بسیاری گمان می‌برند که تشکیل دولت ملی آلمان در ۱۸۷۱ صرفاً حاصل اقتدار پروس و تبلور ناسیونالیسم آلمانی بوده است. در این کتاب جان برویلی، استاد رشته‌ی ناسیونالیسم و قومیت‌شناسی در دانشگاه اقتصاد لندن، نشان می‌دهد که عواملی بس پیچیده‌تر را نیز باید در نظر گرفت: نقش‌آفرینی اتریش که در بخش عمده‌ای از قرن نوزدهم حاکم بر اراضی آلمان بود؛ الزامات اقتصادی و در رأس آن تأسیس اتحادیه‌ی گمرکی؛ تأثیرگذاری دولت‌های «متوسط» و، مهم‌تر از همه، دوره‌ی سی‌ساله‌ی همکاری و سپس رقابت خصمانه‌ی اتریش و پروس که به جنگ ۱۸۶۶ و استیلای پروس منتهی شد.

مجموعه‌ی «کارگاه تاریخ» به‌پشتوانه‌ی تحلیل‌های دقیق و اسناد معتبر، پرتوی تازه بر رویدادهای مهم و مناقشه‌برانگیز جهان، از اوایل عصر مدرن تا امروز، می‌اندازد. این کتاب‌ها بیش از پنج دهه منبع اساسی دانشجویان و پژوهندگان تاریخ بوده است که اینک به‌تدریج در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار می‌گیرد.


http://www.bookcity.org/detail/29512/root/culture
1401/01/10
        

                خاستگاه بحث در کتاب حاضر یکی از نخستین نهادهای آموزشِ عالی در ایران است: دارالمعلمین. در این نهاد پیشروترین آموزش‌های بعد از متوسطه در ایران ارائه شده است. در کلاس‌های دارالمعلمین، استادانِ استادانِ استادانِ این سرزمین درس داده‌اند. بزرگانی پشت نیمکت‌های دارالمعلمین نشستند، تحصیل کردند و آن‌گاه خود از نخستین استادانِ نسل برجسته‌ی دانشگاهیان ایران شدند. در آزمایشگاه دارالمعلمین، اولین تحقیقات علوم پایه در سطح بعد از متوسطه و دانشگاهی آغاز شد، نخستین لذت‌های پرسشگری و دانایی نوین ایرانی به همراه تنش‌های تردیدآمیز فلسفی و شک علمی در فضاهایش تجربه شد و زمزمه‌ی معرفتی پی‌درپی در عمق ذهن و جان استادان و دانشجویانش طنین انداخت.

http://www.bookcity.org/detail/29512/root/culture
1401/01/11
        

                «نیما، ریشارد واگنر و نحسیِ سیزده!»

یادداشت‌های روزانه‌ی نیما به‌کوششِ فرزندش شراگیم، درقیاس‌با چاپِ طاهباز، افزوده‌های فراوانی دارد و نیز کاستی‌های نگارشی و ویرایشیِ فراوان‌تر. یکی‌از  این یادداشت‌ها عنوانش «واگنر [و] ۱۳» است. نیما در این یادداشت، به حضورِ عددِ سیزده در زندگیِ این موسیقی‌دان برجسته‌ی آلمانی که در ایتالیا درگذشت و به یهودی‌ستیزی نیز مشهور بود، اشاره‌کرده‌است. گفتنی است نیچه و هیلتر نیز از شیفتگانِ آثارِ ریشارد واگنر بودند. بااین یادآوری که گویا اشتباهاتی هنگامِ خواندن یا تایپِ دست‌نوشتِ نیما روی‌داده:

«از عددِ سیزده می‌ترسید.‌ هرچه (گرچه؟) ساعتِ سیزده بود، ازدواج‌کرد. در ساعتِ ۱۳ در ایتالیا ماند، سیزده‌ماه و غیره و غیره. آخرین روزِ مرگِ او ۱۳ فوریه ... بود و در کاغذی که به یکی از دوستانِ خودش می‌نوشت به خطّ ۱۳ که رسید جانش‌به‌لب‌آمده‌بود و مُرد».*

شراگیم در پانوشت، رویدادهای مهمّ پیرامونِ زندگیِ نیما و خودش را که با عددِ سیزده گره‌خورده‌، ذکرکرده‌است:
«مرگِ نیما ۱۳ دی‌ماهِ ۱۳۳۸؛ تولّدِ شراگیم تنها فرزندِ نیما ۱۳ اسفند‌ِ ۱۳۲۱؛ تولّدِ گلرخً فرزندِ شراگیم، نوهٔ نیما ۱۳ بهمنِ ۱۳۴۴؛ شمارهٔ پلاکِ منزلِ نیما در تجریش ۱۳ بود و عددِ ۱۳ در خانواده‌ی نیما ...!!»
(یادداشت‌های روزانه‌ی نیما یوشیج، بازیابی و بازنویسی از شراگیمِ یوشیج، انتشاراتِ مروارید ۱۳۸۷، ص ۳_۱۰۲).

* ضمناً واگنر متولّدِ سالِ ۱۸۱۳ میلادی نیز بود!

به قلم احمدرضا بهرامپور عمران 
https://t.me/bookcitycc/18505
@Bookcitycc

1401/01/13
        

                چهار جستار در باره‌ی زن به جای طرح راه‌حل‌های پیچیده برای زنان، پرسش‌های ساده‌ای مطرح می‌کند و جهان زنان را در مسیر خیزش برای تغییر و دگرگونی قرار می‌دهد.

مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.

آنچه در «جستارهایی درباره‌ی زن» انتظارتان را می‌کشد:

مقاله‌ی اول، استاندارد دوگانه‌ی پیرشدن، به بررسی قاعده‌ی استاندارد دوگانه‌ی پیرشدن پرداخته که به‌تفصیل، فضای متفاوت و ساختار ذهنی دیدگاه‌های زنانه و مردانه و نیز کل جامعه را تحلیل کرده وبه نقش زنان در فرایند تغییر دیدگاه‌ها تأکید می‌کند.

مقاله‌ی دوم، جهان سوم زنان، پرسش‌وپاسخی است که مجله‌ی پارتیزان برای سوزان سانتاگ و دیگر زنان فمینیست معاصر، همچون سیمون دوبوار ترتیب داده است. در این مصاحبه سانتاگ به‌صراحت از وضعیت زنان در جامعه و جایگاه آن‌ها در روند مبارزه برای به‌دست‌آوردن آزادی و پیشرفت صحبت می‌کند.

مقاله‌ی سوم، زیبایی زن، منشأ ذلت یا منبع قدرت، بسیار کوتاه و موجز درباره‌ی زیبایی زن از منظر دیدگاه‌های یونانی و مسیحی به تحلیل پرداخته و از زیبایی زن به‌عنوان ابزاری برای ارج‌نهادن یا فروکاست زنان صحبت می‌کند.

مقاله‌ی چهارم، زیبایی چگونه در آینده متحول خواهد شد، نیز از تحولات در امر زیبادیدن، پرداختن به زیبایی و تلاش برای زیباتر دیده‌شدن می‌گوید؛ همچنان که روندها و گرایش‌ها به‌سمت تغییر دیدگاه‌ها، تغییر سلیقه‌ها و تعمیم زیبایی زن در جهت دگرگونی، تعدیل و شمولیت جامعه حرکت می‌کند.

چرا باید «جستارهایی درباره‌ی زن» را خواند:

سوزان سانتاگ در چهار جُستار که به‌طور جداگانه و مستقل درباره‌ی موضوع زن نوشته، نقد خود را استادانه از جامعه، تاریخ و جایگاهِ- متأثر از قضاوت محیط پیرامون و گاه خودخواسته‌ی- زن بیان می‌کند. سانتاگ که با نگارش آثاری چون علیه تفسیر، درباره‌ی عکاسی، تماشای رنج دیگران، در آمریکا، دوست‌دار آتشفشان، سفرنامه‌ها از جنگ ویتنام و سارایوو و بسیاری آثار دیگر از جمله مهم‌ترین نویسندگان منتقد آمریکا و چهره‌ای جهانی و مشهور به‌شمار می‌آید، این‌بار در جستارهایش منزلت و نقش زنان را به چالش می‌کشد و آن‌ها را فارغ از الگوهای مردانه و تقبیح جامعه با خودِ واقعی، ظرفیت‌های نهفته و شکوفانشده‌ی زن مقایسه می‌کند.


http://www.bookcity.org/detail/29515/root/books
1401/01/10
        

                «‌سقراط اکسپرس»با عنوان فرعی «در جست‌وجوی درس‌های زندگی به کمک فیلسوفان مرده»  داستان مشاهده، تأمل و تفکر است؛ داستانی برای زیر سؤال بردن تجربه‌ها و اهداف زندگی فردی و پرسیدن چراها!

مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.

آنچه در «سقراط اکسپرس» انتظارتان را می‌کشد:

در این کتاب نویسنده با کمک بزرگترین متفکران تاریخ در سراسر دنیا، از ثورو گرفته تا سیمون وی، و از نیچه تا سقراط، خواننده را همراه خود با قطار به سفری فلسفی و در عین حال دلپذیر می‌برد. او هزاران مایل را طی می‌کند، به خاستگاه فلسفه‌های بزرگ تاریخ می‌رود و سعی می‌کند آگاهانه اندیشیدن را به ما بیاموزد.

نویسنده به روشی هوشمندانه زندگی مدرن امروزی و فلسفه را کنار هم قرار می‌دهد و با بیانی بسیار ساده و گاهی شوخ‌طبعانه، به ما نشان می‌دهد که چطور می‌توان از اندیشه‌ی این بزرگان برای بهبود کیفیت زندگی خود بهره برد.

چه‌بسا شما هم بعد از خواندن کتاب دلتان بخواهد مانند راوی داستان، سقراط را به نوشیدنی دعوت کنید و با هم گپی بزنید.

چرا باید «سقراط اکسپرس» را خواند:

ما به همان دلایلی که سفر می‌کنیم به فلسفه روی می‌آوریم: دیدن جهان از منظری متفاوت، کشف زیبایی‌های پنهان و یافتن راه‌های جدید بودن. ما می‌خواهیم یاد بگیریم که چگونه شگفتی را در آغوش بگیریم. با پشیمانی روبرو شویم. امید را حفظ کنیم.

اریک واینر اشتیاق دوگانه‌ی خود به فلسفه و سفر را در یک سفر زیارتی ترکیب می‌کند که درس‌های شگفت‌انگیز زندگی از متفکران بزرگ سراسر جهان، از روسو تا نیچه، کنفوسیوس تا سیمون ویل را آشکار می‌کند. با سفر با قطار او هزاران مایل را طی می‌کند، در آتن، دهلی، وایومینگ، فرانکفورت توقف می‌کند، و در این بین برای ارتباط مجدد با هدف اصلی فلسفه: به ما آموزش می‌دهد که چگونه عاقلانه‌تر رفتار کنیم، زندگی‌های معنی‌دار‌تر از سقراط و آتن باستان گرفته تا سیمون دوبوار و پاریس قرن بیستم، فیلسوفان و مکان‌های منتخب واینر، هنگام حرکت در دوران پر هرج‌و‌مرج امروزی، نشانه‌های مهمی را ارائه می‌دهند.

در «سقراط اکسپرس»، واینر از ما دعوت می‌کند تا در کنار او برای دستیابی به حکمت و اکتشاف زندگی‌ به سفر برویم، زیرا او تلاش می‌کند پاسخی برای حیاتی‌ترین سؤالات ما بیابد.


http://www.bookcity.org/detail/29515/root/books
1401/01/10
        

                کتاب «من کیستم؟ و آن‌ وقت چند نفر؟» سفری ادیسه‌وار است به‌دنبال یافتن پاسخ برای بنیادی‌ترین سوال تاریخ؛ «من کیستم؟»
مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.
آنچه در «من کیستم؟ و آن‌ وقت چند نفر؟» انتظارتان را می‌کشد:
«من کیستم؟ و آن وقت چند نفر» به سه بخش تقسیم می‌شود: چه می‌توانم بدانم؟ چه باید بکنم؟ چه امیدی می‌توانم داشته باشم هر بخش از فصل‌های کوتاهی تشکیل شده است که هر کدام یکی از سؤالات واقعاً مهم و بنیادین در مورد زندگی را مطرح می‌کند و همواره یک شخصیت کلیدی؛ یک فیلسوف وجود دارد که بیشتر اوقات این سؤال را مورد بررسی قرار می‌دهد.
حقیقت چیست؟ عشق چیست؟ آیا زندگی معنایی دارد؟ ریچارد دیوید پرشت که به «میک جگر کتاب‌های غیرداستانی» شهرت دارد، به سراسر جهان سفر کرده است تا به دنبال پاسخ باشد و اودیسه‌ی او به یکی از کتاب‌های مورد بحث در سراسر جهان تبدیل شده است.
پرشت با ترکیب فلسفه‌ی کلاسیک و علوم اعصاب پیشرفته، با حداکثر سهولت خوانندگان را در انبوه‌ترین جنگل‌های گفتمان دانشگاهی راهنمایی می‌کند و موضوعاتی چالش‌برانگیز و تفرقه‌انگیز مانند شبیه‌سازی، خوردن حیوانات، اتانازی، اخلاق علم تولیدمثل، و آینده بشریت را واکاوی می‌کند.
کسی چه می‌داند؟ در پایان این سفر وحشیانه و سرگرم‌کننده، شاید بتوانید به مهم‌ترین سوال تاریخ پاسخ دهید:
من کی هستم؟

http://www.bookcity.org/detail/29515/root/books
1401/01/10
        

                پساحقیقت ادعایی بر برتری ایدئولوژیک است که دست‌اندرکاران اشاعه‌ی اخبار تلاش می‌کنند به‌وسیله‌ی آن آدم‌ها را وادار کنند تا بدون توجه به شواهد، چیزی را باور کند.
مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.
آنچه در «پساحقیقت» انتظارتان را می‌کشد:
ما در دنیای پسا‌حقیقت زندگی می‌کنیم که در آن «حقایق جایگزین» جای حقایق واقعی را گرفتند و احساسات از شواهد ارزشمندتر دانسته شدند. چگونه به اینجا رسیدیم؟ لی مک اینتایر در این کتاب توسعه‌ی پدیده‌ی پسا‌حقیقت را از انکار علم از طریق ظهور «اخبار جعلی»، از نقاط کور روانشناختی ما تا عقب‌نشینی مردم به «سیلوی اطلاعات» دنبال می‌کند.
پساحقیقت دقیقاً چیست؟ آیا این آرزو، چرخش سیاسی، توهم توده‌ای یا دروغگویی جسورانه است؟ مک‌اینتایر نمونه‌های اخیر را تجزیه و تحلیل می‌کند - ادعاهای مربوط به تعداد جمعیت مراسم تحلیف، آمار جنایات و رأی مردم - و متوجه می‌شود که پساحقیقت ادعایی بر برتری ایدئولوژیک است که دست‌اندرکاران اشاعه‌ی اخبار تلاش می‌کنند به‌وسیله‌ی آن آدم‌ها را وادار کنند تا بدون توجه به شواهد، چیزی را باور کند.
با این حال پسا حقیقت با انتخابات ۲۰۱۶ آغاز نشد. انکار حقایق علمی در مورد سیگار کشیدن، تکامل، واکسن‌ها و تغییرات آب‌و‌هوایی، نقشه راهی برای انکار گسترده‌تر واقعیت ارائه می‌دهد. به این موارد سوگیری‌های شناختی را اضافه کنید که باعث می شود احساس کنیم نتیجه‌گیری‌های ما مبتنی بر استدلال درست است، حتی اگر چنین نیست، افول رسانه‌های سنتی و ظهور رسانه‌های اجتماعی، و ظهور اخبار جعلی به‌عنوان یک ابزار سیاسی، شرایط ایده‌آلی برای پسا‌حقیقت فراهم آورده است. مک‌اینتایر همچنین به طرز تحریک‌آمیزی استدلال می‌کند که جناح راست در حملات خود به علم و حقایق، از پست‌مدرنیسم - به ویژه، این ایده که چیزی به نام حقیقت عینی وجود ندارد - وام گرفته است.
مک اینتایر استدلال می کند که ما می‌توانیم با پساحقیقت مبارزه کنیم و اولین قدم در مبارزه با پساحقیقت، درک آن است.
لی مک‌اینتایر در پیشگفتار کتاب آورده است:
موضوع کتاب منحصربه‌فرد و متفاوت است. نظریه‌ی پساحقیقت به‌وسیله‌ی کسانی که از کم‌ارزش‌شدن حقیقت نگران و پشیمان بودند متولد شد. موضوعی که اگرچه آشکارا جانبدارانه به نظر نمی‌آید، اما دست‌کم یک دیدگاه را مطرح می‌کند: اینکه فکت‌ها و حقیقت در فضای سیاسی این روزها به‌شدت در معرض خطرند.

http://www.bookcity.org/detail/29515/root/books
        

                «چگونه عاشق جهان شویم» با عنوان فرعی «تمجید دانشمند در وصف زیبایی پنهان جهان» ما را ترغیب می‌کند مانند دانشمندان عاشق جهان شویم؛ با درک ایده‌های اصلی و نظریات فیزیک قرن بیست‌ و یکم که شگفتی‌ هرچیزی را نمایان می‌کند، نگاهتان به گل سرخ ـ یا دنیای ما ـ دیگر چون گذشته نخواهد بود.

مجموعه‌ی استخوان‌های روح دفترهایی‌ست در باب فلسفه و نظریه‌ی مدرن. استخوان‌های روح سر آن دارد تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به‌دست دهد.
آنچه در «چگونه عاشق جهان شویم» انتظارتان را می‌کشد:

«چگونه عاشق جهان شویم» سبک جدیدی از نثر علمی به قلم نویسنده‌ای است که به‌راستی شیفته‌ی دنیای اطرافش است. استفان کلاین، با نثری شاعرانه در ده فصل کوتاه، که هرکدام تمجیدی در وصف یکی از قلمروهای خیره‌کننده‌ی کشفیات است، از اشیا و اتفاقات روزمره به‌عنوان سکوی پرش برای غوطه‌ورشدن در زیبایی علوم بنیادی استفاده می‌کند.

کلاین در یک گل سرخ وابستگی درونی کل ابعاد زندگی را می‌بیند؛ یک روز طوفانی به پیش‌بینی‌ناپذیر بودن جهان اشاره دارد و تیله‌ای تولد کیهان را به ذهن متبادر می‌کند. کلاین درحالی‌که درباره‌ی عمیق‌ترین رمز و راز‌ها ـ یعنی ماهیت واقعیت، ماده‌ی تاریک، جایگاه انسان در کهکشان‌ها و بیش از آن ـ تأمل می‌کند، ما را ترغیب می‌کند مانند دانشمندان عاشق جهان شویم؛ با درک ایده‌های اصلی و نظریات فیزیک قرن بیست‌ و یکم که شگفتی‌ هرچیزی را نمایان می‌کند، نگاهتان به گل سرخ ـ یا دنیای ما ـ دیگر چون گذشته نخواهد بود.


http://www.bookcity.org/detail/29515/root/books
        

                اصل رانۀ مرگ، به منزلۀ یکی از مغفول‌ترین فرضیه‌های فرویدی در گفتمان جریان غالب روان‌کاوی، چه جایگاهی در منظومۀ نظری فروید دارد؟ پیوند این اصل با اجزا و مفاهیم متعارف‌تر نظریۀ روان‌کاوی، از اگو و اضطراب گرفته تا سوپراگو و خودشیفتگی، و نقش آن در سیر فکری اندیشه‌های فروید چیست؟ سرشتِ بیگانگی آغازینِ سوژۀ انسانی چه نسبتی با رانۀ مرگ و چه دلالت‌هایی برای فهم پیوند مقولات سه‌گانۀ هستی-معرفت‌شناختی نظریۀ لکانی دارد؟ تضمن‌های متافیزیکیِ فراروان‌شناسی فرویدی چیست و تفسیرهای لکانی از آنها به چه پیامدهای نظری‌ای می‌انجامد؟

| میل و مرگ به کاوش در پرسش‌هایی از این دست می‌پردازد. کتاب با ارجاع‌های جابه‌جا به نص آثار فروید و لکان، و نشاندن عناصر پراکندۀ نظریه‌های این دو در قابی یکپارچه، سودای آن را دارد که نشان دهد چگونه می‌توان با بهره‌گیری از تأویل‌های نوآورانۀ لکان از مضامین فرویدی، اجزای به‌ظاهر پراکندۀ نظریۀ روان‌کاوی را در رهیافتی خاص، که گرانیگاهش مفهوم رانۀ مرگ است، از نو صورت‌بندی کرد. زبان روان و طرح آسان‌یاب و روشنی که سیر استدلالی مؤلف در چهارچوب آن پیش می‌رود از یک‌سو زمینه را برای آشناییِ مخاطب نامأنوس با نظریۀ روان‌کاوی فراهم آورده، و از سوی دیگر سبب شده تا اشارات فراروان‌شناختی این اثر در بازتفسیر رانۀ مرگ در پهنۀ اندیشۀ لکانی، به فهمی پرمایه و ثمربخش از روان‌کاوی فرویدی یاری رساند.

 
http://www.bookcity.org/detail/29513/root/books
۱۴۰۱/۰۱/۰۸
        

                چرا انواع خاصی از فیلم‌های مستند و غیرداستانی، ظرف بیست‌سی سال گذشته، در قامت جذاب‌ترین، مهیج‌ترین و برانگیزنده‌ترین فیلم‌ها ظاهر شده‌اند؟ فیلم‌های کارگردانانی مانند عباس کیارستمی (کلوزآپ)، آری فولمن (والس با بشیر) و آنیس واردا (خوشه‌چینان و من) بینندگان را مجذوب خود کرده و هم‌زمان آنان را در طبقه‌بندی و تعیین ژانر این فیلم‌ها به دردسر انداخته است. بهترین راه برای فهم این فیلم‌های التقاطی، که گاه از آنها با تعابیری مانند مستندهای شخصی یا فیلم‌های روزنگار یاد شده، آن است که آنها را نسخه‌های سینماییِ جُستار (essay) در نظر بگیریم. این استدلال جان‌مایۀ کتاب جدید تیموتی کورگان است. به‌رغم تلاش‌های پیشگامانی مانند کریس مارکر، تصور کلی از جستار به‌عنوان مقوله‌ای صرفاً ادبی بوده و به‌ندرت به‌عنوان سنتی سینمایی شناخته شده است. روایت عمیق کتاب فیلم‌جستار از رابطۀ تنگاتنگ ادبیات و فیلم، و اندیشه‌ها و تفاسیر و الگوهای نظری بدیعی که به دست می‌دهد، این تصور کلی را تغییر خواهد داد، به‌ویژه آنکه کوریگان در نگارش کتاب حاضر دقیقاً همان الگوها و شیوه‌های بیانی‌ای را به کار بسته که خود آنها را به‌عنوان وجوه مشخصۀ جستار ادبی/ فیلم‌جستار برشمرده است، امری که ضمن بخشیدن ظاهری متفاوت به کتاب، خواندن آن را به تجربه‌ای زنده تبدیل کرده که هم‌زمان نیازمند اهتمام و تمرکز بیشتر است.


http://www.bookcity.org/detail/29513/root/books
1401/01/08
        

                زنان فوق‌العاده زن‌هایی هستند که مردها وجودشان را نادیده می‌گیرند. در کارهای کشیش‌نشین کمک می‌کنند، چای درست می‌کنند، در کلیسا گل‌آرایی می‌کنند و با اعضای کسالت‌آور جماعت عبادت‌کنندگان، که خود کشیش‌ها حوصله‌شان را ندارند، هم‌صحبت می‌شوند. در اداره‌ها، آنها باز هم چای و قهوه درست می‌کنند و کارهای خسته‌کننده‌ای مثل تهیۀ نمایۀ کتاب و نمونه‌خوانی و بایگانی را انجام می‌دهند. نیازهای جنسی‌شان را پنهان می‌کنند و معتقدند نباید اجازه داد چنین احساساتی خودشان را نشان بدهد. اما زن‌هایی که آشکارا جاذبۀ جنسی دارند به نظر نمی‌رسد زنان فوق‌العاده‌ای باشند و این‌طور زن‌ها لازم نیست ازخودگذشتگی کنند و خودشان را با کارهایی مثل شستن ظرف‌ها یا دوختن پرده به زحمت بیندازند.

| اثری شگفت‌انگیز که به ما یادآوری می‌کند انزوا ممکن است انتخاب خود فرد باشد، نیز اثری یادآور اینکه می‌توان آفرینش رمانی زنده و پرتحرک را به‌تمامی به قلمرو آن فضیلت ارتجاعی، یعنی بردباری زنانه، محدود کرد. (جان آپدایک)


http://www.bookcity.org/detail/29513/root/books
1401/01/08
        

                | آه، اگر نقاش می‌بودم، تمامی زیبایی شب را با شکوه و جلالش تصویر می‌کردم! میر گورود را تصویر می‌کردم که سرتاسر خفته است، ستاره‌های بی‌شمار را که نگاه ثابتشان را به شهر دوخته‌اند و بانگ سگان که از دور و نزدیک سکوت ظاهری شب را می‌شکند، هنگامی که خادم دل‌باختۀ کلیسا به شتاب از کنار سگ‌ها می‌گذرد و با شجاعتِ یک شوالیه از روی پرچین می‌پرد. دیوارهای سفید خانه‌ها زیر نور ماه روشن‌تر و درختانی که بر آنها سایه می‌افکنند تیره‌تر می‌شوند، سایه‌ها سیاه‌تر و گل‌ها و علف‌های خاموش خوش‎‌بوتر می‌شوند و جیرجیرک‌ها، این شوالیه‌های خستگی‌ناپذیر شب، از گوشه‌وکنار، یک‌صدا شروع به خواندن آوازهای زنگ‌دار می‌کنند... من سایۀ سیاه خفاشی را ترسیم می‌کردم که در جاده‌ای روشن روی دودکش سفید خانه‌ها می‌نشیند... اما گمان نمی‌کنم می‌توانستم ایوان ایوانویچ را که با اره‌ای در دست از خانه خارج شده بود، با آن‌همه احساسات ضدونقیض بر چهره، تصویر کنم.

 

| گوگول همه‌جا جهانی ترسیم می‌کند خیره‌کننده اما پوچ. چه‌بسا، همان‌طور که گاهی راویان داستان‌هایش صریحاً در آغاز داستان اعلام می‌کنند، چیزها مسحورکننده، ملوّن و بی‌انداز جالب به نظر بیایند، اما در پایان کار، رخوت متافیزیکی جهان از میان آن‌همه جلوه‌گر می‌شود. (گری سال مورسن)

دومین بهار
تنهایی الیزابت
دزد پادگان
گزارش به کُمیسر
کابوی تحمل‌ناپذیر
جزیره
در
کبوتران روی چمن
زنان فوق‌العاده
ساعت بی‌عقربه
روز رهایی
دون ژوان
فریای هفت جزیره
در جست‌وجوی یک پیوند
ابیگیل
خشم در هارلم
بیداری
ما
ازدواج‌های فیلیپس‌بورگ
ترانۀ ایزا
آواز کافۀ غم‌بار
عصیان
خیابان کاتالین
دومین بهار
تنهایی الیزابت
دزد پادگان
گزارش به کُمیسر
کابوی تحمل‌ناپذیر
جزیره
در
کبوتران روی چمن
زنان فوق‌العاده
ساعت بی‌عقربه
روز رهایی
دون ژوان
فریای هفت جزیره
در جست‌وجوی یک پیوند
ابیگیل
خشم در هارلم


http://www.bookcity.org/detail/29513/root/books
1401/01/08
        

                رومن اینگاردن، فیلسوف لهستانی، یکی از بهترین شاگردان هوسرل بود و، پس از تاتارکیِویچ، یکی از پیشگامان پدیدارشناسی در لهستان. خود اینگاردن طرح کلان کارش را این می‌دانست که کشاکش ایده‌باوری/ واقع‌باوری را از راه هستی‌شناسی پایان دهد، اما او را بیشتر به بحث‌های نظام‌مندش در زیبایی‌شناسی پدیدارشناختی، به‌ویژه هستی‌شناسی آثار هنری، می‌‌شناسند. اینگاردن با کمک آنچه ابژۀ قصدیِ محض می‌خوانَد راه‌حلی نوآورانه در هستی‌شناسی آثار هنری عرضه کرد.

    آنچه اینگاردن در دربارۀ ترجمه می‌گوید استوار است بر کارش دربارۀ هستی‌شناسیِ آثار نوشتاری که، برابر آن، آثار نوشتاری یا ادبی دست‌ِ‌کم دارای چهار لایه‌اند که، به گفتۀ او، با هم هماهنگیِ چندآوایی دارند. اینگاردن در بخش نخست دربارۀ ترجمه ساختار آثار ادبی را کنار کارکردهای زبان می‌گذارد و نشان می‌دهد که در آثار هنری ادبی و آثار علمی، که هدف‌هایی ناهمسان دارند، کدام‌یک از لایه‌ها و کدام‌یک از کارکردهای لایه‌ها و روی‌هم‌رفته زبان برجسته‌اند. سپس می‌کوشد تا نشان دهد که، بر پایۀ این امور، در ترجمۀ وفادارانۀ این آثار چه باید کرد و چه می‌توان کرد. در بخش دوم نیز بر پایۀ رأی اصلی‌اش دربارۀ ساختار و کارکرد آثار علمی، از اموری سخن به میان می‌آورد که وفاداری ترجمۀ آثار کلاسیک فلسفه را سخت می‌کنند.


http://www.bookcity.org/detail/29513/root/books
1401/01/08
        

                این کتاب شامل بیش از دویست نامه از نلسون ماندلا خطاب به نزدیکان و دوستانش و همچنین به مقام‌ها و مسئولانی است که او را زندانی‌ کرده بودند. این نامه‌ها چهره‌ی مردی را به نمایش می‌گذارد که در پشت میله‌های زندان خردمندتر و کاردان‌تر شده است. بسیاری از نامه‌های ماندلا با لحنی نوشته شده‌اند که گاه صدای خود او را هم می‌شود از دل کاغذها شنید.

مقدمه‌های کوتاه و یادداشت‌های مختصری که در بخش‌های مختلف کتاب به چشم می‌خورد، آکنده از اطلاعات مرتبط با مضمون نامه‌ها و نکات روشنگری است که علاوه بر نشان دادن نقشه‌ی راه ماندلا در زندان، روند پیدایش رهبری متفاوت، کارآمد و باشهامت‌ را برای ما ترسیم می‌کند.

دو نامه از نخستین نامه‌هایی که در این کتاب آمده، خطاب به چهره‌های بانفوذ خارجی است؛ یکی به دبیرکل سازمان «عفو» - که بعداً «عفو بین‌الملل» شد - که از او به خاطر فرستادن ناظر برای مشاهده‌ی روند محاکمه‌ی اولش تشکر می‌کند، و دیگری به سفیر هلند در آفریقای‌جنوبی، در شبِ پیش از دریافت حکم حبس ابدش. چنین نامه‌هایی زمینه‌ساز مکاتباتی هستند که در طول ۲۷ سال حبس ماندلا در جریان بود، سال‌هایی که او به شکلی خستگی‌ناپذیر برای برقرار نگه‌داشتن ائتلاف نیروهای پشتیبان مبارزات ضد آپارتاید، در داخل و در سطح بین‌المللی، تلاش می‌کرد.


http://www.bookcity.org/detail/29514/root/books
1401/01/07
        

                کتابی درباره‌ی زندگی و زمانه‌ی یک نویسنده که خوانندگان را شگفت‌زده می‌کند... مطالب این کتاب شامل اخبار و گزارش‌هایی است که روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های معتبر و حتی جراید محلیِ هم‌روزگارِ ارنست همینگوی، درباره‌ی زندگی و کسب‌وکار او نوشته‌اند. سفرها، اقتباس‌های سینمایی، عادات و رفتارهای شخصی همینگوی از یک‌سو، و عطش مطبوعات به پیگیری اخبار او، از سوی دیگر، باعث شده تا این کتاب مملو از روح ماجراجویی باشد.

اخبار و تصاویر مطبوعاتی که در این کتاب آمده، از چنان حرارت و هیجانی برخوردارند که گویی رویدادهای آن همین امروز رخ داده‌اند.


http://www.bookcity.org/detail/29514/root/books
1401/01/07