معرفی کتاب Rock Paper Scissors اثر آلیس فینی

Rock Paper Scissors

Rock Paper Scissors

3.8
414 نفر |
144 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

54

خوانده‌ام

985

خواهم خواند

333

ناشر
آمه
شابک
9781250266101
تعداد صفحات
248
تاریخ انتشار
1401/10/30

توضیحات

        مدت هاست که همه چیز در زندگی آقا و خانم رایت اشتباه پیش می رود. آدام و آملیا در یک تعطیلات آخر هفته، برندۀ سفر به اسکاتلند می شوند و شاید این همان چیزی باشد که ازدواجشان به آن نیاز دارد. آدام رایت که معتاد به کار و فیلم نامه نویسی است، تمام عمرش را با بیماری فراموشی چهره زندگی کرده است. او نمی تواند دوستان یا خانواده یا حتی همسرش را بشناسد. هر سال این زوج هدایای سنتی--کاغذ، پنبه، سفال، قلع- رد و بدل می کنند و هر سال همسر آدام نامه ای برای او می نویسد که هرگز اجازه نمی دهد او بخواند. هر دوی آنها می دانند که این آخر هفته ممکن است ازدواجشان را به هم بزند، اما به طور تصادفی در این سفر برنده نشده اند... یکی از آن ها دروغ می گوید... ده سال ازدواج، ده سال راز و سالگردی که هرگز فراموش نخواهند کرد.
      

پست‌های مرتبط به Rock Paper Scissors

یادداشت‌ها

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

0

بارون

بارون

1403/11/14

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

          چرا 3 و نیم؟
باید از اول شروع کنم..
شروع اش با توضیحات داستان به خوبی میتوانست آدم را جذب کند.
ایده هایی که نویسنده برای گیج کردن و شوک وارد کردن به ما به روی کاغذ آورده بود واقعا خوب بودند!
تلاش برای گیج کردن در  تمام کتاب دیده میشد از موقعی که اولین نامه ی سالگرد را دیدیم تا آخر داستان.
و اما اولین نقطه ضعف! همه ی این شوک ها در 70 صفحه ی آخر بهم وارد شد.که قشنگ میدیدم که هر 5 دقیقه یک بار دستانم روی دهانم هستند و دارم از تعجب و حیرت شاخ در می آورم!این بخش ها خوب و لذت بخش بودند. درسته! اما بزرگترین شوک در صفحه ی 278 اواسط خط 23 ام بود که در آن لحظه با خود گفتم :(حتما باید اینجوری تموم میشد؟!) 
راستش اصلا برای آدام و رابین خوشحال نیستم . 
نقطه ضعف دوم: توصیفات نویسنده اصلا با عقل جور در نمی آمدند! رابین در توصیفات زنی 60 ساله با موهای سفید بلند بود ولی در واقعیت زنی بود 40 و خورده ای ساله که در 2 سال موهایش تا پایین تر از کمرش رسیده بود و سفید شده بود.. و بسیار شک انداز بود.
خلاصه که
این کتاب در 3 کلمه : غیر منتظره، نا امید کننده، جذاب (تا قبل از پایان داستان)
و اینگونه و به این دلایل بنده 3 و نیم دادم!
        

4

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        این کتاب ترکیبی از یه عاشقانه خالص با ژانر معمایی بود 
گره ها تا اواسط داستان حتی مشخص نبودند 
روند داستان تاره از ۱۰۰ صفحه دوم شروع میشد 
و قافلگیری ۵۰ صفحه آخر داستان و شوکه اون واقعا دوست داشتنیه
از سبک پایان لذت نبردم 
احساس میکنم نویسنده میتونست بهتر تموم کنه داستان رو و شخصیت هامون پایان های  بهتری داشته باشن 
ولی با همه این ها 
در نهایت از این کتاب لذت بردم 
پیشنهاد میکنم که بخونید شما هم 
نثر روان نویسنده و پیچش های داستانی از صفحه ۵۰ به بعد 
اثر جذابی خلق کرده...
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

3

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

یک تریلر ر
          یک تریلر روانشناختی با فلش‌بک‌های خسته‌کننده و شخصیت‌های غیرقابل باور که بیشتر از اونکه هیجان انگیز باشه، مصنوعی و پرتکلف به نظر می‌رسه.

این رمان حول رابطه زوجی به نام آدام و امیلیا می‌چرخه که زندگی زناشویی آن‌ها با رازهای تاریک و دروغ‌های گذشته گره خورده. آن‌ها برای نجات ازدواجشان به یک کلبه/کلیسا دورافتاده در اسکاتلند سفر می‌کنند، اما اتفاقات عجیب و غیرمنتظره‌ای رخ میده که حقایق هولناکی رو درباره گذشته هر دو فاش می‌کنه‌.

 دوستش نداشتم:) ولی از حق نگذریم روی مغزم رژه میرفت تا پایانش رو بفهمم، میخواستم بدونم این همه توضیح و تفسیر و فلش بک تهش میخواد چه نتیجه ای بگیره، یا چه اتفاقی بیفته.کتاب مثل لحاف چهل تیکه ای بود که کنار هم دوختن، مثل یه پازل که قطعه هاشو به زور کنار هم جا دادن. پر از اطلاعات بیهوده و نامرتبط بود که سرنخی نمیداد.  توییست اصلی پایانی شوکه ام کرد، این دو امتیازو هم به همین دلیل  به کتاب دادم. و اما پایان کتاب برام غیر منطقی بود....

این خلاصه ای که از کتاب نوشتم در اکثر یادداشت ها میبینید، اما قضیه اینه که اونقدر که تمرکز روایت روی فلش بک های گذشته است، روی زمان حال نیست. زمان حال بسیااار کند پیش میره، اتفاق خاص یا کشف خاصی رخ نمیده تا انتهای کتاب، که نویسنده یهو با کلی توییست شما رو میپیچونه:)

گوینده روایت عوض میشه و ما داستان رو از دیدگاه شخصیت های اصلی  دنبال میکنیم‌ و با افکار و خاطرات گذشته اشون آشنا میشیم. ممکنه در ابتدا سر رشته داستان از دستتون در بره اما بعد عادت میکنید. آدام و امیلیا هر دو قابلیت قربانی و متهم بودن رو دارن، هر دو دروغ هایی به هم گفتن....

کلبه/کلیسای اسکاتلندی که زمان حال در اون سپری میشه فضاسازی موثری داره. دور افتاده، متروک با طوفان هایی اذیت کننده به حس ترس و دلهره کمک میکنه. فضاش منو کاملا به یاد هتل overlook فیلم و کتاب درخشش(shining) انداخت.

تم اصلی داستان، خیانت، دروغ و عواقب اونها در روابطه. با فریب نمیشه یه رابطه رو برای همیشه نگه داشت.

شخصیت ها عمقی ندارن و انگیزه برخی شخصیت ها برام قابل درک نبود و با اعمالشون نمیخوند. شخصیت ها ابتدای کتاب و انتهای کتاب انگار با هم فرق میکردن، طی چند صفحه انگار یه آدم دیگه شده بودن.
مسائلی رو هم در کتاب مطرح کرده بود که کتاب رو برای سنین پایین نامناسب میکنه.

به طور کلی پیشنهاد نمیکنم‌.

📌این کتاب رو خوندین؟
📌نظر شما چیه؟ 

  
        

35

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

        یعنی عالییی بود ۴ امتیاز دادم چون حس میکنم کمبود داشت و بیشتر اون قسمتی که  رابین املیا رو کشت باید بیشتر وارد جو و حس و حال میکرد
در کل عالیی بود
      

با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.

0

این یادداشت مربوط به نسخۀ دیگری از این کتاب است.

          ساعت پنج صبحه که بعد دوشب بیدار موندن تمومش کردم.
این دومین کتاب جناییه که اخیرا خوندم.
تقریبا میتونم بگم معرفی اولیه از این کتاب همون چیزیه که شما رو از اصل موضوع و داستان گمراه می‌کنه.

 این به من نشون میده که نویسنده هیچ بهونه رندانه‌ای برای چیدن پازل ها کنار هم نداشته و حتی با هوش بالا و شهود قوی هم نمیشه پایانش رو حدس زد.

سیر داستان منطقی پیش میرفت. نه خیلی طولانی نه خیلی کوتاه. فضاسازی قوی و جذاب بود برای کسی که عاشق سبک گوتیکه.

شخصیت پردازی امیلیا خیلی ضعیف بود. شاید میشد بین فلش بک ها و املیا یه تفاوت های شاخصی تعیین می‌کرد تا خواننده یه حدسایی بزنه. 

همینطور که گفتم، نویسنده به خودش زحمت نداده ذهن جستجوگر و کارآگاه مانند خواننده رو حرفه ای و تمیز به چالش بکشه. انگار خسته بوده و همزمان حوصله ش سررفته و با خودش گفته خب بذار یه کتاب بنویسم. و این باعث شده شما 90 درصد کتاب رو بخونید و در یک آن بفهمید که عه، اصلا داستان چیز دیگه ایه. 

مثل این میمونه که نویسنده بهت دروغ گفته باشه یا میخواسته تورو سرکار بذاره و این اصلا چیزی نیست که توی کتاب معمایی منطقی باشه. هیچ سرنخی نبود. صرفا حدس و گمان هایی میزدی تا روابط رو پیدا کنی. 

اما در کل پیشنهاد نمیدم که نخونید،اینم یه کتاب و یه داستان با موضوع متفاوت و فضاسازی جذابی بود. نقطه عطف داستان این بود که اونقدری کشش داشت که بخواید ادامه بدید و ببینید قراره چی بشه. من سکانس آخر و نوشته ی سم رو خیلی دوست داشتم. دارک و قابل حدس :) 


        

30