در گذشته بسیار متداول بود که نویسندگان کار خود را با روزنامه‌ها آغاز کنند. یکی از همکاران ثابت و مهم روزنامه‌ها هم خبرنگاران هستند. در این فرسته به کارنامه‌ی بعضی از نویسندگانی نگاهی گذرا می‌اندازیم که در عمر کاری خود زمانی هم به خبرنگاری مشغول بوده‌اند و اتفاقاً بعضی کارهای ماندگاری هم در این عرصه از خود بر جای گذاشته‌اند.

جامعه‌ی درحال‌گذار و پوست‌اندازی ایران، هم‌چنان با مسئله‌ی جنسیت و در صدر آن، مسئله‌ی زنان، دست به گریبان است و از مظاهرش جنبشی بود که در نیمه‌ی دوم سال 1401 خود را نمایان ساخت: زن، زندگی، آزادی.

فلوبر در آرامشی کم‌نظیر و عصبانی‌کننده، یک زندگی تخت روستایی با انتظارات حداقلی و البته پر از مایه‌های طنز را به تصویر می‌کشد که چگونه به سادگیِ چشم دوختن و اراده کردنی ساخته می‌شود و چگونه با خیالِ خام پروردن و ماجراجویی، به روانی آب، لحظه به لحظه از دست می‌رود.

در این نوشته به بررسی هفت تا از عشاق رمان فارسی پرداخته‌ام.

عشق ــ عشق همیشه جذاب است. در میانه‌ی اعتراضات خیابانی دو عاشق را دیدن، در جنگ عشق ورزیدن را دیدن، در آتش‌سوزی جنگل‌های استرالیا عشق و همدلی میان حیوانات را دیدن، آدم‌ها معتادند به دیدن عشق و شنیدن از عاشق.

خواندن این کتاب برای مخاطبان ایرانی نیز مفید و ضروری است، آن هم در جامعه‌ای که باور دارد اگر به چیزی که خواسته‌ای نرسیدی، لزوماً و فقط تو تلاش نکرده‌ای. جامعه‌ای که اغلب تأثیرات اجتماعی را به‌شدت نادیده می‌گیرد.

آدمی همان است که می‌خواند راهنمای عملی خواندن متون است، راهنمای عملی خوب خواندن برای آموختن و خوب زندگی کردن.

پرفروش بودن مغازه‌ی خودکشی وجه تمایز جالبی در خود داشت. نه داستانی عاشقانه بود که اغلب شانس پرفروش شدن یک کتاب را بیش‌تر کند و نه داستان پلیسی که زمانی محل درآمد مطمئنی برای نویسندگان بود، مغازه‌ی خودکشی اتفاقاً یک کمدی سیاه بود که داستانش حول محور یکی از غم‌انگیزترین شیوه‌های مردن می‌چرخد: خودکشی کردن.