یادداشت عطیه

        بسم رب العشق 
بیست و پنجمین کتاب ۱۴۰۴
سه دیدار از نادر ابراهیمی
خیلیییی وقت بود که دوست داشتم بخوانم، اما روزی نمی‌شد.
الان که می‌خوانمش حس عجیبی دارم، متفاوت از تمام قلم‌هایی که درک کردم، کلمات در سقف آرمان‌ها آرمیده‌اند و از آن کتاب‌هاییست که غیرت در رگانت قل‌قل می‌کند و دوسویه خوف و رجا را ترسیم.
 با خواندنش به یاد این کلام عین صاد می‌افتم که می‌گوید: مشکل از آنجا شروع شد که قبل از درک مفاهیم به کلمات رسیدیم، اگر درک می‌کردیم دیگر نزاعی بر سر کلمات وجود نداشت(نقل به مضمون)
و باور‌ها همانن،د اما کلمات و ادبیات عین صاد و نادر ابراهیمی باهم فرق دارند، خیلی...
هر چند صفحه‌ی کتاب از قوانین غیر قابل انکار زندگی می‌گوید که هر کدام از آنها آذوقه چند روز ذهنت می‌توانند باشد.