فضاسازی قوی و وهم انگیز و رویدادهای هیجان انگیز، ضعف شخصیت پردازی رو پوشونده بود. در کل داستان جذابی بود.
        

          اول یک تاسف بنویسم. متاسفانه نشر تندیس با این که کتاب‌های بسیار خوبی در ژانر گمانه‌زن منتشر می‌کند اغلب از یک ویراستاری دقیق بی‌بهره است. انگار که بعد از ترجمۀ کتاب، آن را مستقیم زیر دستگاه چاپ می‌برند. مترو داستان زندگی مردم بعد از جنگ جهانی دیگری است که حیات روی زمین نابود شده و مردم در تونل‌های تاریک و تنگ مترو مسکو زندگی می‌کنند. مهم‌ترین ویژگی داستان همین است. یک جورحس واقعی دارد چون مترو شهر واقعاً وجود دارد و نقشه آن برای همه ما قابل رویت است. حس می‌کنیم قهرمان داستان واقعاً در تونل‌های پیچ‌درپیچ آن زیسته و البته تجربه زیسته مردم در متروهای لندن و مسکو در جنگ جهانی دوم هم این جذابیت را برای ما بیشتر می‌کند. 
روایت داستان برای من نه خیلی فوق‌الده بود و نه خیلی معمولی اما حال و هوای مترو و البته اولین مواجه آرتیوم (شخصیت اول داستان) با روی زمین آمدن از لحظاتی است که یادم نمی‌رود. در واقع این بار وقتی شخصیت اصلی روی زمین برمی‌گردد احساس ناامنی می‌کند و ما همراه او هر لحظه منتظر هستیم تا به همان دخمه‌ها و تونل‌های تاریک و کم‌نور برگردد. برگه برنده داستان همین دوگانگی برای ما است. البته برای کسانی که به تاریخ روسیه هم علاقه‌مند باشند گروه‌ها و اسامی در داستان هستند که لذت خواندن آن را بیشتر می‌کنند. ای کاش در چاپ‌های بعدی ضمیمه نقشه مترو و البته توضیحی درباره شخصیت‌ها و اسامی در پایان کتاب می‌آمد تا راحت‌تر با آن ارتباط برقرار کرد.
        

          به طور کلی یکی از کتاب های زیبا و  دلنشین  ادم رو وادار میکنه که همش رو تو یه روز تموم کنه
        

          بیست سال از جنگ بزرگ اتمی گذشته، جنگی که منجر به ویرانی زمین و مرگ کل انسان‌ها شد و تنها کسانی زنده ماندند که در مترو بودند! کل داستان در متروی مسکو می‌گذرد که هرکدام از ایستگاه‌ها برای خودشان قلمرویی اند و چند سیستم حکومتی از چند ایستگاه کنار هم نیز ایجاد شده‌اند.
حال موجوداتی ناشناخته به تونل‌های مترو وارد شده‌اند که بیش از پیش امنیت ساکنین را به خطر انداخته‌اند. 
آرتیوم با کمک فردی به نام شکارچی از ایستگاه خود "وادنخا" که اولین ایستگاه در معرض این خطر جدید است راهی سفری طولانی در تونل‌ها و خطوط متروی مسکو می‌شود تا راهی برای نجات پیدا کند.
با یک فانتزی آخرالزمانی روبه‌رو هستید که معماها و ماجراجویی‌های متعددی در دل داستان رخ می‌دهند.
        

          بازیشو رفتم
        

          به نام او
جزء زیباترین کتاب هایی بود که تا حالا خوندم..به شدت توصیه میکنم
به شدت علاقمند شدم به ادبیات روسیه
        

          جلد اول رو خوندم، سی  الی چهار صفحه آخر ترغیبم کرد تا جلد دوم را نیز آغاز کنم، توضیحات درباره جو مترو در این جلد واقعا جالب بود ولی در خیلی از موارد اینجوری بودم که خوب از این اطلاعاتی که داری به من میدی،‌ به چه چیزی میخوای برسی ولی به جای خاصی نمی‌رسید متاسفانه(در اغلب اوقات )
        

          خیلی طولانی بود، انقدری که طولانی بود و توصیف کرده بود و شرح داده بود قصه نداشت.
به هیچ‌وجه نمی‌خوام بگم بد بود، خسته‌ شدم از داستان‌های فرعی‌ که از ابتدا می‌شد تشخیص داد که فرعی هستن و قرار نیست نقشی بازی کنند.
این‌ها به کنار فضای بسیار بدیع و صد البته ترسناکی داشت.
        

          یه روزی این سه گانه رو باید دوباره و اینبار در کنار نقشه بخونم چون به قدری اسامی زیاده و از قضا سختن که زیاد لذت نبردم و خودمم میدونم بخاطر این بوده که مطالب اونقدری که باید متوجه نشدم