فضاسازی قوی و وهم انگیز و رویدادهای هیجان انگیز، ضعف شخصیت پردازی رو پوشونده بود. در کل داستان جذابی بود.
        

          به طور کلی یکی از کتاب های زیبا و  دلنشین  ادم رو وادار میکنه که همش رو تو یه روز تموم کنه
        

          بیست سال از جنگ بزرگ اتمی گذشته، جنگی که منجر به ویرانی زمین و مرگ کل انسان‌ها شد و تنها کسانی زنده ماندند که در مترو بودند! کل داستان در متروی مسکو می‌گذرد که هرکدام از ایستگاه‌ها برای خودشان قلمرویی اند و چند سیستم حکومتی از چند ایستگاه کنار هم نیز ایجاد شده‌اند.
حال موجوداتی ناشناخته به تونل‌های مترو وارد شده‌اند که بیش از پیش امنیت ساکنین را به خطر انداخته‌اند. 
آرتیوم با کمک فردی به نام شکارچی از ایستگاه خود "وادنخا" که اولین ایستگاه در معرض این خطر جدید است راهی سفری طولانی در تونل‌ها و خطوط متروی مسکو می‌شود تا راهی برای نجات پیدا کند.
با یک فانتزی آخرالزمانی روبه‌رو هستید که معماها و ماجراجویی‌های متعددی در دل داستان رخ می‌دهند.
        

          بازیشو رفتم
        

          به نام او
جزء زیباترین کتاب هایی بود که تا حالا خوندم..به شدت توصیه میکنم
به شدت علاقمند شدم به ادبیات روسیه
        

          خیلی طولانی بود، انقدری که طولانی بود و توصیف کرده بود و شرح داده بود قصه نداشت.
به هیچ‌وجه نمی‌خوام بگم بد بود، خسته‌ شدم از داستان‌های فرعی‌ که از ابتدا می‌شد تشخیص داد که فرعی هستن و قرار نیست نقشی بازی کنند.
این‌ها به کنار فضای بسیار بدیع و صد البته ترسناکی داشت.
        

          یه روزی این سه گانه رو باید دوباره و اینبار در کنار نقشه بخونم چون به قدری اسامی زیاده و از قضا سختن که زیاد لذت نبردم و خودمم میدونم بخاطر این بوده که مطالب اونقدری که باید متوجه نشدم