یادداشت‌های پرنیان پارسا (31)

          مدتی می‌شد که دوست نداشتم کتاب های عاشقانه بخوانم. اما مونتگمری با داستان‌های فوق العاده‌اش حال  آدم را خوب می‌کند همین موضوع باعث شده تمام کتاب‌های این نویسنده را بخوانم و هرگاه کتابی را شروع می‌کنم توصیف فضای آن و شخصیت‌هایش در من اثر می‌گذارد .
قدرت مونتگومری در نوشتن بیشتر از آن چیزی است که بتوان حتی فکرش را هم کرد. و البته چند کتاب دیگر هم از این نویسنده مانده که هنوز ترجمه نشدند. 
گاه با خودم می‌گویم کاش این نویسنده عمری درازتر داشت تا کتاب‌های بیشتری برای نسل‌های بعدی بگذارد  همیشه بابت مرگ او افسوس می‌خورم ‌.
کتاب‌های مونتگومری به ظاهر برای رده سنی نوجوان است اما با قلم سحرآمیزش حتی بزرگسالان را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. 
از آنجایی که کتاب‌های هر نویسنده نشان دهنده حالات و رفتار او هستند  از کتاب‌های مونتگومری می‌توان به این نتیجه رسید که شخصیتی لطیف و بسیار مهربان داشته است.
 یکی از ویژگی‌های کتاب‌های او این است که هیچگاه غم را آنچنان بزرگ نشان نمی‌دهد  آن را گسترش نمی‌دهد.
        

          چقدر قلم مونتگمری قشنگه.
نوشته هاش مثل جادویی هستن که انسان رو از دنیای خسته کننده دور می‌کنه.مونتگمری همیشه پندی رو توی کتاب هاش پنهون کرده تا خواننده بهش پی ببره.و چقدر خوب که هیچ وقت توی کتاب هاش رنگی از غم و اندوه همیشگی نیست.
فکر می کنم باتوجه به قلم مونتگمری راحت میشه فهمید که چه روح لطیف و مهربونی داشته و همیشه این عشق و محبت رو تو کتاب هاش جاری کرده.
        

          چقدر پایان غم انگیز و در عین حال زیبایی داشت🫠
        

          خیلی قشنگ بود پیوسته توی سفر خوندمش و حسابی بهم چسبید .
ماجراهای جالبی داشت و همین مخاطب رو جذب می‌کنه.
        

          باعث خوشحالی جان غمین من کجاست؟
        

          به عنوان یک کتاب جنایی اونقدری که باید هیجان نداشت.
اولین کتاب جنایی بود که میخوندم و فکر میکردم خیلی خوبه اما وقتی چندتا کتاب دیگه هم خوندم فهمیدم خیلی ساده و بی هیجان بود.
        

          قشنگ بود اما به پای زنان کوچک نمی رسید
        

          خیلی اهل خوندن کتاب های روانشناسی نیستم ولی کتاب خوبی بود و کم و بیش کمکم کرد.
زمان زیادی صرف شد تا بخونمش چون معمولا کتاب های روانشناسی رو پشت سر هم نمی خونم ، بنظرم برای درک شدن احتیاج به زمان دارن
        

          خیلی جالب نبود
        

          باعث افتخارمه کتابی که خودم نویسنده‌اش بودم رو حالا چاپ شده در دستم بگیرم و دوباره بخونمش