این پیام را به خواننده منتقل می کرد که غالب انسان ها نسبت به دیگران نیت منفی ندارند و اگر به ظاهر در حق یکدیگر بدی می کنند از منظر خودشان از خود دفاع و احقاق حق می کنند.
        

          "توی آب" هم مثل "دختری در قطار" یک داستان معمایی-جنایی  متوسط رو به خوبه. خواننده می‌تونه از لحظات تعلیق داستان لذت ببره و حدسای متفاوت در مورد پایان داستان بزنه که معمولا هم درست از آب درمی‌آد.
        

          از پائولا هاوکینز، دختری در قطار را با توجه به تبلیغات این کتاب مطالعه کردم و چیزی که انتظار داشتم، دستگیرم نشد. اما از این اشتباه درس نگرفتم و درون آب را هم مطالعه کردم، این بار پائولا هاوکینز بیشتر ناامیدم کرد و درونِ آب به رغم فضای سنگین و غم آلودی که پیش روی مخاطب ترسیم میکرد، ماجرای جنایی چندانی نداشت و با پایانی نه چندان غیر منتظره روبرو شدم.

توضیح: ترجمه علی قانع رو مطالعه کردم. ایشون در پاراگراف‌های آخر به قاتل با ضمیر «او» اشاره میکنن و از اونجایی که در زبان فارسی ضمیر «او» برای مرد و زن مشترک استفاده میشود، خواننده قادر به تشخیص مرد یا زن بودن قاتل و شناسایی دقیق اون نیست.
        

          👍🏻🎼🤍
        

          کتاب بسیارزیبایی بود تا خط آخر کتاب به کشف حقیقت پرداختم.....
        

          تصور کنید، یه روز پلیس بیاد در خونتون رو بزنه و بهتون اطلاع بدی فردی که هم براتون عزیز بوده هم تحمل دیدنش رو نداشتین مرده.. این کتاب درباره همین موضوعه!
یه روزی از روزگار جولز آبوت در خونه ش رو باز میکنه و میبینه پلیس براش خبر مرگ کسی رو آورده و نمیدونه از این خبر شاد باشه یا خوشحال! مجبور میشه برگرده شهرش. و برگشتن به جایی که قبلا ازش فرار کرده بود ینی برگشتن تموم خاطراتی که جولز سعی داشت فراموش کنه:)
خب از اونجایی که من عاشق ژانر معمایی-کاراگاهی هستم کتاب برام روان بود و سریع خوندمش، کل داستان روی محور “چرا مُردن” میگذره، اگه بخوام دقیق بشم “چرا خودکشی!”
 البته پایان کتاب یه ذره ناامیدم کرد بخاطر همین 4تا ستاره دادم، انتظار بیشتری از پائولا هاوکینز داشتم یه انتظاری مثل دختری در قطار! 
حدس و گمان توی این داستان جواب گو نیس، وقتی حدس میزنید فلان کس اینکارو کرده، چند صفحه بعدش حدستون پوچ میشه و از بین میره، چون هرکسی مشغول قایم کردن ورژن خودش از اتفاقی که افتاده. هیچکس نمیدونه چیکار کرده حتی خود پلیس شهر هم نمیفهمه چیکار کرده و داره دور خودش میچرخه، ولی اخرش به زانو درمیاد...
ترجمه ش خوب بود، خیلی رووان بود، از بقیه نشرها نخوندم و نمیدونم اونا چجوری ترجمه کردن :))
        

          میتونست بهتر  باشه خیلی کش داده بود بعضی چیزا رو که لزومی نداشت 
        

          داستان«درون اب» درباره رودخانه ای در شهر است که سالها بستر پیکر زنانی ست که یا تصمیم به خودکشی گرفته اند ویا افراد دیگری انها را غرق کرده اند.این کتاب نیز مثل «د ختری در قطار» از دید چند راوی روایت میشود با این تفاوت که در ان کتاب ۳ راوی بود واینجا حدود ۱۰ راوی!! که به نظرم بعضی از انها خوب پرداخته نشده بودندواثر پر رنگی نیز بر ماجرا نداشتند وتنها باعث گنگی بیشتر خواننده می شد من باعلم به این موضوع کتاب راخواندم ومشکل کمتری داشتم اما اوایل کتاب کمی گنگ است که به نظر من از نقاط ضعف داستان بود.اما نسبت به« دختری درقطار» داستان مهیج تری داشت .ترجمه هم عالی بود. انچه که من دراین دوکتاب دوست نداشتم چهره افسرده وپر از مشکلات زنان بود که هیچ یک زندگی خوب وموفقی نداشتند.
*******
داستان با غرق شدن زنی به نام« نل» که مادر دختری نوجوان است اغاز میشودکه به گفته دختر، مرگ مادرش یک خودکشی ست اما خواهرش در پی کشف موضوع دیگری وارد ماجرا میشود.داستان جایی پیچیده میشود که دوست دختر جوان نیز چند ماه قبل در رودخانه غرق شده است. در روند داستان از ماجراهای بسیاری پرده برداشته میشود. داستان پر از شواهد وسرنخ بود بااین حال پایانی کاملا غافلگیر کننده داشت.
        

          از پر کردن وقتم با این کتاب پشیمون نیستم.
به شخصه من از هر کتاب جنایی با هر پلات‌توییستی لذت میبرم. 
چیزی که درباره این کتاب کمی حوصلمو سر میبرد، روابط نامشروع کاراکتر ها و اتفاقاتی که برام قابل پیش‌بینی بودن، بود. 
به طوری که بعد از تموم شدنش، احساس کردم که از تار عنکبوتی که از روابط کاراکترا ساخته شده بود، رها شدم.🫠 
احساس میکنم از کتاب دیگه‌ی نویسنده... "دختری در قطار" بیشتر دوستش داشتم چون روند داستان زیاد کند نبود و هیجان رو احساس کردم. 
        

          فکر کنم اولین کتاب با موضوع جنایی باشه که خوندم.
بدک نبود. یه جورایی متفاوت بود.
 اینکه کتاب یک راوی نداره و هر بخش از زبان یکی از شخصیتهای داستان  روایت میشه برام جالب بود .

ترجمه قشنگی هم داشت.

از لحاظ جنایی بودن هم زیاد معماگونه نبود.
در کل اونقدر خوب بود که باعث بشه  برم کتاب اول نویسنده یعنی دختری در قطار رو دست بگیرم.
        

          وای خدای من! اولین رمان جنایی که خوندم و عاشقش شدممم 💕✨بار ها خوندمش و سطر به سطرش رو حفظم. 
با اینکه کتاب از دید شخصیت های زیادی هست اما اگه ارتباطشون رو با داستان متوجه بشید دیگه قاطی نمی کنید ✨ حس می کنم هر تعریفی ازش کنم کم لطفی میشه 
        

          محیط افسرده و غمگینی داشت خیلی خوشم نیومد 
        

          خیلی از کتاب دختری در قطار بهتر بود
        

          در ژرفای آب یک کتاب معمایی از نویسنده‌ی کتاب دختری در قطار و تقریباً به همون سبک و سیاق هست. در کتاب دختری در قطار شما داستان رو از زبان ۳ زن به طور متناوب می‌خوندید و ماجرا رو از دید اونها نگاه می‌کردید و همین باعث میشد مدام به یکی شک کنید و چند صفحه بعد به نفر بعدی. اینجا هم هدف همین بوده اما تعداد شخصیت‌ها از ۳ به نمی‌دونم چندتا افزایش پیدا کرده و فکر کنم همین الان هم از من بپرسید مثلا جولیا کی بود باید یکم فکر کنم تا قاطی نکنم پس پیشنهاد میکنم در صورتی که قصد خوندن این کتاب رو دارید یه کاغذ کنارتون بذارید و اسم کاراکترها رو با چند کلمه توضیح کنارش بنویسید. اما داستان در مورد یک آبگیر مرموز هست، قسمتی از یک رودخونه که جریان آب اونجا نسبتا ساکن میشه و چندین مورد مرگ و خودکشی رو به خودش دیده از زمان های گذشته سیصد سال پیش تا همین اواخر. نفر آخر نل در مورد تمام این مرگ‌ها تحقیق می‌کنه و می‌خواسته کتابی راجع به اون بنویسه و حالا آخرین قربانی این آبگیر خودش هست. در طول کتاب در مورد قربانی های دیگه، اهالی اون شهر، خواهر و دختر نل می‌خونیم، از زبان خیلی از اونها داستان رو می‌شنویم تا آخر ببینیم چه بلایی سر این افراد اومده. پایان کتاب رو من دوست نداشتم و به نظر کتابی نیست که به کسی توصیه کنم بخونه، نه به خاطر اینکه خیلی بده، چون در این ژانر کتابهای بهتری وجود داره.ه