شاید اگر این روزها ساعتهای زیادی را کنار بچهها در مدرسه نبودم، آنقدر این کتاب در عمق وجودم نمینشست و با نوشتههایش ذوق نمیکردم.
آنها میخواهند به دور از درست و غلطهایی که ما ،بزرگترها، برایشان تعیین میکنیم بخوانند و فکر کنند و زندگی کنند.
و دانیل پناک آنها را فهمیده است. نهتنها بچهها که ما انسانها را. که کامل نیستیم و نخواهیم بود، هرچند در جستجوی آنیم. (الکی:)) )
حق داریم کتابی را نصفه رها کنیم، حق داریم همهی یک کتاب را نخوانیم، حق داریم با صدای بلند بخوانیم و ... .
دانیل پناک مرزهای درست و غلط ذهن را رد میکند و یک دنیای لطیف از کتاب وخواندن نمایش میدهد.
و ممنون از رعنا برای این هدیهی عزیز🥹