مطمئنم اگر نوجوان بودم و این کتاب رو می‌خوندم به معنای واقع کلمه عاشقش می‌شدم.
علاوه بر محتوا عالی کتاب،  جهان فانتزی و ترکیبش واقعیت قشنگ دراومده بود.
تصویر دریای مردگانش که هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشه... ☻☻☻
        

          برای بیان مسئله مرگ، برای یک کودک_نوجوان، کتاب مناسبیه
        

          خیلی خیلی کتابه جالب و جذابی بود. ماجرا هایی که جلال و افشین توی سفر عجیب و غریبشون پشت سر گذاشته بودن واقعا خوندنی بود و من که از خوندنش لذت بردم🌚☄
        

          ماجرای دو پسر به نام های افشین و جلال که از طریق و دروازه داخل دیوار خانه جلال، وارد دنیای متفاوتی می‌شوند تا راز جاودانگی را پیدا کنند
یک فانتزی ایرانی کودک و نوجوانی  که بنظرم میتونست بهترم باشه ولی خوب بود
ترکیب فرم و محتوا تا حد خوبی اتفاق افتاده بود و دو مفهوم مرگ و معلولیت خیلی عالی در کتاب مطرح شده
        

          جدا از اینکه خیلی جاهاش به وضوح کپی از ارباب حلقه‌ها بود، ولی قصه‌ی قشنگی داشت. از خوندنش لذت بردم.
        

          در داستان آن‌سوی دریای مردگان، «افشین» قهرمان داستان، در گذشته و طی تصادفی مادرش را از دست داده است و ازآنجاکه فرایند سوگواری را به‌درستی طی نکرده است، همیشه در این خصوص احساس گناه می‌کند. به‌همین‌خاطر بعد از اطلاع از بیماری پدربزرگش به صرافت می‌افتد تا هرآنچه می‌تواند را به کار گیرد تا از مرگ او جلوگیری کند. فرایندی که به‌شکل ناخودآگاه برخاسته از ترس افشین از تجربه‌ی دیگرباره‌ی احساس گناه است.
هراس از مرگ پدربزرگ باعث می‌شود افشین پای در مسیری هولناک بگذارد به این امید که شاید بعد از ملاقات با اوته‌نه‌پیش‌تیم قهرمان بی‌مرگی اسطوره‌ی گیل‌گمش، به راز جاودانگی پی ببرد و از این طریق از مرگ پدربزرگش پیشگیری نماید.
رمان آن‌سوی دریای مردگان در زمره‌ی آثاری است که نویسنده در آن تلاش کرده است تا ضمن ارائه‌ی تصویری صحیح از مرگ، فرایند رویارویی قهرمان نوجوان داستان با فقدان نزدیکانش را ترسیم نماید.
--
بخشی از مقاله‌ی علمی-پژوهشی «بررسی نقش تصاویر هنری در مواجهه‌ی منطقی مخاطب نوجوان با مفهوم مرگ براساس الگوی ساختارهای نظام تخیل از منظر ژیلبر دوران (نمونه‌ی موردی رمان آن‌سوی دریای مردگان)» نوشته‌ی ایوب مرادی و سارا چالاک، که در شماره‌ی اول دوفصل‌نامه‌ی «تفکر و کودک» منتشر شده است.
        

          داستان فانتزی داشت .
نمیشد گفت کاملا تخیلی ، چون از دل واقعیت و حقیقت دنیای واقعی در اومده بودن .
به نظرم کشش داستان خوب بود ، ولی اسامیشون بعضا برام عجیب و خیلی ناملموس بود . شاید اینکه من کلا کتاب و فیلم تخیلی دنبال نمی کنم تاثیر داره .
کتاب پر از نماد بود و درس آموز