تحیر کند و برگردد
دیر یا زود ولی می‌رسد از راه آخر
یک نفر عین #علی میرسد از راه آخر
مینویسم که شب تار سحر می‌گردد
👈یک نفر مانده از این قوم که برمی‌گردد ...

#‌اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🤲

.

#کتاب
#تحیّر
#مثنوی #غزل_علوی#
حمیدرضا_برقعی#
فصل_پنجم
        

          《هو الحق》
یک مجموعه شعر خیلی زیبا و خواندنی که هم شیرینه و هم تلخ