حسی کاملا متفاوت از کتابهاش داره. مخصوصا یک سوم آخرش که به معنی واقعی کلمه «تاریک» بودند و متاسفانه جلد بعدی شون چاپ نشده که تحول حال روحی نویسنده رو بخونیم. البته اگر تحولی وجود داشته باشه!
با اینحال بینهایت دوستش داشتم. همه ی سایه های خاکستری و سیاه و دلگیر وجودش را دوست داشتم. احتمالا بارها و بارها قراره بازخوانی بشه.
          

            دیروز پستی خوندم از خانم ایمان طلب به نام قفسه کتاب های مشکل گشا و این کتاب رو معرفی کرده بودن.فکر نمیکردم که فردای اون روز در ۵ ساعت کل کتابو خونده باشم....خیلی لذت بخش بود...با هر جمله کتاب اشک ریختم...کتاب روضه و غم انگیزی نبود ولی مدام دلت گریه کردن میخواست..از ذوق..از خوشحالی..از غم..و....
          

            مدت ها بود که خواهرم پیشنهاد کرده بود کتاب ابنبات هارو بخونم و من بالاخره خوندمشون.مجموعه شیرین و خوشمزه ای بودهمونطور که از اسم کتاب ها پیداس.دلم میخواست جلد ۵ هم در دسترس بود که تمومش میکردم.به نظر من داستان کتاب خیلی جذاب بود هرچند قبلا شنیده بودم که کتاب شوخی های جنسی زیادی داره ولی به نظرم در زندگی روزمره این چیزا هست و فقط نویسنده این کتاب مثل نویسندگان خیلی زیادی تصمیم گرفته زندگی شخصیت هاشو سانسور شده ننویسه...در هر صورت من خیلی پسندیدم و منتظر جلد اخر هستم.
          

            مامان جیغ می‌زند و بچه تکه‌تکه می‌شود!!!
همین جمله کافی نیست برای این که بی‌خیال این کتاب شویم و دست از سر بچه‌ی بینوا برداریم؟!
این کتاب اصلا برای کودکان نیست. حداکثر برای والدین بدرفتار است که بخوانند و متحول شوند. تازه به نظرم برای آنها هم راههای همدلانه‌تری وجود دارد!
          

            ما که بچه بودیم یک انیمیشنی بود که مرغ ماهی‌خوار ماهی‌ها را گول می‌زد و به اسم برکه پرآب می‌بردشان و وسط راه می‌خوردشان... هنوز وحشت آن صحنه‌ای که ماهی‌ها از بالا استخوان‌های ماهی‌های قبلی را روی زمین می‌دیدند، در دلم هست!
این کتاب دقیقا همان قصه است! برای این که همان وحشتی را که خودمان تجربه کردیم، به کودک‌مان هم منتقل کنیم تا او هم مثل من در چهل سالگی بیاید بنویسد هنوز از آن سالها ترسش توی دلش مانده!!
          

            بعضی وقت‌ها از خودم می‌پرسم نویسنده موقع نوشتن این کتاب به چی فکر کرده؟!
زنی باردار در شهری جنگ‌زده، با کودک در شکمش حرف می‌زند. دنبال امنیت و آرامش برای بچه‌اش می‌گردد. از شهر فرار می‌کند. و درنهایت وسط دریا به آب می‌افتد و همراه با بچه‌اش می‌میرد!!
این داستان کجایش مناسب کودک است؟!
روضه مکشوف برای کودک بخوانیم که چه بشود؟!
چنین داستان غم‌انگیزی را چرا به کودک تحمیل کنیم؟!
          

            وقت خواندن و تماشای این کتاب سوالی که دائم در ذهنم تکرار می‌شد این بود: چطور چنین محتوایی از زیر دست بررِس کتاب رد شده؟؟ اصلا موارد غیراخلاقی کتاب هیچ؛ این را متوجه نشده‌اند که این کتاب مطلقا هیچ ربطی به کودک ندارد؟ این تصاویر اروتیک نوشیدن و برهنگی مال کودک است؟ یا کلماتی مثل: مُسکرات، ضوابط نشر، اختلاط، کلّهم اجمعین، ارز ، دِدلاین و...؟
بیشتر به نظر می‌آید ناشر و نویسنده و تصویرگر دنبال راهی برای بروز خشم سیاسی‌شان بوده‌اند، و کتاب کودک را به عنوان ابزار انتخاب کرده‌اند. خیانتی در حق کودکان؛ توسط نشری که قبلا بهش اعتماد داشتم. و از این به بعد قطعا از فهرست نشرهای خوب ذهنم خارج شده است.