ترجمه نجف دریابندری، خودش یک آفرینش ادبی جدید و خلاقانه است. من باقی ترجمه های این کتاب را هم کمابیش خوانده‌ام، ترجمه عمونجف اما چیز دیگری است. اگر می‌خواهید شکوه داستان را درک کنید، حتماً این ترجمه را بخوانید. شک ندارم خود آقای مترجم هم در وقت ترجمه، خواب شیرها را می‌دیده است.
        

          این کتاب رو برای بار دوم مطالعه کردم. توصیف خوب و روان نویسنده از سه روز تنهایی یک پیرمرد با قایقش در دریا و نبردش با کوسه ها برای نجات صیدش انقدر خوبه که باعث میشه فکر کنی تمام مدت در کنار پیرمرد توی قایق هستی و کلی برای پیرمرد دلسوزی کنی، حتما این کتاب رو بخونید.
        

          پیرمرد هر روز صبح دکل و بادبان‌ها را بر‌می‌دارد، راه می‌افتد سمت قایق و در تلاطم امواج دریا ما را با خود غرق می‌کند. بوی دریا را با هر نفس، از اعماق صفحات کتاب می‌توان شنید. 
پیرمرد، ماهی، دریا، سه کلمه‌ای که  فضا خلق میکنند و شما را مانند گردابی در خود فرو‌می‌برند.
        

          همینگوی این کتاب را پیش از انتشار 200 بار بازنویسی کرده است. عجیب نیست با کتابی مواجه باشیم که طرح و پیرنگ درستی دارد. خیلی خوب و دقیق پرداخت می شود. توصیف ها کاملا ما را به فضای داستان می برد. و در پایان، با داستانی با شکوه مواجهیم که از خواندنش و تمام حس هایی که درگیرش شده ایم لذت می بریم.
        

          خاصّیت همینگوی چیست؟ 
نه درونکاوی عمیق همچون داستایفسکی بزرگ!
نه توصیف های فوق العاده مانند گوگول!
نه زیاده گویی های هنرمندانه به سان استیو تولتز!

همینگوی، همینگوی است! ساده نویسی که اصل اساسی داستان نویسی را به نوقلمان و چه بسا پیرقلمان! آموخت. ( نگو. نشان بده. ) 
داستان پیرمرد و دریا در بستر یک قایق است، در دریا! و یک شخصیت اصلی. داستان قطعا لایه های بسیار پنهانی دارد که با یکبار خواندن کشف نخواهد شد. 
ترجمه استاد دریابندری و مقدمه فوق العاده ایشان، خود نقطه قوتی ست بر این شاهکار که مسبب دریافت نوبل شد،برای همینگوی پیر
        

          بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
سلام و نور.
پیرمرد و دریا  را که خواندم همان آرزویی درسرم جان گرفت که هنگام خواندن شاهنامه و نبرد سهراب و رستم.
آنجا دوست داشتم رستم ،تلاش  سهراب   را برای فهمیده شدن باور کند و او زنده بماند...
اما اینجا در داستان همینگوی دوست داشتم ماهی سالم به مقصد برسد. انگار با هربار ربوده شدن  بدن ماهی من هم همراه پیرمرد امیدم کمرنگ می‌شد. طرح و پیرنگ داستان آنقدر خوب پرداخته شده که خواننده از لحظه لحظه داستان لذت می‌برد.پیشنهاد می‌کنم این کتاب را بخوانید .آدمی به این باور می‌رسد که قصه نه  فقط در شهر و روستا و کوچه‌ها ، گاه وسط دریا بدون هیچ مرز و خط کشی در اوج خودش می‌تواند اتفاق بیفتد.
        

          پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی با ترجمه نجف دریابندری رمان کوتاهیست که مخاطب را با خود به دریا می کشاند.پیرمرد در آن روز بخصوص تصمیم میگیرد بزرگترین و مهمترین صید زندگی خود را داشته باشید.اینکه صید در دامش می افتد یا نه جوابیست که خواننده کتاب می بایست به آن پاسخ دهد.مرد در میانه ی راه رسیدن و نرسیدن گیر کرده و درام در همین لحظه آغاز میشود و جدال شکل می‌گیرد.دریای همینگوی دریای زندگیست،سرشار از تلاطم،فراز و فرود،امواج،صیدهای کوچک و بزرگ ،رسیدن ها و نرسیدن ها،آنچه پیرمرد همینگوی برای مخاطب می سراید ،حنگیدن برای رسیدن است .
        

          کتاب پیرمرد و دریا نوشته ارنست همینگوی، نویسنده ی آمریکایی است. این کتاب شرح تلاش‌های یک ماهیگیر پیر کوبایی است برای به دام انداختن یک نیزه ماهی خیلی بزرگ است.
پیرمرد از جوانی ماهیگیری می کرده و در این کار خبره است. ولی مدت زیادی است که حتی یک ماهی هم صید نکرده‌است. و حالا با وجود پیری و ضعف جسمانی، با امید و اعتماد به نفس دوباره به دلِ دریا می زند و جان خود را برای صید یک ماهی به خطر می اندازد. کتاب، دو روز از زندگی پیرمرد را با جزییات زیاد شرح می دهد. توصیفات دقیق و واقعی همینگوی، خواننده را به درون داستان می کشد و او را با پیرمرد همراه می کند.
  کتاب «پیرمرد و دریا» در سال 1953 جایزه پولتیز و در سال 1954 جایزه ادبی نوبل را از آن خود کرده است.
        

          همنیگوی چقدر در نشان دادن درونیات یه آدم، قلم قوی ای داره
به ویژه تنهایی رو بهتر از هر چیز دیگه ای نشون میده، تنهایی که فرد با خودش داره و تلاشی برای بیرون رفتن هم نمیکنه ازش، این حس خیلی حس قوی‌ایه و همینگوی خیلی خوب نشونش میده
این کتاب، سراسر تنهایی بود و تنهایی
شاید حال من این برداشت رو نصیبم کرده، نمیدونم، ولی عالی بود
        

          تلاشِ سانتیاگو و روحِ مبارزه او تا آخرین دم  تحسین‌برانگیز و شگفت‌آوره. 
خیلی از خوندنش لذت بردم.
        

          از نظر من بهترین اثر ارنست همینگوی پیرمرد و دریا است. اوج هنر یک نویسنده در تصویرسازی.
        

          این رمان، تعداد شخصیت هاش خیلی کمه،
و رمان تقریبا کوتاهی هست،
بنابراین برای کسایی که میخوان کتاب خوندن رو شروع کنند، از این کتاب میتونند شروع کنند.
چون جملات و نوشته های این کتاب هم، سنگین نیست و خیلی راحت آدم میتونه باهاش ارتباط برقرار کنه.
کلا این کتاب 2.3 تا شخصیت داخلش هست.
مثل رمان های روسی نیستند که داخلشون 5000 تا شخصیت باشه.
بنظرم ارزش خوندن رو داره،
اما چون نویسنده بنظرم این کتاب رو بعضی جاهاش رو زیادی کش داده، گاهی یکم خسته کننده میشه، 
همچنین کاش می‌تونست پایان بهتری داشته باشه. 
        

          این کتاب را ۱۳ مهر ۱۳۸۱ خریده بودم از شرکت سهامی انتشارات خوارزمی بها با جلد لوکس ۴۸۰ تومان بها با جلد معمولی ۳۸۰ تومان
ما سال‌ها کتاب‌های خورازمی را که دسترنج علیرضا حیدری و همکارانش بود خواندیم و هیچ یادی ازیشان و زحمات‌شان نکردیم روانش به مینو همی شاد باد!


کتاب در نهایت خوش سلیقگی و پاکیزگی ترجمه شده و به طبع رسیده. جنوبی بودن دریابندری بهره‌مندی از برابرهای دریایی به زبان ما را ممکن کرده که جالب توجه بود. خب نثر همینگوی پرشتاب و بریده‌بریده گزارش‌گری صحنه‌به‌صحنه و لحظه‌به‌لحظه‌اش را جذاب‌تر می‌کند. ماجرا را بارها دیده و خوانده‌ایم و شاید همین از جذابیت داستان کاسته است. مقدمه‌ی موثر دریابندری بر کتاب هم خوب و خواندنی است
        

          همانطور که انتظار داشتم باشکوه بود؛
داستان در عین سادگی حرف های زیادی دارد که درباره ی زندگی، زیبایی ها و سختی های گونان آن و از همه مهم تر روش برخورد با آنها برایتان بگوید، در نظر من از جایی به بعد همانطور که در نظر خود پیرمرد گذر میکرد پیرمرد و ماهی هردو یک تن بودند و باهم دربرابر موج های خروشان و بمبک ها مقاومت میکردند و این همسانی موجودات و انسان ها بسیار تاثیرگذار و  دلنشین بود، هرچند احساس میکنم ماجرا عمیق تر از این حرف هاست...
مقدمه ی بی نظیر آقای دریابندری هم بسیار به کتاب ارزش و اهمیت بیشتری داده بود. 
        

          داستان پیر مرد و دریا، جدال ما برای زیستن است. داستان فرصت‌های کوچکی است که از دست‌می‌رود و هدف‌های بزرگی که ما را از مسیر دور می‌کند. به نظرم این کتاب، داستان زندگی ما، تلاش‌های ما، اميدها و ناامیدی‌‌های ما است.
        

          ر.ایزدی:
کتاب پیرمرد و دریا با عنوان اصلی The Old Man and the Sea اثری شگفت‌انگیز، هنرمندانه و زیبا از نویسنده بزرگ آمریکایی، ارنست همینگ‌وی است. این «رمان کوتاه» که نویسنده‌اش آن را عصاره همه زندگی و هنرش می‌داند، مفهوم تازه‌ای از شکست و موفقیت پیش چشمان شما باز می‌کند.
همینگ‌وی در سال ۱۹۵۴ جایزه نوبل ادبیات را نیز از آن خود کرد. موسسه نوبل در وصف کارهای او و علت اهدا این جایزه می‌نویسد: «به خاطر استادی در روایت هنرمندانه، که اخیراً در پیرمرد و دریا نشان داد و اعمال نفوذ او در سبک معاصر.»
یرمرد و دریا یک «رمان کوتاه» است اما همان‌طور که خود نویسنده اشاره می‌کند، این رمان می‌توانست کتابی با بیش از هزار صفحه باشد. با این حال داستان کتاب کمتر از ۱۰۰ صفحه است. اثری ساده و تراشیده‌شدن که فقط اصل موضوع آن با سادگی عمیق در برابر خواننده قرار دارد.
داستان این رمان درباره سانتیاگو، پیرمردی ساده و فقیر است که اکنون ۸۴ روز شده که نتوانسته ماهی صید کند. یک شب بالاخره پیرمرد به شاگردش می‌گوید که مطمئن است دوران بدشانسی‌اش به پایان رسیده‌ و به همین دلیل می‌خواهد روز بعد قایقش را بردارد و برای صید ماهی تا دل آب‌های دور راهی دریا شود. هنگامی که با پیرمرد در دریا تنها می‌شویم با ریز و درشت شخصیت و افکار او آشنا می‌شویم. متوجه می‌شویم که پیرمرد یک ماهی‌گیر حرفه‌ای و کارکشته است و تمسخر دیگر ماهی‌گیران فقط به خاطر بدشانسی او در صید است و نه چیز دیگر. خیلی زود متوجه می‌شویم ماهی‌ای که پیرمرد گرفته یک ماهی عادی نیست بلکه یک ماهی غول‌پیکر است و پیرمرد باید از همه توان و تجربه‌اش برای گرفتن او استفاده کند...

سبک ارنست همینگوی ویژگی خاصی دارد و آن سادگی بی‌مانندش است. سادگی و شیرینی و بی‌آلایش خاصی که نثر او با خود به همراه دارد خواننده را در تمام طول متن با خود می‌کشد چنانکه ویلیام فاکنر درباره آن می‌گوید: «همینگوی هرگز کلمه‌ای به کار نمی‌برد که خواننده ناچار شود معنی‌اش را در کتاب لغت پیدا کند.» 
همینگوی پس از گرفتن جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۴ در گفت‌وگویی با خبرنگار مجله تایم می‌گوید:
من کوشیده‌ام یک پیرمرد واقعی بسازم، و یک پسربجه واقعی، و یک دریای واقعی، و یک ماهی واقعی و بمبکهای واقعی؛ اما اگر آنها را خوب از کار دربیاورم، هر معنایی می‌توانند داشته باشند. سخت‌ترین کار این است که چیزی را راست از کار دربیاوریم، و گاهی هم راست‌تر از راست.
رمان پیرمرد و دریا، تلاش پیرمرد و شکست‌ناپذیری او را تا لحظه آخر به خوبی نشان می‌دهد و این قدرت شگفت‌انگیز پیرمرد از آنجا می‌آید که او اعتقاد دارد «آدم را برای شکست نساخته‌اند. آدم ممکنه از بین بره، ولی شکست نمی‌خوره.» ماهی نیز اکنون نه تنها هدف، بلکه جزئی از وجود خود پیرمرد است. وجود باشکوهی از طبیعت که اکنون با او در جدال است.
در این رمان مفاهیم ارزشمندی مانند تلاش و ثابت‌قدم بودن در مسیر هدف و استقامت و امیدواری در راه رسیدن به آن به زیبایی و به شکلی خارق‌العاده و البته بسیار واقع‌گرایانه به خواننده منتقل می‌شوند.
با خواندن این رمان به دل دریا سفر می‌کنید. از دستش ندهید. این کتاب را به همه توصیه می‌کنم.
        

          وقتی برای اولین بار این کتاب رو خوندم تقریبا ۱۴ یا ۱۵ ساله بودم. 
و این شاید اولین تجربه مواجهه من با ناکامیِ محض بود‌.
چند سال گذشت و مجددا پیر و مرد دریا رو دست گرفتم، فک کنم دوره کنکورم بود. تصمیم گرفتم دوباره بخونمش.
دوباره خوندم و احساس کردم این ناکامی اونقدر ها هم محض نبود. شاید همون تلاش ها و همون رنج ها معنی بخش تمام زندگی بود فارغ از نتیجه ی نهایی.
ولی خب قصه من با پیرمرد و دریا همینجا تموم نشد! 
گذشت و گذشت تا پارسال. یه بار که داشتم کتابای قفسه‌‌ی آمریکای کتابفروشی رو مرتب می‌کردم، پیرمرد و دریا سر خورد تو دستم.
چند فصل پایانی کتاب رو  دوباره خوندم  و با خودم گفتم ولی تهش نشد.  اگه ته زندگی ماهم نشه چی؟!
این حس و حال از جنس رها کردن و تلاش نکردن برای ساختن نبود. بیشتر یه ترس بود. ترس اون لحظه که به عقب نگاه می‌کنی و تلاش هاتو می‌بینی، به جلو نگاه می‌کنی و فقط ناکامی رو میبینی.

برداشت های ما لحظه به لحظه‌ی زندگی متفاوتن.
        

          این ترجمه رو به ترجمه معروف نجف دریابندری ترجیح دادم، چون دوست داری فضایی که همینگوی خلق کرده رو درک کنم و واقعا لذت بردم.
        

          تا آخرش بجنگ!
حتی اگه فقط اسکلتِ طعمه‌ت به ساحل برسه.
        

          پیرمرد و دریا
یک رمان فاخر اما کوتاه.
کتابی که سالهای دور در کتابخانه مدرسه و کتابخانه عمومی شهر، با طرح جلد خاص و البته معمولا کهنه و چسب خورده اش، بسیار به چشم می آمد.
کتابی که همیشه مشتری داشته باشد، طبیعتا جلدی خسته دارد. 
شاید اولین اثری بود که از عالیجناب همینگوی خواندم. البته باز هم به لطف فیدیبو. 
تولستوی با تشریح جزئیات در این کتاب شاهکار کرده. 
روایتی شیرین از نبرد زندگی. 
می شود چشم ها را بست و گام به گام، با پیرمرد درون قایق کهنه اش، ماهیگیری کرد. دست های پینه بسته و با طناب بریده شده پیرمرد را می توان لمس کرد. بوی زخم ماهی خام تونی که ماهیگیر در دریا می خورد را نیز می توان از لابلای کلمات استشمام کرد. 
پیرمرد و دریای انتشارات امیرکبیر را بدون مقدمه و موخره اش، خواندم و کیف کردم.