بسم رب العشق
 سیزدهمین کتاب ۱۴۰۴
کتاب برام جالب بود چون قبلا روش فکر کرده بودم و سوال داشتم و جوابم رو میداد تا حدودی
ولی یک اشکال کلی بخوام از کتاب‌های آقای مطهری بگیرم اینه که ایشون نظرات تمام مکاتب رو ریز به ریز توضیح میدن اما نظر اسلام در دو یا سه صفحه آخرِ مبحث میگن به صورت خلاصه.
درست از شناخت عکس یا نقضِ یک مفهوم (حق) به شناخت اصلش هم می‌رسیم اما به نظرم نظر اسلام خیلی خیلی نیازمند توضیح بیشتره  که در کتاب‌های شهید مطهری کم هست🗿
خیلیا فکر می‌کنن کتاب‌های شهید مطهری صرفا اومده از اسلام اسلام و اسلام گفته درحالی که شهید یک دهم اندازه‌ای که به بقیه مکاتب پرداخته به اسلام نپرداخته🙃
      

        بسم رب العشق
دوازدهمین کتاب ۱۴۰۴
پر‌یدخت را خواندم! در این عصر دلتنگی و دوری، جگرمان خال زد در غمِ پریدخت، در فراقِ سید محمود، از اولین داستان‌های غیر واقعی که دوستش داشتم. به قلم گیرای حامد عسکری

      

        بسم رب العشق
یازدهمین کتاب ۱۴۰۴

خسته از کانت و مارکس و هرچی نظریه‌ست، با مطالب تکراری‌شون با تشکراز استاد مطهری🌱
      

        بسم رب العشق 
دهمین کتاب ۱۴۰۴
کتاب تحیر اشعار آقای برقعی برای روایت زندگی امیرالمومنین، از کودکی تا زمان شهادت بود.
محتوای کتاب با صفحه‌آرایی جور بود، به این صورت که:
 یک شاه بیت شاعر، همیشه تکرار میشد تو شعراشون:
می‌رود قصه ما سوی سرانجام آرام
دفتر قصه ورق می‌خورد آرام آرام
و ما سراغ پرده دیگری از زندگی امیرمومنان نمی‌رفتیم مگر اینکه باید کتاب رو ورق می‌زدیم.


      

        بسم رب العشق
نهمین کتاب ۱۴۰۴
      

        بسم رب العشق
هشتمین کتاب ۱۴۰۴
سر صبحی دم از آن زلف پریشان زده ایم...
صبح جمعه چند شعر پایانی و بارانیِ کتاب رو خوندم، کبوتر دلم پرواز کرد، مشهد، پرکشید قم...برام حکم بوی جوی مولیان آید همی رو داشت که الان پابرهنه میتونم تا مشهد و قم برم
و مینویسم اتفاقی، ولی بخونید عمدِ خدای مهربون، شد هشتمین کتاب امسالم:)
هیچوقت کسی انقدر قشنگ از قاسم ابن حسن برام نگفته بود، از میرزا کوچک خان جنگلی 
و مدح بی‌پایان و درود بی‌کران برای کتاب و صاحبان کتاب...
      

        بسم رب العشق
هفتمین کتاب ۱۴۰۴
قبل از دیدن جلد کتاب فکر می‌کردم طراحی قدیمی‌ای دارد اما وقتی دیدمش متوجه شدم خیلی هم امروزی و اتفاقا پر از آرامش است. آن رنگ آبی، آن حاشیه آبی پر رنگ کنار کتاب، فونت و چینش و جلد ساده، ناخودآگاه مجذوبم کرد.
محتوای کتاب یکی از عملیاتی ترین دستورات سلوک برای کشیدن عنان اسب سرکش نفس است، البته که تا الان کتابی در این مورد نخوانده بودم😂
ولی سخنرانی‌هایی که شنیده بودم این تمرکز و وحدت را در این موضوع نداشتند.
انگار حقایق را شسته رفته می‌کوبید در صورتت.
متن کتاب در قاب کوچک تری نوشته شده بود و در این فضای خالی، کنار هر بند متن، یک خلاصه یا عنوان از متن بود که سوای عنوان اصلی بود، گویا ریز فهرست یا نمیدانم یک فحوای بند بود که خیلی جذاب ترش کرده بود‌.
بخصوص در کتاب‌های شهید مطهری که توضیحات هر موضوع به درازا می‌کشد و انسان ممکن است عنوان اصلی بالکل از ذهنش بیرون رود، چنین چیزی لازم است و برای یادآوری مطالب بسیار لازم تر، چیزی مانند حاشیه نویسی کتاب آنهم در مواقعی که کتاب را از کتابخانه امانت گرفته باشی و دستت برای حاشیه نویسی بسته باشد.
      

        ششمین کتاب ۱۴۰۴
      

        پنجمین کتاب ۴۰۴
اولش خیلی قشنگ و رویایی بود دوستش داشتم اما هرچی جلو میرفت انگار تماثیل نامانوس تر می‌شد و کمتر عاشقانه بنظر میرسید.
بهرحال از هم نشینی با این کتاب مشعوف شدم و نحله‌های مُرده عشق رو در من زنده کرد.
اینکه این نامه‌ها خطاب به معشوقه‌های نزار قبانی بود ناراحتم کرد، درحالی که ما به لطف عشق تمرین می‌کنیم یکتاپرستی را...

      

        چهارمین کتاب ۴۰۴
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 
کتاب خوبی بود، مجموع بیانات حضرت آقا درمورد معلم/ آپ/ تحول و...
طبیعتا این کتاب برای معلم نقش نشان دادن افق و هدف و آرمان را دارد و قرار نیست روش گفته شود
صرفا برای برخی مبانی که بدانیم ولی جامعه از این قشر جه انتظاری دارد مناسب بود:) 

دومین کتاب ۴۰۴
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 
در اوائل ماه رمضان، درحالی که برای یافتن کتاب دیگری چشم می‌انداختم، به این کتاب برخوردم، از قبل رفتار فروتنانه استاد ابوالقاسمی در برنامه محفل برایم جالب توجه بود و دیدن این کتاب سبب شعف!
با خودم گفتم بیا مُرده پرست نباشیم و انسان‌های خوب را پیش از اینکه مانند ماهی از دستمان سُر بخورند؛ بشناسیم.
چند صفحه اول کتاب را خواندم، همان دقایق اول رسیدم به صفحه ۱۴۰، مطالب ماهی‌وارانه  در ذهنت سر می‌خوردند، به خودت می‌آمدی میدیدی صد صفحه لذت بردی...
اولین نکته کتاب همان لحن صمیمی، بی‌ریا و بانمک استاد بود که در خاطرات جریان داشت.
دومین نکته بیان بدشانسی‌های روزمره‌ای بود که آوازش با گوش‌هایمان آشناست و ایشان هم مانند هر انسانی، دچار بودند. همه ما در زندگی به خنسی خوردیم اما چون گمان می‌بریم در تحمل رنج‌هایمان تنها هستیم، سخت تحملش می‌کردیم، اینبار اما شنیدن این کم شانسی‌ها از زبان یک شخص موفق شیرین بود، مانند وقتی که میفهمیدیم خانم معلم هم مو دارد و غذا می‌خورد، فتوسنتز نمی‌کند!
سومین نکته گفت و گویِ سالمِ یک ذهنِ مومن، به عبارتی فعل و انفعالاتی که در مغز انسان مومن رخ می‌دهد تا از کربلای حوادث،  سربلند بیرون بیاید، مثلا فرمودند اتفاق الف افتاد
وسوسه ب به من دست داد
با خودم عبارت پ را گفتم و آرام شدم
اینکه بدانی انسان‌های بزرگ از جنس خودمانند، همین زمینی‌ها که پیوند‌های محکم تری با صاحب آسمان بسته‌اند.
بعد از خواندن این کتاب عمیقا آرزو کردم کاش قاری بودم تا من هم گوشه‌ای از لذت قرائت قرآن، سفر به کشور‌های مختلف، رتبه اول در مسابقات مالزی و چه و چه را می‌چشیدم، حیف که اسلام...
الاایحال؛ ایشان بعضا تجلی دعای <الهم نور قلوبنا باالقرآن، و زین اخلاقنا باالقرآن> بودند، خدا به توفیقات ایشون و ما در عمل به آیات قرآن کریم بیفزاید؛ ان‌شاءالله 
      

        بسم الله الرحمن الرحیم 
نوشتن از این ذوالفنون زمان، از این ابن سینای عصر، بسیار سخت است.
از اندیشه بدیع‌شان، از ولایت پذیری‌شان، در وصف ایشانن همین بس که حضرت آقا گفته اند من از ایشان راضی ام، سونامی کلمات در سرم شدت گرفته اما کلمه‌ای در شان و درخور پیدا نمی‌کنم...
دویست صفحه نشست و برخاست با این شخصیت عمیق، تکه‌های قلبم را میان صفحات جا گذاشتم، سی صفحه آخر که روایت روز شهادتشان و حسن ختام زندگی‌شان بود،  قطرات اشکم را
امروز برای هفت آذر ۹۹ گریه کردم، راهتون پر رهرو، دعا کنید ما هم برسیم به جایگاه شما

      

        این کتاب حسن مطلع سال ۱۴۰۳ من، مصادف با فرارسیدن بهار زمین، بهارِ سالِ من شد، و همزمان با بهار معنویت؛ ماهِ رمضان🩷
و مثل همه کسانی که این کتاب رو خوندن، پس از خوندنش و همچنان با یادآوری‌ش وجودم مملو از انگیزه، غرور، عزت و پر از حس حرکت و توانایی می‌شه...
درسته کتاب توصیف زیادی از شخص آقا آشتیانی نداشت، اما ارادت قلبی من به ایشون لحظه لحظه زیاد میشد و طبیعی بود که وقتی ایشون آسمونی شدن، مثل ابرِ بهار گریه کردم...
یکی از کتاب‌هایی که در هویت بخشی به ایرانی بسیار موثره
و یکی از مهم ترین درس‌هایی که از کتاب گرفتم: معنویت یکی از الزامی‌ترین چاشنی‌های تلاش‌های ماست.
شادی روح ایشون، یه تکونی به خودمون بدیم، در راستای ساختن کشورمون:)
      

        خب...
تمومش کردم
چند فصل اول واقعا درمان این چالش هست، فقط یک مقدار سنگین و عمیق و کم مثاله که تطبیق اون با شرایط فعلی کار خودتون هست.
چند فصل بعد هم درمورد اجرای این شرایط در محیط کار خارج ایران، برای فرزندانتون و در داخل خونه که خیلی ارتباط برقرار نکردم.
ولی...
درکل اگر براتون حواس‌جمعی دغدغه باشه خیلی زود باهاش مرتبط میشید و کاربردی خواهد بود.
و مزیتی که کتاب داشت و از اول متوجه نشدم این بود که این کتاب صرفا چند ورق کاغذ نیست، لطفا قبل از خوندن کتاب حتما سری به سایت بزنید و فایل‌های تکمیلی برنامه روزانه و تمارین هر فصلش رو دریافت کنید و انجام بدید. خیلی خوبه که کتاب دعوت به تعامل و فعالیت کنه، برای سایت خودشون هم خوبه، برای خوانندگان که به هم متصل بشن هم...
(برای اینکه بار عذاب وجدانم رو کم کنم بابت انجام ندادن تمارینش و حس اینکه کتاب صرفا تو ذهنم انباشت شده و وارد عرصه عمل نشده:👇🏻)
من شخصا و شاید بعضی‌ها عادت کردیم معلم بیاد و حرف بزنه و بره و اون معلومات به انبار اطلاعات ذهنمون بره! و همينطور کتاب
درحالی که یادگیری واقعی با کنش و فعالیت همراهه، و این کتاب از همون کتاب‌هایی بود که خوندنش با تمرینش همراه بود متاسفانه من اطلاع نداشتم☹️
و ناراحتم که درونی نشده و فکر میکنم نیاز به مطالعه دوباره دارم😐
همین دیگه