یادداشت‌های ثمن (34)

          از اول تا آخر کتاب رو توی ذهنم با لهجه شیرین و جذاب آبادانی میخوندم، فضاسازی با جزییات و و توصیفات دقیق بیشتر از هرچیزی خواننده رو توی محیط داستان قرار میداد و تصویرسازی دقیقی از داستان ارائه میداد.
من که عاشق هستی داستان شدم، دختر شجاع، جسور و دوست داشتنی داستان ❤️
        

          سرتاسر کتاب برای من سرمشق مادری بود، مادر توانمند خانم میرهادی برای من زن قوی و آگاهی بود که با وجود تمام مشکلات و سختی های زندگی برای هر چالشی راه حلی داشت و هیچوقت بی چاره و درمانده نبود. از چنین مادری چنین دختری(توران میرهادی) پرورش پیدا کرد و در تاریخ ماندگار شد
        

          این کتاب به نظر من مهم ترین جلد بعد از جلد اول هست چون تمام سه جلد قبلی بهم متصل میشه و مگه زیبا تر از این میشد نوشته بشه؟
در جامعه ای که احساسات از بین رفته هنوز احساسات قوی مادری برقرار هست و گویی غریزه مادری ست که هر اتفاق غیر ممکنی رو ممکن می‌کنه 
        

          جامعه بدوی ، قوانین پر اشکال ، درک پایین و خرافه در این کتاب محور اصلی داستان بود...
هرچی در جلد قبلی از معایب جامعه فرامدرن میگفت، این کتاب از ایرادات جامعه عاری از مدرنیته می‌گفت 
 متن برای من کشش داشت و از خواندن کتاب مثل جلد قبلی لذت بردم
        

          بی نظیر بود...داستان از آینده وحشتناک ماشینی که احساس در اون جایی نداشت می‌گفت ، ولی وقتی حرف از احساس و رنگ ها شد سران اون جامعه احساس خطر کردند...
به قدری این مجموعه جذاب بود که چهارجلدش رو توی کوتاه ترین زمان خوندم...
داستان امید و ناامیدی رو در کنار هم داشت
درباره نقش هر کدوم از ما در تغییر دنیای اطرافمون داشت، حتی با وجود تمام قوانین سخت و کنترل های شدید روی افراد.
        

          توی روند داستان چیزی برای من مبهم بود، زندگی زیبا...
در کنار لذتی که از رابطه پدر و دختر داستان میبردم در آخر داستان چنان غم سنگینی از روایت زندگی زیبا بهم وارد شد که کل داستان برام غمناک شد...
دوست ندارم بگم ولی احتمال زیاد این داستان واقعی خیلی از آدمهاست، کاش میشد براش کاری کرد...
        

          چه کتاب امید بخشی ، علی الخصوص برای مربی ها و اساتید.
وقتی میشه درس در محیط جذاب ارائه بشه چرا ممانعت میشه؟
و افسوس که در داستان این ممانعت توسط والدین و کادر مدرسه اتفاق می افتاد...
واقعا هدف از درس خواندن چیه ؟ ارائه محتوای خشک و حفظ فاصله با مربی ؟ یا اینکه در محیط دوستانه، صمیمی و متنوع درسی ارائه بشه ؟
چقدر در مورد اول درسها در ذهن ما ماندگار شد و چقدر در مورد دوم؟ 
برای من که کلاسهای جذاب و معلم های رفیق همیشه در قلب و روانم ماندگار شدند
        

          کسی هست که کتاب بیگانه آلبرکامو رو نشناسه؟
شاید کتاب برای هرکسی مخصوصا ابتدای کتابخوانی جذابیت نداشته باشه، اما من دوستش داشتم
انگار دوربین رفته بود از دریچه چشم کسی که به نظر ما بی احساس یا بی تفاوت هست دنیا رو بهمون نشون میداد...
این داستان همدلی من رو نسبت به این انسانها بیشتر کرد..
کیه که میگه رمان وقت تلف کنیه؟ غیر از اینه که سطح درک و همدلی ما رو با سایر آدمها در دریچه سخاوت قلب بالا میبره؟
        

          مجموعه داستان های کوتاه که بخش بزرگی ش داستان های غم انگیز بود، ولی متاسفانه این داستان ها واقعیت تلخ دنیای بی رحم ماست...
از نظر من نویسنده به سهم خودش سهم فاعلی ش رو در جهت تغییر این اوضاع ایفا کرده... امید که روزی این داستانها تخیلی تلقی شوند نه واقعیت تلخ
        

          کتاب خوبی بود، هرچند شاید برای بار دوم حوصله م نشه بخونمش
اما توی کتاب صحبت از کینه کهنه قدیمی ای بود، کینه ای که شاید با صحبت و گفتگو شاید هیچوقت ایجاد نمیشد و زندگی هایی نابود نمی شد
        

          کتاب خوبی بود، شرل استرید در طول پیاده روی طولانی ش داستان  زندگیش رو مرور می‌کنه....
زندگی پرچالشی که به نظر من به شرل فرصت هویت یابی نداد و اونو گاهی از مسیر درست زندگی منحرف میکرد...
در کنارش اگه نیت پیاده روی طولانی دارید، شاید خوندن داستان این پیاده روی براتون امیدبخش و کمک کننده باشه 
        

          کاش همه ما توی زندگی مون یه امانوئل داشتیم ، کسی که پدرانه برای جامعه محلی‌ش و حتی همسایه ش دلسوزی کرد، اونا رو حمایت کرد ، خواسته هاشون رو به خواسته های خودش مرجح دونست، و با نهایت درایت و تدبیری که داشت محیط امن زندگی خودش و دیگران رو بزرگ کرد...
.
و اما از فولبر، به قول امانوئل کشیش قلابی لاروک....
وقتی دین ابزار قدرت میشه، نه تقدسی براش میمونه نه تاثیری بر قلب ها داره...
وقتی جهل و ناآگاهی از قوانین در جامعه ای چیره میشه صاحبان قدرت خیلی راحت حقوق شهروندی رو پایمال می‌کنند و قدرتمندتر از قبل بر مردم حکمرانی می‌کنند
        

          آقای ناصر یوسفی کمتر احساسات ما رو درگیر کنید😢
آخ چقدر من اشک ریختم سر این کتاب😢
داستان پسری که انگار داره هویتش رو پیدا می‌کنه و پسر افغان‌ی که انگار با وجود همه محدودیت ها، توهین ها و سرکوب ها عزت نفسش قوی تر هست...
حالا فکر کنید درگیر شدن داستان زندگی این رو نفر با هم چقدر داستان رو جذاب و احساسی می‌کنه 🥺
درسته داستان نوجوانه ولی به شدت جذابه ، مخصوصا اگر دوست افغانستانی یا با شرایط مشابه دارید...
        

          کلا داستان های این مجموعه رو دوست دارم چون طنز خاصی داره و اینکه پرنسس ها رو از اون حالت انفعال خارج می‌کنه به نظرم بزرگترین و مهمترین ایده این مجموعه ست
داستان زیبای خفته اما از نظر من به جذابیت یک سری از داستان های این مجموعه نبود، ولی خب هیجان داشت و جذاب بود
        

          این کتاب رو دوست داشتم چون بل در طول داستان یاد میگیره قرار نیست به خاطر رفاه دیگران خودش رو به سختی و مشقت بندازه، بل با قلب مهربونش می‌تونه هم به نیازهای خودش توجه کنه هم برای خوشحالی دیگران تلاشی کنه، و از نظر من این داستان یه جور رشد روانی برای شخصیت های اصلی داستان یعنی  دیو و دلبر بود
        

          واقعا میتونم بگم این کتاب عالی بود، برخلاف سیندرلای همیشگی قصه ها که منفعل بود این سیندرلا به کمک ایبی و جونا یه دختر مستقل و توانمند شد که علاقه ش و توانایی ش رو پیدا کرد و از اون در جهت کسب درآمد استفاده کرد
من که خیلی کیف کردم با این سنت شکنی ای  درباره سیندرلا شد، یه الگوی دوست داشتنی شد👌
        

          این از اون افسوس هاییه که برای نوجوانی خودم خوردم، چرا این کتاب رو نخوندم اون زمان؟
بی نظیر بود، شگفت انگیز و جذاب بود...
در عین تخیلی بودنش چقدر حضور و وجود یه پی پی جوراب بلند توی دوستامون ما رو دلگرم می‌کنه ، دختر تنهایی که نه تنها مستقل هست بلکه سهم مراقبتی از دوستاش رو هم به عهده داره🥺❤️
        

          خیلی دوست داشتنی بود🥺😍
چقدر میشه درباره این سگ ، درباره اینکه چقدر به محیط اطرافمون توجه میکنیم و درباره فکر کردن به نشانه های اطرافمون صحبت کنیم...
ظاهرش بانمکه ولی مفهومش عمیق
        

          این داستان ادامه کارخانه شکلات سازی بود ولی صادقانه بگم به جذابیت اون نبود، هیجان داشت ، طنز هم داشت ولی خب انقدر ها هم به دلم ننشست
        

          نمی‌دونم چرا توی دوران نوجوانی که انقدر حرص میزدم برای کتاب خوندن و مامانم نمیذاشت رمان بخونم، یه نفر نیومد این کتاب رو بذاره جلوم بگه این از صدتا رمان هیجان انگیز تره...
عوضش تو سن ۳۰ سالگی برای نوجوان درون خودم و دختر ۶ساله م خوندیم و کیف کردیم ، انقدر که هنوز بعد از اینهمه وقت داستان توی ذهنمون زنده و تازه ست و شده حرف مشترک ما