دمیتری شاستاکوویچ، آهنگساز بزرگ روس، در سال 1936 فقط سی سال داشت. او در همین سال، در سال های آغازین تصفیه های استالین، اپرای تازه ای با نام لیدی مکبث ناحیه ی متسنسک نوشته بود که تحسین فراوانی برانگیخته بود و استالین را واداشته بود تا به دیدن این اپرا برود. اما استالین و دیگر مقامات حکومتی هیچ از این اپرا خوششان نیامد. فردای آن روز پراودا مقاله ای در مذمت موسیقی شاستاکوویچ منتشر کرد؛ اتفاقی که برای او حکم زنگ خطر را داشت. از آن پس شاستاکوویچ در هراس به زندگی اش ادامه داد. هیاهوی زمان تازه ترین رمان جولین بارنز است. او این رمان را بر اساس زندگی دمیتری شاستاکوویچ و رابطه اش با حکومت شوروی در دوران استالین و خروشچف نوشته است. جولین بارنز در سال 2011 برای رمان درک یک پایان برنده جایزه بوکر شد.جولیان پاتریک بارنز، نویسنده و منتقد ادبی انگلیسی، در 19 ژانویه سال 1946 در خانواده ای فرهنگی به دنیا آمد و در سال 1968 از کالج مگدالن آکسفرد فارغ التحصیل شد. به مدت سه سال فرهنگ نویس واژه نامه ی انگلیسی آکسفرد بود و بعد از آن در نیواستیتسمن و آبزرور نقد می نوشت. او دلبسته ی ادبیات فرانسه و شیفته ی فلوبر است. در سال 2011 رمانش با نام درک یک پایان برنده جایزه ی ادبی من بوکر شد. در همین سال جایزه ی ادبی دیوید کوهن را به پاس یک عمر فعالیت و دستاورد ادبی دریافت کرد. سه کتاب دیگرش هم پیش از آن نامزد جایزه من بوکر شده بودند: طوطی فلوبر (1984)، انگلیس، انگلیس (1998) و آرتور و جرج (2005). او همچنین با نام مستعار دن کاوانا چندین رمان جنایی نوشته است. بارنز، جز رمان، چندین مجموعه مقاله و داستان کوتاه هم منتشر کرده است. از جمله دیگر آثار او می توان به دیار مترو، قبل از آشنایی او با من، درباره اش حرف بزنیم، عبور از کانال، چیزی برای ترسیدن وجود ندارد و هیاهوی زمان اشاره کرد.سپاس ریوندی متولد سال 1367 در تهران است. او پس از آن که از هنرستان موسیقی فارغ التحصیل شد، در دانشگاه تهران به تحصیل در رشته ی موسیقی کلاسیک پرداخت و بعد از اخذ مدرک کارشناسی تحصیلات خود را در رشته ی فلسفه ی هنر در دانشگاه هنر ادامه داد. او به زبان های آلمانی و انگلیسی آشنایی دارد و کار ترجمه را اوایل دهه ی 1390 آغاز کرده است.