تأدیب نفس جلد اول از مجموعه ادب الهی است که تاکنون به گمانم چهار جلد از آن منتشر شده است. این جلد متن جلسات مرداد تا بهمن سال ۱۳۷۳ است و مثلا نسبت به مجموعه رسایل بندگی قدیمتر است.
محور این مجموعه, که این جلد در واقع انگار مقدمه و گام اول آن است, بر مبنای دوگانه ادب انسانی (یعنی ادب عقلی عمومی همگانی) و ادب الهی که ادب برتر انسان مومن و الهی است قرار دارد. در جلسات اول این دو از هم تفکیک شده اند و بعدتر که ادب الهی اساس معرفی شده, بیشتر جلسات به تفسیر ادب الهی بر اساس آیه "خذ العفو و أمر بالعرف و اعرض عن الجاهلین" اختصاص دارد.
این کتاب بر خلاف مجموعه های رسایل بندگی که گفتارهای رمضانی است و سلوک عاشورایی که گفتارهای محرم است, مربوط به جلسات هفتگی آقامجتبی بوده و به گمانم به همین خاطر است که انسجام کمتری نسبت به آنها دارد. از طرف دیگر, حجم معارف هر یک از جلسات آن دو مجموعه بیشتر از این کتاب است که شاید از سر موسم زمانی آنها و شاید هم از سر چند سال تأخر آنها و پخته تر شدن مخاطبان و سخنان بوده باشد. منظور این که سه ستاره این کتاب, در نسبت با آن دو مجموعه است, وگرنه شاید طور دیگری میشد.
