اولین مواجه من با روانشناسی تحلیلی و رویکردهای کمتر علم مبنا به روانشناسی این کتاب بود که پر از تجربیات زندگی نویسنده هم هست و واقعا دوستش داشتم و وارد دنیایش شدم. نویسنده هم یه معتاد بدبخت بوده که تاریکی نیمه دیگر وجودش رو شکست داده و به نور رسیده، ایولا بهش.
البته کتاب پر نکات روانشناختی مدل یونگی است و بار علمی معقولی دارد هر چند نه علم به معنای ساینس.
      

        هیچ وقت هق‌هق های اون شب پسر کوچولومون رو پای این کتاب، فراموش نمی‌کنم. 
      

        روی میز کلینیک پیداش کردم فکر کنم اون روز‌. خستگیم رو همونجا جا گذاشتم برگشتم خونه.
      

        برای خواهرم خریدمش، راضی بودند.
      

        بوی گرم خرما و گردو میاد از این کتاب.
      

        احیای قلبی بود برای من.
      

        کتابم خیس اشک بود که هدیه‌اش دادم‌.
      

        کاغدهاش بوی گل آفتابگردونی میده که بین رزها بزرگ شده.
      

        وقتی به جنون سلام عاقلانه‌ای داده شد و سورئالیسم به خدمت واقعیت زندگی غمگین بیژن نجدی درآمد.
      

        وقتی معنی زیبایی و فاخر بودن رمنس رو فهمیدم، وقتی که حتی نمی‌دونستم رمنس هم یک درامه.
      

        جنون و نبوغ در مسیر یکپارچگی که متاسفانه جنون خیانت می‌کنه.