تصور دیگه ای از این کتاب داشتم 
سبک زندگی شهید نوری خیلی جالب و پر از نکته های ناب بود که میتونست بهتر بهش پرداخته بشه 
بیشتر حس دفترچه خاطرات نویسنده رو داشتم که ااینکار رو کردم اینجا رفتم اینجوری بود 
البته از وسط های کتاب این خاطره نویسی کمتر میشه و بیشتر به شهید پرداخته میشه اما اوایل کتاب اونقدری زیاده که تو ذوق من زد 
          

            داده اندک و داستان پردازی زیاد
شاید نیمی از متن کتاب میشد که نباشه و به زعم من اضافه بود.
 نویسنده در مقدمه میگه که کلا اطلاعات کمی در مورد شهید دستگیرش شده، این مشکل باعث شده بیش از حد داستان‌پردازی شکل بگیره و با مطالعه حجم نزدیک به دویست صفحه اطلاعات آنچنانی دستگیرتون نمی‌شه و بیشتر شاهد توصیف و پرداخت داستانی هستیم! 
نمی‌دونم امکانش بوده که داده‌هاشون به طریقی تکمیل‌تر بشه یا نه ولی به نظرم نویسنده تو این کتاب سوژه‌پردازی خوبی نداشته و سوژه حیف شده... 
 احتمالا به سختی توصیه کنم کسی سراغش بره.
          

            توی اسنپ ام ،سعی کرده ام در سال جدید به یک نویسنده بپردازم 
هفته اول سال جدید را با جلال شروع کردم 
دیشب نوجوانی با مادرش نشسته بودند 
هرچه نوشته های توی ماشین را میخواند ،میگفت جلال  کیست ؟
گفتم جلال  فلان است ،بهمان است .
یکهو گفت من فقط از نویسنده ها خانم فاطمه رهبر را می شناسم 
هرچه به ذهنم فشار آوردم ...خانم فاطمه راکعی داریم و ....
گفتم از چه کتابیش ،گفت کتاب بیست و هفت روز و یک لبخند 
تازه دو هزاری ام افتاد این کتاب را می گوید ...
گفتم ایشون کار اولش بود.
وقتی که داشت پیاده میشد کتاب از رنجی که می بریم جلال را هدیه دادم به او 
           ***
کتاب جالبی است همانطور که گفتم نویسنده کار اولش است و انصافا خوب توانسته از آب در بیاورد ،سیر روایتش مثل  بقیه کتاب شهدا نیست .مثل یک سفرنامه است که فاطمه رهبر خودش را روایت می کند که می رود در بین پدر و مادر و خانواده ،مصاحبه می کند .....
اگر تلاش و کوچینگ مرتضی سرهنگی که نویسنده خود در کتاب به آن اشاره می کند نبود ،شاید کتاب خیلی داغون میشد ...
        ***
.... ولش کنید
                                                       

          

            با تمام احترامی که برای شهید قائلم و بنظرم یکی از عجیب ترین شهدایی ست که تا بحال با او آشنا شدم ولی کتاب را اصلا نپسندیدم، قلم کتاب و نوع روایت داستان برایم گیرا نبود، شخصیت شهید و ویژگی های او بخوبی و جامع معرفی نمیشود و انتظارم از کتاب خیلی بالاتر بود که از چنین شخصیت جالبی معرفی بهتری صورت گیرد ولی این کتاب انتظارم را برآورده نکرد
مخصوصا صحنه های درگیری در سوریه مبهم است 
و صرفا درکتاب به مرتب بودن و اتوکشیده بودن شهید حتی در شرایط جنگی خوب پرداخته ولی به زندگی شهیدانه او که به این زیبایی ختم شده به خوبی پرداخته نشده
          

            حقیقتش با خوندن این کتاب مطالب چندانی درباره‌ی شهید دستگیرم نشد. فقط گفته شده بود که خوشتیپ و خوشپوش بودن، که خب این با دیدن عکس‌هاشون هم مشخصه و گفته شده بود که خیلی مودب و آروم بودن.
در کل ۵۰ صفحه‌ی پایانی کتاب، یه کمی بهتر از اوایلش هست.
کاش یه نفر پیدا بشه و کتاب بهتری در رابطه با ایشون بنویسه و اطلاعات بیشتری در اختیارمون بذاره.
          

            نویسنده قلم خوبی داشت و مرا به حال و هوای خانواده و خانه شهید برد. کتاب این نکته را به خوبی دربر داشت که شهدا همینجوری و اتفاقی شهید نمیشوند و از بچگی تا بزرگی  از کار ها و رفتارشان معلوم است. مرتب بودن، همیشه لبخند داشتن؛ احترام به خانواده و آشنایان، سخت کوش بودن و ... گوشه ای از خصوصیات شهید بابک نوری بود که شایسته تقدیر بود و من از این کتاب دریافتم.
          

            سلام 👋🏻
کتاب خیلی قشنگ و دوست‌داشتنیه!
معمولا این شهید یه طور دیگه معرفی شده و این کتاب حقیقت زندگیشو فارغ از همه چی به ما نمایش می‌ده... البته خود نویسنده هم گفته که کتاب خیلی ناقصه چون دوستان و همرزمانشون مایل به مصاحبه نبودن...!
          

            هر چند نویسنده برای خلق این اثر از سبکی بدیع استفاده کرده و همین امر هم باعث تمایز و تفاوت این کتاب از سایر آثار مشابه میشه؛ اما باید به این نکته توجه داشت که افراط در تصویر سازی  و پرداختن بیش از حد به جزییات باعث میشه که مخاطب به جای سیره اخلاقی و رفتاری شهید، با حالات بیرونی و درونی نویسنده عزیز آشنا بشه...