عالی بود این کتاب.بی دلیل نیست که یوکیو می شیما رو "نقاش واژه ها" لقب داده اند.به راستی که این کتاب ظرافت و زیبایی یک باغ ژاپنی را در ذهن خواننده تداعی می کند
ترجمه ی این کتاب علی رغم سانسور های گاه و بی گاه، فوق العاده روان و دلنشین بود
        

          کتابی بسیار زیبا با توصیفات عالی و جذاب🤩
در این کتاب  نویسنده به حدی دقیق به توصیف طبیعت و محیط اطراف پرداخته که تمام توصیفات ملموس هستند و می‌تونی با تموم وجود حسشون کنی🤌🏻🤌🏻
من که حسابی شیفته‌ی قلمش شدم ، بی دلیل نیست که بهش لقب «نقاش واژه ها» رو دادند🤩💫

بخشی از کتاب :
برخی اوقات مسیر کلیِ زندگیِ انسان به خاطر یک لحظه مکث کاملا در جهتِ دیگری منحرف می‌شود و تغییرِ مسیر می‌دهد. این لحظه مانند تا زدنِ یک برگ کاغذ است. در چنین موردی، قسمتِ زیرینِ کاغذ دقیقا رو قرار می‌گیرد و قسمتِ بالاییِ کاغذ را تشکیل می‌دهد، در حالی که آن قسمتی که پیشتر کاملا قابلِ رؤیت بود، حالا دیگر برای همیشه ناپدید شده است.
        

          قلبم درد گرفته و زیر آوار سنگینی کلمات داستان مچاله شده ‌. این قصه درباره دو عاشق جوان ژاپنیست که با لجبازی بچگانه ای مسیر ازدواج خودشون با هم رو تغییر میدن . دختر خانم ساتوکه زیادی از حد به شوخی های دل شکننده میپردازه و کیو خان بیشتر از حد لازم درگیر غرور میشه .
تا اینکه زیبایی دختر سرنوشت و بختش رو ب دربار امپراطوری میکشه و نامزد یکی از شاهزاده ها میشه. 
چه دردی از این بالاتر که عاشق دیگری باشی و با لجبازی نصیب دیگه ای از قسمت ببری !
آیا دوداس و کیوکی آ یک نفر نیستند در دنیای طردشدگی عشاق؟
        

          .
تنها نکته مهم این است که من عادت کرده‌ام تو را خیلی دوست بدارم و خوشبختی چیزی است که مدت‌ها پیش آن را پشت سرم جا گذاشتم.
        

          وااااااای خدا چه توصیفاته جذابی 
تو دلش نیلوفر عطرافشانی کرد با یه بوسه 
        

          هر خواب و رویایی به پایان می رسد . آیا این احمقانه نیست که به رغم آن که می دانیم هیچ چیز برای همیشه ادامه ندارد ، بخواهیم برای. داشتن چیزی تا ابد پافشاری کنیم ؟
....
اما این همه ،تجربه ای بود مانند مرگ ، و یا درخشش یک گوهر ، مانند زیبایی و شکوه غروب آفتاب ، که نمایاندن آن به دیگران غیر ممکن بود 
        

          📖 «برف بهاری» داستانی عاشقانه 💔 و تراژیک است که در دوران اوایل قرن بیستم ژاپن، زمانی که سنت‌های کهن در حال فروپاشی و مدرنیته در حال طلوع است، رخ می‌دهد. این رمان به تقابل میان میل شخصی و وظایف سنتی و اجتماعی می‌پردازد.
در سرزمینی که آیین و آفتاب در هم تنیده‌اند، جایی میان رؤیای شکوفه‌های گیلاس و پژواک ناقوس معابد، پسری ایستاده بر مرز میان گذشته و آینده، آرام آرام به سوی نابودی قدم می‌زند. زمانیکه دستش را به سمت عشق دراز می‌کند، او را آلوده و نامقدس می‌کند.

در این اثر شما پیاده‌روی‌ای در مرز میان تن و روح ، زندگانی و مرگ ، زیبایی و پستی خواهید داشت. (اسپویل👈🏻) این کتاب، مرثیه‌ای‌ست برای عشق‌هایی که هنوز به ثمر نرسیده، از صفحه‌ی روزگار محو می‌شوند(پایان اسپویل).

🫧خواننده شاهد زیبایی و آرامشی (اما لحظه‌ای) است که بسیار شکننده است و به بندی پوسیده تکیه کرده است .

🌟شخصیت‌پردازی این نویسنده برای من بسیار بسیار لذت‌بخش بود. جزئیاتی از هر شخصیت بیان شده بود که تسلط نویسنده را نشان می‌داد.

در این حرکتِ جامعه از سنت‌ها به مدرنیته (که در کشور خودمونم داره اتفاق میوفته) عمیقاً شخصیت اصلی را درک کردم . تحیرش، تحیرم بود. سکوتش، سکوتم بود، رخوتش، رخوتم بود. زمانیکه تلاش می‌کنی خودت را وفق دهی و دو دستی غربت را پس بزنی؛ اما خواهی دید دستانت را هم از دست داده‌ای و غربت تازه‌ای را در آغوش گرفته‌ای.

تنها نکته‌ای که من را اذیت و عصبی کرد، سانسور بود!!! 🚫 (ولی مترجم جوری سانسور کرده بود که قابل فهم بود. باز دستش درد نکنه 🙏🏻)

♦️جمع بندی:
وصف عاشقانه🤌🏻
توصیف صحنه‌ها 🤌🏻
شخصیت‌پردازی 🤌🏻🤌🏻🤌🏻
این کتاب اولین جلد از یک چهارگانه است. مجموعه "چهارگانه دریای حاصل‌خیزی" شامل: برف بهاری، اسب‌های لگام‌گسیخته، معبد سپیده‌دم و زوال یک فرشته است.


📌 اینجا به بعد خودمونی اسپویل کردم (برای کسایی که کلیت داستانو می‌دونن):

شاید ابتدای امر از کی‌یو خشمگین بشویم  و دلمان به حال ساتوکو بسوزد  (که به ناحق واقعاً نابود شد) ولی کی‌یو  عشق‌ورزی را بلد نبود!
فرض کنید در خانه‌ای بزرگ شده‌اید که مادر و پدر عشقی به هم ندارند و فقط از روی وظیفه زندگی می‌کنند و پدر هم معشوقه دارد...🫥 
حس‌ورزی‌ای نیاموخته بود که بتواند عشق بورزد. اینجاست که می‌توان برای هر دو دل سوزاند.

پدر هر دو اعجوبه‌هایی برای خود بودند. (آخهههه کی اینکارو با بچش می‌کنه مرد حسابی 😤)
بچه‌هایشان را اشرافی‌وار تربیت کرده بودند اما به آن‌ها صداقت و اصالت یاد نداده بودند.
وقتی به ابتدای داستان فکر می‌کنم، از همان ابتدا این شخصیت آینده‌ای نداشت  (واقعاً نمی‌تونستم آینده‌ای براش متصور بشم 😶‍🌫️)
با این وجود، مرگش واقعاً غیر قابل پیش‌بینی بود برام 🥲
اینجا بود که دلم برای هوندا هم سوخت🙃.

بنظرم تمام احساسات و تجاربی که داشتم، بواسطه قلم خوب و خاص نویسنده بود
شخصیت‌پردازی صد از صد واقعا!