شاید اگر این روزها ساعت‌های زیادی را کنار بچه‌ها در مدرسه نبودم، آنقدر این کتاب در عمق وجودم نمی‌نشست و با نوشته‌هایش ذوق نمیکردم. 
آن‌ها می‌خواهند به دور از درست و غلط‌هایی که ما ،بزرگترها، برایشان تعیین می‌کنیم بخوانند و فکر کنند و زندگی کنند. 
و دانیل پناک آ‌ن‌ها را فهمیده است. نه‌تنها بچه‌ها که ما انسان‌ها را. که کامل نیستیم و نخواهیم بود، هرچند در جست‌جوی آنیم. (الکی:)) )
حق داریم کتابی را نصفه رها کنیم، حق داریم  همه‌ی یک کتاب را نخوانیم، حق داریم با صدای بلند بخوانیم و ... . 
دانیل پناک مرزهای درست و غلط ذهن را رد می‌کند و یک دنیای لطیف از کتاب و‌خواندن نمایش می‌دهد. 
و ممنون از رعنا برای این هدیه‌ی عزیز🥹