ممنونم از فریدا مک فادن که منو از این ریدینگ اسلامپ چند ماهه نجات داد. با اینکه به خودم قول داده بودم که سراغ کتاب ها و نویسنده هایی که توی مدت زمان کوتاهی ترند میشن،نَرَم ولی گیرافتادن توی ریدینگ اسلامپ منو برگردوند سراغ ژانر معمایی و خب وقتی که میبینی همه کسایی که کتاب رو خوندن دارن ازش تعریف میکنن،نمیتونی مقاوت کنی و در نهایت تسلیم میشی. باید بگم نویسنده کار خودش رو بلده و داستان به هیچ عنوان از ریتم نمیوفته و خواننده رو همراه خودش میبره و این دقیقا همون چیزیه که یه کتاب خوب توی ژانر جنایی-معمایی باید داشته باشه.فضاسازی و شخصیت پردازی ها درست و به جاست،پانویس ها واقعا خوب بودن و همراهی بیشتر با داستان کمک می کردند. و این کتاب مولفه موردعلاقه من رو داشت:روایت کردن داستان در چند خط زمانی مجزا اما مرتبط.اینکه درمورد اتفاقات گذشته و حال شخصیت ها به طور همزمان بخونی،هیجان کتاب رو بیشتر میکنه و مجبورت میکنه کتابو توی چندین ساعت تموم کنی تا ببینی در نهایت چی شد که اینجوری شد. گرچه نقطه ضعف هایی هم داشت برای من اما در نهایت دوستش داشتم و به عنوان یک اثر خوب توی ژانر معمایی پیشنهادش می کنم.
        

          این کتاب مدت زیادی با من بود، چون خیلی آروم و پیوسته خوندمش، شبیه آروم جویدن و بلعیدن غذا. طبق چیزهایی که قبل از شروع کتاب خوندم، این کتاب الهام گرفته از صدسال تنهایی گابریل گارسیا مارکز هست. اما نظر من رو بخواهید صدسال تنهایی کجا و این کتاب کجا، نحوه‌ی بیان حوادث و پرداختن به شخصیت‌ها حتی میزان رئالیسم جادویی این کتاب در برابر صدسال تنهایی حرفی برای گفتن نداشت. اما اگه با عینک مقایسه نبینیم میتونم بگم که کتاب جالب و دارای ارزش خوندنی بود. داستان با خانواده دل‌واله شروع میشه و با وجود پربچه بودن این خانواده ما فقط قراره داستان دخترهای این خانواده رو به صورت نسل در نسل بخونیم. داستان رزا خوشگله، کلارا، بلانکا و آلبا. در طول کتاب با بخشی از زندگی هرکدوم از این‌ها همراه میشیم و از زمان کودکی تا مرگ شخصیت‌هارو می‌خونیم. اگه کتاب رو به چهار بخش تقسیم کنیم، بخش آخر کتاب کاملا سیاسی میشه و از حالت داستان عادی و تا حدی عجیب یک خانواده خارج میشه. انگار که یهو کتاب جدیدی برداشته باشیم و شروع به خواندن کرده باشیم که خب از این لحاظ من این کتاب رو دوست نداشتم. چون انگار خیلی ناگهانی داستان تغییر رویه داد. یه سری شخصیت‌هایی بودند که اسم نداشتند و فقط با شغلشون نام برده شدند مثل رییس جمهور و شاعر که احساس میکنم اینکه من متوجه راز این شخصیت‌ها نشدم بخاطر تاریخی بودن این شخصیت‌ها و عدم اطلاع من از تاریخ کشور شیلی هست. برخلاف نظر خیلی‌ها من استبان تروئبا و جوری که شخصیتش در طول داستان تکمیل شد رو دوست داشتم. حتی میتونم بگم شخصیت موردعلاقم در طول کتاب بود چون انگار بیشتر از همه حضور و تأثیر داشت. در کتاب خیلی میخواست تاکید کنه که حضور کلارا در عمارت چقدر مهم بوده و تاثیر داشته اما حقیقت اینه که در اوایل داستان بارها گفته میشه که کلارا در دنیای خودش بود و اصلا توجهی به خونه نداشت و من این تضاد رو برای مقدس کردن یک شخصیت دوست نداشتم. باید بگم کتاب عالی شروع میشه . به میزان زیادی اعجاب انگیز و جالب اما رفته رفته انگار از میزان جادویی بودنش به شدت کاسته میشه و بیشتر ما وارد دنیای واقعی میشیم که احتمال زیاد قصد عمدی نویسنده بوده. در هر صورت پیشنهاد من اینه که این کتاب رو بخونید و لذت ببرید.
        

          راستش فکر می‌کردم نمرهٔ ۴.۸ یا ۴.۵ بدم؛ ولی بعد دیدم هیچ دلیلی ندارم برای این کار. پس پنج ستارهٔ لعنتی. 
چون باید خلاصه گفتن رو تمرین کنیم🙄
خلاصه: داستان همراه نحریه. دختری با قدرت‌های جادویی که واقعا نمی‌دونه چرا می‌تونه بیماری مردم رو درمان کنه یا مرگشون رو پیشبینی کنه یا چرا همهٔ زبان‌های دنیا رو بلده ولی هیچکس زبانی که نحری تو بچگی صحبت می‌کرد رو بلد نیست. نحری برای گذران زندگی بعضی مواقع دزدی می‌کنه. باقی مواقع از خانواده‌هایی که بچهٔ مریض دارن برای اجرای مراسم سلامتی پول می‌گیره. و چون قدرت جادوییش اینه که همه رو سالم کنه خانواده‌ها هم پول می‌دن بهش. تو روند یکی از این مراسم سلامتی‌ها از روتینی که همیشه داشته خارج می‌شه و یه شعرو به زبانی که از کودکی یادشه می‌خونه. اتفاقاتی می‌افته و یه دیو و یه عفریت می‌فهمن که جادوییه و می‌افتن دنبالش. دیوه دوستشه و می‌خواد ببرتش جایی که باید باشه و عفریته دشمن خونیشه.
از اون طرف علیازیدی رو داریم که جنه و تو دیوآباد زندگی می‌کنه. پسر دوم شاهه و زیرزیرکی به شورشی‌ها کمک می‌کنه. 

نظر شخصی من:
دنیاسازی: فضای داستان تو قاهره و صحرا و بعد دیوآباد، شهر دیوها می‌گذره. موجودات جادویی داستان مثل جن‌ها برای خواننده آشنان و خیلی موجودات دیگه جدیدن. هرکدومشون قابلیت خودشونو دارن و هر کدوم به قبیله‌های مختلف تقسیم شدن. 

شخصیت‌پردازی: شخصیتای متفاوت، متنوع، از سایدهای مختلفی که منطق عجیب و جدیدی دارن و تو روند داستان و چرایی اتفاقات خیلی کمک‌کننده‌ن.
دو زاویه دید تو داستان هست که یکیشون خواننده رو آروم آروم با موجودات و جادوی داستان آشنا می‌کنه و اون یکی با فضای شهر و سیاست‌های کلی و این واقعا هوشمندی نویسنده رو می‌رسونه که هوشمندانه زاویه دیدشو انتخاب کرده.

روند داستان: ریتم و اوج و فرود کتاب کاملا بجا بود. اتفاقات داستان طوری پشت هم چیده شده بودن که تا خواننده از یه‌جا بودن خسته می‌شد ریتم داستان سریع می‌شد. همین کتاب رو انقدری روون کرده بود که من ششصد صفحه رو تو چهار روز خوندم. البته فصلای طولانی یکم اوایل کتاب اذیتم می‌کردن ولی یکم که گذشت عادت کردم بهش. برای اولین‌بار بعد مدت‌ها کتاب بود که مجبورم می‌کرد گوشی رو کنار بذارم و بخونم.

من از بازی‌های سیاسی‌ای که تو کتاب بیان شد، دشمنی‌ای که بین جن‌ها و دیوها و حتی با دورگه‌های جن و انسان وجود داشت و نوع بیانشون، روایتشون خیلی لذت بردم. تو کتاب خیلی خوب تبعیض نژادی به تصویر کشیده شده بود و درگیری‌ای که شخصیت‌ها داشتن تا سمت و سویی رو انتخاب کنن و علیه سمت دیگه بجنگن عالی بود. 

من به صورت کلی به هرکسی که از کتابایی با تم خاورمیانه و جادو لذت می‌بره پیشنهادش می‌کنم. شهری از برنج قطعا برای من بهترینشون بوده.
        

          خیلی خیلی قشنگ بود
از اون کتابایی که هیچی نداره ولی چون نویسنده کلی پیوست داره از کتابای دیگه 
نوشته های دیگه 
حس فوق العاده ای داره 
یه کتاب پر از کتابای قشنگ:)
        

          جنایت خفته یکی از کارای خوب و درخشان آگاتا‌ کریستی به حساب میاد. از اونا که بارها سعی میکنی جواب معما رو حدس بزنی، حتی حدسای هوشمند و رونالدینیویی ولی بازم آخر داستان این نویسنده‌س که آس رو میکنه و غافلگیرت می‌کنه. جوری که تازه می‌فهمی چه چیزایی جلوی چشمت بوده و داشتی نمی‌دیدی. 

وجود چندتا پازل فرعی موازی و اثرگذار روی پازل اصلی هم بازی رو حسابی هیجان‌انگیز کرده بود. خانم مارپل توی این کتاب، بیش از اینکه از تو کلاهش خرگوش دربیاره، مشاهده‌گر و پرسش‌گر بود و یه‌جورایی به جای قدرت‌نمایی برای مخاطب، مخاطب رو به سمت چیزای مهم راهنمایی میکرد و همین دوست‌داشتنی‌ترش کرده بود. 

#پیشنهاد_میشه از نشر هرمس و با ترجمه گلرخ سعیدنیا بخونیدش.
        

          به همین زودی شاید هم خیلی دیر این جلد هم تموم شد. 
        

          #معرفی_کتاب: کتاب نگاهی به تاریخ جهان

 کتاب *«نگاهی به تاریخ جهان»* اثر *جواهر لعل نهرو* ، نخست‌وزیر اسبق هند، مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که او در زندان برای دخترش ایندیرا گاندی نوشته است.
 این کتاب تاریخ جهان را از دوران باستان تا قرن بیستم به زبانی ساده و جذاب روایت می‌کند. نهرو با نگاهی تحلیلی، تمدن‌های بزرگ، جنگ‌ها، انقلاب‌ها و تحولات اجتماعی را بررسی کرده و بر ارزش‌هایی مانند صلح، آزادی و عدالت تاکید می‌کند. 
این اثر نه تنها یک مرجع تاریخی، بلکه کتابی الهام‌بخش برای درک بهتر جهان و یادگیری از گذشته است.
        

          دو تا از داستان هایش را خوندم و چیزی کم نداشت به نسبت اینکه داستان ها کوتاه بود ولی هیجان انگیز هم نبود با این حال برای آشنایی با این نویسنده بازم ازش داستان خواهم خواند، تا ببینم چرا این نویسنده معروف است. 
        

          وقتی دارم این کتابو می‌خوانم، بی نهایت کنجکاو شدم که به زبان اصلی میتونه این توصیف ها چه جوری گفته بشه، تا اینجا حدسی که دارم اینه نسخه فارسی باید طولانی تر از انگلیسی باشه، احتمالا این توصیفات وقتی به زبان فارسی ترجمه می‌شده کمی توضیح داده شده. و تا زبان اصلی این کتابو نخوندم ترجیح میدم نظری راجع به قلم نویسنده ندم ولی 100 صفحه اول گذشت برام بدون ارتباط گیری با روند داستان ولی تا اینجا یه شناخت از کاراکتر ها و اخلاقیتشون داده میشه. فکر می‌کنم خیلی ها نتونن با چنین کتابی ارتباط بگیرند پس حتما قبل از خرید کتاب، یه مقدار دقت بذارید پشیمون نشید. 
        

          واقعا لذت بردم !
با این که کوتاه بود ولی نکته مفید و قابل تامل بسیااار داشت؛‌ بیشتر از حجم کتاب یادداشت برداری کردم. 
پیشنهاد میکنم بخونید. مخصوصا اگر معلم هستید.
در قالب گفت و گوی معلم و فیلسوفی هست که در مورد تعلیم و تربیت و مسائل مربوط به اون مناظره میکنند. دیدگاه معلم درمورد تدریس به کلی عوض میشه و مفاهیم جالبی مطرح میشه.‌ مطالبی درمورد فلسفه و علم، فرهنگ، تعلیم و تربیت و..
        

          ~دختری که به او تجاوز شده باشد محکوم است به نابودی. همه‌چیز در جامعه او را پس می‌زند و در چاهِ شرم اسیرش می‌کند. سکوت و تحمل!~

تعصب‌های نژادی، فساد اداری، خیانت، تجاوز، مهاجرت، تحجر، افسردگی و... آه.
کتاب فضای خیلی غم انگیزی داشت
چهره‌ی بدی از اسلام نشون می‌داد که به نظرم بخاطر مسلمون‌هایی که چهره‌ی بدی از اسلام رو نشون می‌دن... مسلمون‌هایی که از اسلام فقط پوشش و سخت گیری و منزوی کردن زنان رو بلدن!

سامیه دختری بود که قربانی خانواده و جامعه‌ای سنتی شده بود... داستانی از کشور مراکش که من در ایران هم جامعه‌ی متفاوتی از اون جامعه نمی‌بینم.
در واقع این کتاب رو ما اهالی خاورمیانه‌ خوب درک می‌کنیم
خاورمیانه‌ای که درگیر برداشت‌های اشتباهی از اسلام‌ه...


اینکه داستان چند راوی داشت و این‌که می‌تونستم از دید و قضاوت همه‌ی افراد ماجراهارو ببینم برام جذاب بود.

ادبیات عرب فوق‌العاده‌ست. 
این کتاب یکی از بهترین کتاب‌هایی هست که امسال خوندم و باید تشکر کنم از پیرمردِ کتاب‌فروشِ مهربونِ خیابون ابن‌سینا که این کتاب رو بهم معرفی کرد💘


نودوچهارمین #کتاب۱۴۰۳
        

          مگه میشه اشعار فاضل نظری رو خوند و لذت نبرد؟🤍
 هرچی به آخر کتاب نزدیک تر شدم شعر‌‌ها زیباتر شد  و دل کندن ازشون سخت تر❄️