هرچی از این کتاب بگم کم گفتم
داستان خیلی خوبی داره و اصلا از شدت خوب بودن این کتاب میتونم گریه کنم
کز، اینژ، جسپر و ماتایاس(میتونم براش گریه کنم، پسر بیچارم😭😭😭) عالی بودن و با خوندن نیکولای هم احتمال اینکه از نینا متنفر بشید زیاده
واقعا داستان خفنی داره و کل جلد های این مجموعه به نظرم خیلی خفن باشن
        

          صد در صد پیشنهادش می کنم و واقعا دوستش داشتم...
فانتزی خیلی زیادی نداره و خیلی فضایی نیست ولی به شدت خوبه و حالت حماسی طور هم داره که بهترش هم می کنه! من لذت بردم.
        

          یک سرقت تمام عیار با شش کلاغ >>>>
کز ، اینژ ، نینا ، ماتایاس ، جسیپر و ویلن 😭🫀
به جرات میتونم بگم کتابیه که ارزش خوندن نسخه چاپی رو داره 🥲✨
        

          از شدت خوب بودنش، در وصفش کلمه ای پیدا نمیتونم بکنم .! 
        

          زیاد نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و همراه قصه بشم. انتظار هیجان خیلی بیشتری داشتم ازش و همین طور غافلگیری‌های بیشتر‌. البته شاید انتظار زیادم روی اینکه چندان نظرمو جلب نکرد موثره.
توصیفات زیادی پیچیده بود برای تصور کردن. تصویرم از مکان اصلی (دربار یخی) به جز یه بخش‌هاییش خیلی گنگ بود که همراهی با داستان رو سخت می‌کرد و یه جاهایی دلم می‌خواست صفحات رو رد کنم چون حس توضیح اضافه بهم می‌داد و دلم می‌خواست ببینم قصه اصلی چی میشه. این مدل که هر فصل از زبان یک کاراکتر بود هم اذیت می‌کرد، باید کلی صبر ‌می‌کردی که مثلا، ببینی نینا که تو بد مخمصه‌ای افتاده بود ادامه داستانش چی‌ میشه. بیشتر دوستش می‌داشتم اگه روایت منسجم‌تری می‌داشت و بعضی توصیفات از شخصیت کاراکترها اغراق شده بود مخصوصا درباره کز.
و خب به مقدار زیادی بی‌محتوا بود به نظرم😂 احتمالا اگر سایه و استخوان اول خونده بشه بهتر میشه گریشاها و ماهیتشون رو درک کرد البته.
نکته مثبتش برام این بود که اتفاقاتی که میفتاد اغراق شده نبود، اگه یه جایی یهو یه فکری باعث نجات گروه میشد عجیب غریب یا غیرممکن نبود و میشد پذیرفتش که به نظرم خیلی هم چیز مهمیه.
البته خب همه‌ی اینا نظر منه:))
و به خاطر اینا خوندن جلد دومش برام چندان در اولویت نیست.

⚠️- لازمه تذکر اخلاقی هم بدم؟ یه چیزایی واقعا لازم نبود که گفته بشه و بار غیراخلاقی به کتاب می‌داد😬
        

          در طول خوندن کتاب حتی یک لحظه هم نتونستم جلوی خودم رو در رابطه با مقایسه "شش کلاغ" با "گریشا" بگیرم.
به این فکر می‌کنم که موقع نوشتن شش کلاغ؛ به احتمال زیاد کز اونجا حضور داشته؛ چاقو زیر گلوی خانم باردوگو گذاشته و همچین روایت جذابی رو پدید آورده. وگرنه این همه تفاوت در قلم گریشا و شش کلاغ طبیعی نیست.
روند ۱۵ فصل ابتدایی کتاب به شدت کنده. خیلی خیلی کند و اگر بخاطر خوندن گریشا دچار صبر ایوب نشده بودم رهاش می‌کردم.
اما از فصل ۱۵ به بعد؛ بعد از شکل گیری دنیای کتاب و آشنایی با شخصیت های کتاب و جمع شدن تیم کلاغ ها همه چیز تغییر کرد.
به عبارتی من حتی فلش بک های کتاب هم دوست داشتم و اینکه لایه های دیگه‌ای از شخصیت ها رو میدیدم دل نشین بود‌.
شخصیت پردازی کتاب خیلی قشنگ بود؛ خیلی زیاد و واقعا عمیق بهشون پرداخته بودند‌.
اما موردی که برام اذیت کننده بود جدای روند کند اوایل کتاب اغراق بیش از حد بود که طبیعتا نیاز بود تا کز برکر آلوده‌دست با وجود ۱۷ ساله بودن؛ مثل یک شیطان بنظر برسه.
آخر کتاب بسیار خوشحال بودم که جلد دو رو دارم و با گفتن جمله زنده باد کلوپ کلاغ ها؛ شمارو تنها میزارم و میرم سراغ پادشاهی شیاد ها.
پ.ن: نیاز دارم تکرار کنم گریشا در مقابل شش کلاغ مثل فنجون در مقابل فیل بود👍✨
        

          خیلی کتاب قشنگی بود و بی اندازه دوسش داشتم و شخصیت اینژ رو هم خیلی خیلی زیاد . اما این دو نکته رو باید بگم ...یکی اینکه این  کتاب هم گرایشات نامتعارف داره و دیگری هم اینکه یه جاهایی خط فکری نویسنده رو در داستان قبول نداشتم و خوشم نیومد.