پدرو پارامو
در حال خواندن
2
خوانده‌ام
49
خواهم خواند
39
آن آبادی را از روی خاطره های مادرم مجسم کرد بودم،از روی دلتنگی اش لا به لای آن آه های پر حسرت.تا زنده بود برای کومالا آه می کشید،در حسرت بازگشت به آنجا.اما هرگز نتوانست به آن جا برگردد.حالا من به جایش می آیم. چشم هایی را با خود می آورم که او با آنها به کومالا نگریسته بود.چشم هایش را به من امانت داد تا به جای او تماشا کنم. به عقیده ی بسیاری،پدرو پاراموهترین رمان مکزیکی سده ی بیستم است و برخی نیز آن را از بهترین رمان های قرن بیستم میدانند.وقایع داستان در دوزخی اساطیری و زمینی می گذرد،با مردگانی که به سبب خطاهای گذشته شان پیوسته در تلاطمند. پدروپارامو،که با رئالیسم جادویی قرابت های انکار ناپذیریی دارد،کلاف در هم بافته ای است از تنهایی،جبرگرایی و اسطوره.
بریدۀ کتاب‌های مرتبط به پدرو پارامو
نمایش همه
3.7
14
13
لیست‌های مرتبط به پدرو پارامو
نمایش همه
11
87
69
89
یادداشت‌های مرتبط به پدرو پارامو
1401/09/28
از آن کتابهایی است که باید در وقت درستش خوانده شود. اگر شرایط مخاطب هنگام خواندن این کتاب، طوری باشد که به مرگ بیشتر از زندگی علاقه داشته باشد، این کتاب برای هم‌دردی و تسکین و تایید احساسات او فوق‌العاده است. رمان با مرگ شروع می‌شود و با مرگ هم تمام می‌شود. اول مرگ مادر و آخر مرگ پدر. در این بازه روایت فرزندی خوانده می‌شود که گرفتار برزخ می‌شود. رمان مخاطب را از میان زندگان و جهان آنها بیرون می‌کشد و در برزخ بی‌حاصل کومالا آواره می‌کند. برزخی بین هستی و نیستی. شخصیت‌ها همه مرده‌اند، اما نه کامل. کنش‌هایشان هم همه مرگ‌بار و ناقص است. رمان برای من رنج بودن در برزخ بی‌تصمیمی و نداشتن قطعیت را زنده کرد.
اما چیزی که بیشتر از محتوای کتاب توجهم را به خود جلب کرد، نثر فوق‌العاده و تصویرسازی‌های بدیع و پرقدرت رولفو بود. قطعا ترجمه هم عالی بوده است.
با نمایش یادداشت داستان این کتاب فاش می‌شود.
4