هیتلر و نازی را در یک رمانِ نقلی 50 صفحه‌ای بشناسید

«ازبه»ِ امیرخانی، اولین رمانِ نامه‌ای بود که خواندم. و فهمیدم چقدر این مدل قصه خواندن توی‌دل‌برو است. بعدها که «پروازِ شبانه»ِ اگزوپری را هم خواندم، تا به امروز، منتظر بودم داستانی به همین سبک به تورم بخورد. که امروز خورد.
این کتاب را تویِ ویترینِ کتابخانه‌ی عمومی دیدم. وقتی از عنوانش یعنی «گیرنده شناخته نشد»، گرفتم که یک رمانِ نامه‌نگاری است، برداشتمش. البته اول دلم به برداشتنش نبود. چونِ متنِ نامه‌ها را رویِ مثلا کاغذِ نامه‌ی سیاه شده تایپ کرده بودند. یک‌جورهایی می‌خواستند حسِ نامه‌نگاری را منتقل کنند. با ارفاق می‌شود گفت نشر ماهی تویِ این کار موفق بوده.
اما قصه؛
دو رفیقِ آلمانی سال‌ها توی ِآمریکا زندگی کرده‌اند. یکی‌شان تصمیم می‌گیرد برگردد آلمان. خُب برگردد. این کجایش جذاب است؟ وقتی این اثر خواندنی می‌شود که زمانی برمی‌گردد به آلمان که هیتلر در حال اوج‌گیری است. نامه‌هایِ این دو دوستِ دلباخته به هم را وقتی تصور کنید که هیتلر و نازیِ یهودستیز، رهبرِ آلمان شده و یکی از دوست‌ها، که آمریکا زندگی می‌کند هم یک یهودی است. بخوانید و ببینید چطور می‌شود با یک رمانِ نقلی، با مدلِ نامه‌نگاری، جنایت‌های هیتلر را به تصویر کشید. جالب است، وقتی این اثر نوشته شده، هنوز هیتلر، هیتلر نبوده.

بعد از یادداشت:
اگر در تاریخ‌هایِ جنگِ جهانی اول و دوم مطالعاتِ عمیق و گسترده داشتم، شاید یادداشتم سر و شکلِ دیگری می‌گرفت.  به همین علت است که یک ستاره کم دادم.

راستی؛
منِ 27 ساله، دو رفیقِ تقریبا 40 ساله دارم؛ مصطفی و محمدحسن. آن‌ها وقتی نوجوان بوده‌اند، برای هم نامه می‌نوشتند. جالب است که هر دویشان تویِ یک شهر زندگی می‌کرده‌اند. هیچ‌وقت هم از هم جدا نشده‌اند. به نظرتان این سوژه‌ی یک داستانِ خوب نمی‌تواند باشد؟
          

            ترجمهٔ خوبی داشت.
"درست است که ما تنهایت گذاشته‌ایم، اما تو نباید آدم‌به‌دور شوی."
ترکیب "‌آدم‌به‌دور" جالب بود:)
          

            #خدای موسی نگه دار توباد#
جمله  پایان کتاب .
کتاب تلخ وپرکشش که به صورت نامه نگاری دودوست نوشته شده
قلم نویسنده عاالی
کتاب کمتر یک ساعت خونده میشه ولی ساعتها حرف داشت برای من

          

            کتاب صوتی این اثر را با صدای آقایان مهدی صفری و آرمان سلطان زاده گوش دادم که واقعا خوب بود. مدت زمانش هم 1:06 است. این کتاب در سال 1938 نوشته شده است و کتاب «دوست بازیافته» در سال 1971 نوشته شده است و تقریبا مشابه یکدیگر است. شاید دومی از اولی از الهام گرفته باشد.

19 نامه و یک تلگراف است از دو دوست قدیمی که یکی از آن ها به حزب نازی نزدیک می شود و... کتاب یک ساعت بیشتر نبود لذا هر چیزی بگیم داستان را لو می دهد. در کل غم انگیز بود خیلی غم انگیز بود.
          

            همان چند صفحه نامه، حسی از جنس غمی آشنا می ریزد توی دل آدم...


و البته این را به یادم  آورد که هنوز هم هر چه فکر می کنم، پیش خودم نمی توانم عموم مردم آلمان را ببخشم ×
          

            گیرنده شناخته نشد رو وقتی مشاهده میکنین که نامه شما به گیرنده نرسیده باشه. امیدوارم هیچوقت این اتفاق براتون نیفته. بد دردیه.
 دو تا دوست صمیمی که اهل آلمان بودن سال ها در آمریکا سکونت داشتند تا اینکه یکی تصمیم میگیره برگرده به وطن. این دوری باعث میشه برای هم نامه هایی رو رد و بدل کنن که در خلال اون ها میتونیم اوضاع و احوال آلمان رو در اون روز ها و تاثیر عجیب و غریب هیتلر روی مردمانش رو مشاهده کنیم. این تاثیرات روی رابطه بین دو دوست هم تغییراتی رو به وجود میاره. 
 در حین خوندن کلمات خشم و غم بهتون فشار میاره
          

            گیرنده شناخته نشد، مجموعه نامه‌نگاری های دو شریک و دوست صمیمی آلمانی است که سال‌ها با هم در آمریکا زندگی کردند و با هم گالری را اداره می کردند. حالا یکی‌ از آنها به آلمان برگشته است و نامه نگاری های این دو دوست پیرامون زندگی روزمره، سیاست و کار شروع می شود. اما کمی بعد و در زمان به قدرت رسیدن هیتلر، متفاوت بودن عقاید سیاسی و فکری، دوستی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد...

کتاب بسیار روان، ساده، تلخ و تکان دهنده است و هنر نویسنده این است که همه این ها را در حجم کم و بسیار کوتاه منتقل می کند.
داستانی که تا مدت ها فکر شما را به خود مشغول می کند و تا چند روز به آن می اندیشید که حق با چه کسی بود؟ اگر خودمان را جای شخصیت ها و در بستر زمان قرار بدهیم آیا به آنها حق نمی دهیم؟ اگر ما به جای ماکس یا مارتین بودیم چه می کردیم؟
و مهم تر از همه اینکه تعصب و ایدئولوژی تا چه حد می تواند انسان را عوض کند و باعث شود که رفاقت ها، باور ها و حتی عشق به نابودی کشیده شود.

نکته جالب در مورد کتاب این است که نویسنده این کتاب را در زمان اوج قدرت هیتلر، سال ۱۹۳۸ نوشته است و پیش از شروع جنگ جهانی دوم نوشته است. زمانی که هنوز هیتلر یک تهدید جهانی نبود.

اگر شما هم مثل من ژانر نامه نگاری را دوست دارید و به دنبال یک کتاب کوتاه اما فوق العاده هستید این کتاب برای شما مناسب خواهد بود
          

            مرگ تدریجی یک رویا؟ رویای آلمان قدرتمند یا رویای دوستی؟ یا هر دو؟
کتاب در کمترین صفحات ممکن بیشترین تاثیر رو داره. حرفش رو میزنه یه طوری هم میزنه که اما و اگری توش نباشه. چند نامه از دو دوست صمیمی آلمانی که در آمریکا با هم شراکت داشتن و در آغاز ماجرای به قدرت رسیدن هیتلر یکی از اونها به آلمان بر میگرده و دیگری که از قضا یهودی هم هست در آمریکا میمونه. نامه ها ابتدا با مهر و دوستی و عشق شروع میشه ولی کم کم تحت تاثیر تغییرات دوست به آلمان بر گشته بین این دو دوست شکراب میشه و نامه ها رنگ و بوی دیگری میگیره و اتفاقات جالبی هم میفته. پایان کتاب عالی بود.ه