رومئو و ژولیت

رومئو و ژولیت

رومئو و ژولیت

ویلیام شکسپیر و 1 نفر دیگر
3.7
47 نفر |
14 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

6

خوانده‌ام

124

خواهم خواند

44

شابک
9789648008036
تعداد صفحات
64
تاریخ انتشار
1397/12/14

توضیحات

        انتشارات دبیر منتشر کرد
خانم مری لمب را به سبب درک عمیقش از تحولات زبان و آگاهی بر ورود واژگان جدید و مرگ واژگان کهنه و منسوخ می ستایم. او قریب به صد و پنجاه سال بعد از شکسپیر به روشنی دریافت که دیگر آن ساختار کلامی و آن زبان فخیمی که شکسپیر در نمایشنامه ها و داستان هایش به کار گرفته تا قابل فهم برای امروزیان نیست و نیز آن چنان زبان زیر و رو شده و آن چنان تغییراتی را پذیرا شده که ادبیات شکسپیری صرفا مناسب برای تاریخ ادبیات است... .

      

یادداشت ها

          نوجوان که بودم «رومئو و ژولیت» رو خوندم و کمی ناامید شدم. انتظار داشتم یکی از بزرگترین عاشقانه‌های جهان، بیشتر تحت تأثیرم قرار دهد. حالا حدود ده سال بعد دوباره خواندمش با این امید که چون بزرگتر شده‌ام، احتمالاً بیشتر تحت تأثیر قرار خواهم گرفت، اما نه‌خیر. باز هم ناامید شدم. درباره‌ی جنبه‌ی ادبی و زبانی کار حرفی نیست، اما عمق کودکانه بودن رفتار رومئو و ژولیت، ابله بودن‌شان، زود دست به عمل زدن‌شان - با وجود این‌که درک می‌کنم این‌ اغراق‌ها در تراژدی‌ها، کمدی‌ها و کلاً ادبیات نمایشی شاید معمول باشد - برایم چندان خوشایند نیست. یکی از مشکلات بزرگی که با این داستان دارم به صورت خاص سطحی بودن حس رومئو به ژولیت است. رومئو پیش از دیدن ژولیت از عشق و بی‌مهری روزالین می‌نالید و ادعا می‌کرد نمی‌تواند هرگز او را فراموش کند، آن وقت به محض این‌که ژولیت را دید که از روزالین زیباتر بود اصلاً به کل عشق پیشینش را فراموش کرد. رفتار و شخصیت ژولیت هم که اصلاً مهم نینست. البته ژولیت هم دست‌کمی از او نداشت. تا رومئو از زیبایی‌اش تعریف کرد عاشقش شد! ولی این‌که حماقت انسان‌هاست که در درجه‌ی اول سبب بدبختی‌شان می‌شود و این به شکلی اغراق‌یافته در دشمنی دو خاندان که اصلاً دلیل دشمنی‌شان هم مطرح نشد (که احتمالاً نشان از غیرمنطقی بودن دلیل دشمنی‌شان دارد) و فاجعه‌‌ی تراژیکی که در نهایت دو خاندان را عزادار کرد به زیبایی به تصویر کشیده شده بود.
        

3