گاهی یک نامه میتواند زندگی ها را تغییر دهد. 
پسری با خانواده فقیر، دختری با خانواده پولدار از دو کشور متفاوت با یک نامه با هم آشنا میشوند. 
آن دو مانند خواهر و برادر از زندگی روزمره، افراد خانوادشان، دوستانشان، محیط زندگی و کشورشان در نامه هایشان با هم صحبت میکنند. 
با این نامه ها زندگی هر دو بچه و خانواده هایشان از این رو به آن رو میشود. 
🤩👌🏻♥🌹😍
خیلی دوسش داشتم و حتما پیشنهاد میکنم بخونید😍😍😍😍
        

          «همه چیز با یک نامه شروع شد، نامه‌ای که زندگی همه‌مان را برای همیشه تغییر داد و دو دنیای کاملا متفاوت را به هم پیوند زد.»
داستان در مورد دختری به نام کیتلین است که در آمریکا زندگی می کند. روزی برای کار کلاسی همگی مجیور می شوند یک دوست مکاتبه ای از یک کشور دور انتخاب کنند و به او نامه ای بنویسند. کیتلین، زیمباوه را انتخاب می کند. جایی که هیچ اطلاعاتی در مورد آن ندارد و حتی تا الان نمیدانسته است که چنین جایی وجود دارد. و این اغاز ماجرای ارتباط او با مارتین گاندا می شود...
موضوع داستان خیلی جذاب و جدید بود. و این خوب بود که نویسنده چنین موضوعی را انتخاب کرده بود. چون من به شخصه کتابی نخوانده بودم که چنین موضوعی داشته باشد.(البته که نویسنده ها خود کیتلین و مارتین بودند.) و به نظرم قصد نویسنده ها از نوشتن این داستان، این بود که به ما بگویند در هر موقعیت جغرافیایی ای که باشید، این موقعیت در هر صورت روی زندگی شما و نوع آن تاثیر می‌گذارد و می خواستند ما را با فرهنگ و نوع زندگی در آمریکا و زیمباوه آشنا کنند.
متن کتاب خیلی ساده و روان بود. و در عین سادگی جذابیت زیادی داشت.
شروع داستان خیلی جذاب بود و خواننده را کاملا با فضای داستان، و اینکه در کل داستان قرار است چه اتفاقاتی بیفتد آشنا می کرد. اینکه کیتلین در بخش اول از تصورات خود نسبت به افریقا و مارتین در بخش دوم از تصورات خود نسبت به امریکا حرف می زد خیلی جذاب و جالب بود.
یکی از نکته های مثبت داستان این بود که از دید هر دو شخصیت به قضیه نگاه می کرد. بنابراین ما کاملا با احساسات شخصیت ها همراه می شدیم. مثلا انجایی که مارتین در مورد اوضاعشان در زیمباوه توضیح می داد، یا انجایی که کیتلین در مورد قوانین خانه شان می گفت.
با این حال ، ما شاید از لحاظ ظاهری فقط تا حدودی در مورد شخصیت ها می دانستیم، ولی با خصوصیات درونی آنها کاملا اشنا بودیم.
توصیف مکان ها هم خیلی خوب بودند و ما به خوبی می توانستیم داستان را مثل یک فیلم جلوی چشممان ببینیم. برای مثال همان جایی که مارتین در مورد زیمباوه توضیح می دهد. و اینکه با این توصیف ها اطلاعات زیادی در مورد زیمباوه به دست اوردیم. پس این هم یک نکته ی مثبت است.
پایان کتاب هم خیلی جذاب بود و خواننده نمی خواست که تمام شود. و این که هر کدام به رویایی که داشتند رسیدند، خیلی خوب بود.
در آخر؛ این کتاب را خیلی دوست داشتم و به همه معرفی خواهم کرد. و به نظرم باید یکی از این کتاب در کتابخانه ی همه وجود داشته باشد :)
        

          همه چیز از یک تکلیف ساده و جذاب مدرسه شروع می شود. معلم کیت که ساکن آمریکا است، به دانش آموزانش می گوید برای یک دانش آموز در یکی از کشورهای دنیا نامه ای بنویسید.
کیت کشور زیمباوه را انتخاب میکند و نامه به دست پسری به نام مارتین میرسد. کیت و مارتین کاملا از دو خانواده متفاوت هستند. کیت دختری از خانواده ای ثروتمند است که دغدغه هایش حول مهمانی و خرید و لباس و ... میگذرد اما خانواده مارتین فقیر اند و مشکلات زیادی دارند که روز به روز بیشتر هم میشوند.
نامه نگاری این دو ادامه پیدا میکند تا جاییکه زندگی مارتین و خانواده اش بسیار سخت میشود و او برای ادامه مدرسه از کیت کمک میخواهد و رفته رفته کیت و خانواده اش تبدیل به حامی مالی اصلی مارتین و خانواده اش می شند. کیت وقتی که متوجه فقر و شرایط سخت مارتین میشود دست به هرتلاشی برای کمک به او میزند و رفته رفته خودش نیز رشد میکند و دیگر از آن دغدغه های بچگانه فاصله میگیرد. رشد کیت بسیار عالی در کتاب بیان شده است
فوق العاده کتاب جالبی است که بر مبنای زندگی واقعی کیت و مارتی و توسط خودشان نوشته شده است
        

          این کتاب، دقیقا همون تجربه ای بود که من همیشه آرزو داشتم و دارم که داشته باشم ولی تا حالا نتونستم مثل داستان این کتاب، به طور کامل اون ها رو به موفقیت برسونم...
اولین تجربه ام، رد و بدل کردن نامه های مجازی تو اپ "Slowly" با نوجوان های کشور های دیگه بود که البته مثل تجربۀ هم کلاسی های کیتلین، بعد از دو سه مورد رد و بدل کردن نامه، دیگه از دوستان خارجی خبری نشد و هیچ نامه ای دریافت نکردم...
اما دومین تجربه ام ارسال کتاب ناشناس (که البته بعدا تا حدودی شناس شدیم
        

          به نظر من کتاب قشنگ و خوبی بود.راجع به ۲ دوست از قاره های مختلف،کیتلین از آمریکا و مارتین از زیمبابوه بود.آن ها برای هم نامه مینوشتند و درباره اتفاقات روزمره و ارزوهایشان و ...صبحت میکردند.از نظر من نتیجه گیری آن این بود که چقدر هیجان انگیز است که برای دوستت نامه بنویسی و مشتاق  جوابش باشی:)
        

          از اول تا آخر کتاب موقع خوندن داشتم به این فکر می‌کردم که من چقدر چیزهایی دارم که قدرشون رو نمی‌دونم و همه‌اش چیزهای بیشتری می‌خوام...
        

          💬از همون اول بسم الله که چند صفحه اولش رو سر کلاس شنیدم، فهمیدم که باید کتاب خفنی باشه.
 از اونایی که آدم نمیتونه بذاره زمین. 
  
✍️🏾کتاب تماما نامه نگاریه. 
نامه نگاری بین یه دختر آمریکایی و یه پسر آفریقایی. اولاش فکر میکردم قراره با یه داستان عاشقانه  رو به رو بشم، ولی یه چیزی فراتر از عشق رو توی این کتاب پیدا کردم.

🫂کیتلین مثل تمام دخترای نوجوون درگیر مسائلی مثل دوستی و لباس و تفریح و ☆درسه☆،  ولی بعد از نامه نگاری  با مارتین میفهمه که یه جایی تو همین دنیا،  پسری همسن خودش زندگی میکنه که به خاطر فقر از تحصیل و زندگی درست و حسابی محرومه!
💢با همین اتفاقات، کیتلین حسابی تغییر می‌کنه انگار فهمیده که چیزای مهمتری توی دنیای به این بزرگی هست.
خلاصه که این کتاب خیلی چیزای خفنی بهم یاد داد.
یه نکته باحال اینکه نویسندگان کتاب کیتیلن و مارتین هستن 
و یه کتاب دیگه ام هست که متاسفانه اسمش یادم نیست ولی اون کتاب نوشته تکی کیتلینه
خلاصه که بخونینش😄🫡


 
        

          سلام و نور 
دیروز یکسر اومدم بهخوان و دیدم یکی از کاربرها به عنوان یک کتاب خوب معرفیش کرده منم رفتم و تو  برنامه های  مختص کتاب دنبالش گشتم و دیدم برنامه ی  نوار صوتیش رو داره ، به خودم گفتم  یک کمیش رو گوش میدم اگر خوب بود تا آخرش میرم و انقدر خوب بود که دو روزه تمومش کردم.
خیلی خوب بود🥹  
داستان ماجرای نامه نگاری یک دختر آمریکایی با یک پسر افریقایی ساکن زیمباوه است که در خلال نامه نگاری این دو نوجوان کمی با فرهنگ مردم آمریکا و خیلی بیشتر با فرهنگ مردم زیمباوه آشنا میشیم همینطور با شرایط زندگیشون  و همچنین  اتفاقات تاریخی که در زیمباوه و آمریکا میفته که تقریبا همزمان با حمله به برجهای دو قلوی آمریکاست .
امیدوارم بخونید یا مثل من گوش کنید و لذتشو ببرید.
        

          «تصویر ساخته‌شده توسط هوش مصنوعی»
‌
‌خیلی خیلی سخته برام که برای کتابی که این‌قدر دوستش داشتم یادداشت بنویسم :'')
‌
‌اما می‌تونم بگم که شاید یکی از تأثیرگذارترین کتاب‌هایی بود که تابه‌حال خوندم!✨
‌
‌این کتاب، داستانِ واقعی یه دختر و پسر نوجوون رو شرح می‌ده که به خاطر تکلیف مدرسه، شروع به نامه‌نگاری می‌کنن: یه دختر ۱۲ ساله‌ی آمریکایی با زندگی مرفه؛ و یه پسر ۱۴ ساله‌ی زیمبابوه‌ای به‌شدت فقیر...! (زیمبابوه‌ یه کشور توی آفریقاست.)
‌
و ‌نامه‌نگاری اون‌ها زندگی هردوشون رو عوض می‌کنه!
‌
‌و مسئله‌ی جالب دیگه اینه که این کتاب توسط خودشون نوشته شده و می‌تونیم مستقیماً با احساسات شخصیت‌های این داستانِ واقعی در ارتباط باشیم.
‌
‌می‌تونم بگم که موضوع اصلی این کتاب فقره. این‌که تا چه حد یک خانواده و کشور می‌تونه فقیر باشه و چقدر ممکنه زندگی دو تا نوجوون توی دوتا کشور مختلف، زمین تا آسمون با هم فرق داشته باشه. و همچنین این داستان در مورد امیده، و سرسختی، و قدردان بودن. و خیلی چیزهای دیگه!
‌‌
‌من واقـعاً دوستش داشتم و تقریباً توی یک روز تمومش کردم و از معدود کتاب‌هاییه که خوندنش رو به همه پیشنهاد می‌کنم. :)
از دستش ندید. 
‌
‌پی‌نوشت اول: امتیاز این کتاب توی گودریدز ۴.۳۹ از ۵ ئه که امتیاز واقعاً بالاییه.
‌
‌پی‌نوشت دوم: چاپ جدید این کتاب  با اسم «همیشه برایت می‌نویسم» ترجمه شده. من نسخه‌ی نشر اطراف رو خوندم و از ترجمه‌ هم خیلی راضی بودم.
        

          کتاب " نامه" اینطوری شروع میشه: کتلین دختر دوازده ساله آمریکایی برای پروژه مدرسه اش باید به یه دانش آموز توی یه کشور دیگه نامه بنویسه تا با فرهنگ و آداب و رسوم کشور همدیگه آشنا بشند، کتلین زیمباوه رو انتخاب می کنه و شروع به نامه نگاری برای "مارتین"  می کنه. 

کتاب بر اساس یه ماجرای واقعی نوشته شده و دو بخش داره؛ روایت مارتین از نامه ها و زندگیش، روایت کتلین از زندگیش و نامه هایی که برای مارتین نوشته. خوندن این کتاب باعث شد به شکل ملموسی با فقر اون هم توی یه کشور آفریقایی آشنا بشم و اینکه چه تفاوت عمیقی هست بین زندگی توی کشور توسعه یافته و زندگی و به دنیا اومدن توی یه کشور جهان سومی.

کتاب اونقدر برای من جذاب و خوشخوان بود که دلم میخواست کار و زندگی نداشتم و کتاب را یک نفس می خوندم.

        

          صادقانه بگم کتاب برای من  حس تلخی داشت به طوری که همون اول با خودم فکر کردم چرا دارم این کار رو با خودم می‌کنم؟
        

          جذاب 
ولی به نظرم  کاملا غیر واقعی 
        

          واقعا تجربه‌ی جدید و جالبی بود برام...
مارتین و کیتلین تونستن به بهترین شکل اتفاقاتی که از سر گذروندن و احساساتشون طی سال‌هایی که برای هم از دو سر دنیا نامه می‌نوشتن رو توی این کتاب بیان کنن؛ یه جاهایی منم همراهشون بغضم می‌گرفت و ناراحت می‌شدم، یه جاهایی هم از خوشحالی یه لبخند بزرگ روی صورتم ظاهر می‌شد و یه جاهایی هم از مهربونی و قلب پاکشون اکلیلی می‌شدم!
از طرفی هم برام تجربه‌ی جدیدی بود چون تاحالا کتابی نخونده بودم که به این شکل من رو با آفریقا، فرهنگ مردمش و شرایط زندگی روستایی‌ها و فقری که باهاش دست و پنجه نرم می‌کنن آشنا کنه.
اینم اضافه کنم که یکم(خیلی) حسادت کردم که چرا به ما توی مدرسه از این تکالیف نمی‌دن که برای یکی توی یه کشور دیگه نامه بنویسیم؟

پ.ن: عکس واقعی مارتین و کیتلین رو هم گذاشتم به این امید که شاید بیشتر مشتاق خوندن این کتاب بشید...
پ.ن۲: اگر تاثیری نداشته یا تاثیر برعکس گذاشته هم عذر می‌خوام ولی این کتاب ارزشش رو داره، پیشنهاد می‌کنم اگر نخوندید، بخونید.
‌
        

          «جامعه جهانی داشت از زیمباوه ناامید می‌شد؛ امیدوار بودم کیتلین از من ناامید نشود.»
        

          "همه چیز با یک نامه شروع شد، نامه ای که زندگی همه مان را برای همیشه تغییر داد..." 

وقتی به تاریخ نگاه می کنیم می‌بینیم نامه ها همیشه بوده اند. همیشه بوده اند که پیام هایمان را برسانند. که گاه اوامر شاهان را برسانند. گاهی ابزاری بوده اند که عاشقان پیام بدهند به هم. گاهی وسیله مکاتباتی بوده اند که شالوده اندیشه های بشری را شکل داده اند. گاهی هم همین کاغذها با کلمات رویشان، زندگی ها را تغییر داده اند.
کتاب "نامه"، مجموعه نامه هایی ست از همین دسته آخر. نامه هایی از یک دختر آمریکایی که برای تکلیف مدرسه اش، شروع می کند به نامه نگاری با یک پسر زیمبابوه ای. نامه هایی که باعث شده آدم های طرفین نامه، نگاهشان به دنیا جور دیگری شود. نامه هایی که مرورشان برای خواننده، تجربه ایست بی بدیل. تجربه این که اتفاقی کوچک، چگونه زندگی انسان ها را دگرگون می کند و از ما انسان هایی مشفق تر با بینش عمیق تر می سازد. نامه هایی که می تواند نظرگاهی باشد برای نگریستن به درد دیگران.
        

          کتاب همیشه برایت می نویسم
برای کیتلین
خدا را سپاس که ما را با هم آشنا کرد. کلمات برای نشان دادن محبت مان کافی نیستند، هرچند که من ثروتمند نیستم.
زیر شعر اضافه کردم:
عشق و توجه آرامش بخش تو زندگی ام را عوض کرده، دوستی ما مثل عشق مادرانه باقی و باقی می ماند. 
با عشق فراوان
از طرف دوستت، مارتین.

کتاب ماجرای زندگی خود نویسندگان کتاب است که در روزی معلم مدرسه  ی کیت از آن ها می خواهد یکی از کشورهای نوشته شده روی تخته را انتخاب کنند، تا یک دوست مکاتبه ای از آن جا داشته باشند، پروژه ی جدیدی که آن سال در مدرسه اجرا شده بود... برای کیت اسم زیمبابوه جالب آمد و او این کشور را برای پیدا کردن دوست مکاتبه ای انتخاب کرد.... نامه هم از طرف کیت و هم از طرف مارتین هستند در واقع هر دو راوی داستان زندگی خود از زمانی که با هم آشنا می شوند در این کتابند... اگر به خوندن کتاب در حوزه ی نوجوان علاقمند هستید، این کتاب را به شما پیشنهاد می کنم برای اینکه دارای سطح بالایی از انرژی نوع دوستی و حس همدلی و رفاقت است... درست هست که کتاب دردناکی بود و تقابل دو مدل زندگی مرفه و فقیرانه کنار هم تضاد بسیار هوشمندانه ای بود که با هدف و ایده ی درستی انتخاب شده بود ..  داستان مردمی از کشوری در افریقا که طی سال ها هنوز در گیر فقر و بی عدالتی هستند...
        

          داستان از این قرار است در یک پروژه کلاسی کتیلین  باید یک دوست نامه ای پیدا می‌کرد و اسم شهر زیمبابوه  اون را خیلی جذب کرد  و کیتلین و مارتین از سال ۱۹۹۷ نامه نگاری خود را بهم شروع می‌کنند و داستان نامه های جالب این دو نفر از اینجا شروع می شود…
        

          این داستان همونقدر که امید رو نشون میده درد فقر رو هم نشون میده.
برای فهمیدنش نباید حتما فقیر باشی تا اتفاقاتی که میفته رو درک کنی، کافیه چشمان باز باشه و اطرافمونو ببینیم شاید هزاربار بدترش در اطرافمون اتفاق بیفته.
با اینکه داستان بر اساس زندگی واقعی کیتلین و مارتینه اما بعضی جاهای داستان خیلی اغراق گونه بود برای من، و مطمئن نیستم که این اغراق ها واقعین یا صرفا برای فروش رفتن کتاب به داستان اضافه شدن.
از خوندنش لذت بردم. هرچند که به همون اندازه دلم به درد اومد.
        

          یکبار از کسی شنیدم« این ما نیستیم که کتاب ها را انتخاب میکنیم، این کتاب ها هستند که ما را پیدا میکنند» 
داستان من و این کتاب همین بود. خودش من را پیدا کرد و بعد همه چیز برایم جانی تازه گرفتند. 
از زمانی که هنوز وارد دنیای حروف نوشتنی نشده بودم، از «نامه» به عنوان رسانه ای برای تمام احساساتم، افکارم و اطلاع رسانی هایم به افراد دیگر استفاده میکردم. کمی بعدش که خواندن، و نوشتن را یاد گرفتم و با کلمات بیش از همیشه اُنس گرفتم دیگر نامه نویسی هایم بیشتر شدند و برای همه نامه مینوشتم. انواع مختلفی از نامه را اختراع کرده بودم و با دوستانم نامه بازی میکردیم. کم کم که بزرگتر شدم، برای هر پیامی که به زبان آوردنش برایم سخت بود سراغ دوست قدیمی، نامه میرفتم و کلماتی که در وجودم انباشته شده بودند را به درون کاغذ منتقل میکردم. «نامه نویسی» را دوست داشتم، و عاشق زمان هایی بودم که از کسی نامه ای میگرفتم. بخاطر عشق و علاقه ام به نامه نویسی، با تمام وجودم عاشق کتاب های نامه ای بودم و هنوز هم هستم.( مدتی بعد از آن که بابالنگ‌ دراز را خواندم، جودی شدم. از تمام اتفاقات روزم برای بابالنگ دراز می نوشتم و پایان نامه هایم از همان کلمات زیبای جودی استفاده می کردم. بابالنگ دراز و جودی، برای من تنها شخصیت های یک کتاب نیستند، من با هر دوی این ها زندگی کرده ام. برای بابالنگ دراز از تمام اتفاقاتم نوشتم و خیلی وقت ها تصور کرده ام نامه هایم را میخواند.) 
بعد از مقدمه ای طولانی، میخواهم بگویم من با تمام وجود عاشق این کتاب شدم. میخواهم بگویم مدت ها بود هیچ کتابی اندازه ۵ ستاره برایم قابل قبول نبود، اما این کتاب...! 
«همیشه برایت مینویسم» واقعی است، و همین واقعی بودنش، باعث میشود تو، تک به تک احساسات دو شخصیت اصلی کتاب، کیتلین و مارتین را  با وجود تفاوت فرهنگ، درک کنی. 
کیتلین یک دختر نوجوان آمریکایی، با همان دغدغه ها و مسائل نوجوانانه است. دنیای کیتلین، تنها به اندازه دوستی هایش، لباس های مد روز و همین دغدغه های روزمره ختم میشود. اما همه چیز( به معنای واقعی کلمه، همه چیز! ) با یک تکلیف مدرسه تغییر میکند. کیتلین برای تکلیف مدرسه که نامه نگاری با  یک فرد از کشوری دیگر است، با مارتین آشنا میشود. مارتین هم یک نوجوان است، اما یک نوجوان سیاه پوست اهل زیمبابوه. کیتلین و مارتین از روز های نوجوانی شان که نامه نگاری را شروع میکنند تا شش سال بعد که چالش هایشان بزرگتر و شناخت شان از شرایط هم بیشتر شده بود ادامه میدهند. «نامه» یک پیام مشابه را از قاره ای به قاره ای دیگر منتقل میکرد، اما نوع این پیام ها با هم تفاوت داشت. دغدغه های کیتلین، در مقایسه با دغدغه های مارتین، فرهنگ زندگی شان، اتفاقات روزمره، و... 
این کتاب، تا مقدار زیادی می تواند قدرت کلمه، و کلمات را نشان بدهد، که با وجود فاصله زیاد، می تواند چه حجمی از احساسات و اخبار را منتقل کند و رابطه ای عمیق بسازد. 
برای کسانی که عاشق کلمات اند، و از خواندن فرهنگ های متفاوت دو قاره لذت میبرند. برای آن ها که شوق دریافت نامه همیشه برایشان لذت بخش بوده و معنای صبر کردن برای جواب نامه را میفهمد. برای تمام کسانی که روزگاری نامه مینوشتند و از خواندن نامه هایی که زندگی دو نفر را تحت تأثیر قرار داده، و نجات داده است، لذت میبرند!