یادداشت‌های محمدحسین راه نورد (69)

          قشنگ بود واقعا
یه کار تک جلدی فانتزی خوب.
داستان یه‌کم طول کشید تا روی دور بیفته و فکر می‌کنم قسمتی از دلیلش برای این بود که شخصیت‌ها اون‌قدری که من دوست داشتم بهشون پرداخته نشده بود اما درنهایت به شدت بهتر شد.

توی این دنیا جادو خطرناکه و افرادی که جادو در وجودشونه بدون کمک، می‌تونن آسیب‌های بزرگی بزنن؛ فقط یه مکان برای جادو امنه و اون هم «هتل مگنیفیکه». هتلی که هر شب، موقع نیمه‌شب به شهرهای مختلفی میاد. مهمانان هتل هزینه زیادی برای اقامت در اونجا می‌کنن ولی هنگام ورود می‌پذیرند که تمامی جزییات مربوط به هتل رو هنگام خروجشون از یاد ببرن و فقط با احساس لذت از هتل خارج بشن.

جنی و خواهر کوچیکش زورسا دارن توی شهر کوچیکشون به سختی زندگی می‌کنند که هتل به شهرشون میاد و اون‌ها شغلی رو می‌پذیرن که سرنوشت هردوشون رو تغییر می‌ده. تمام جادوی هتل اون چیزی که به‌نظر می‌رسه نیست و جنی می‌فهمه اون چیزی نیست که همیشه آرزوش رو داشته...
        

          راستش این ضعیف‌ترین نمایشنامه‌ای بود که از مک‌دونا خوندم
با پیامد‌های قشنگ‌تر
داستان درباره دوتا خانمه یک مادر 70 ساله و یک زن 40 ساله
یک زنی که باهاش شبیه بچه‌های 16،17 ساله رفتار می‌شه. هیچ‌وقت آزاد نبوده و هیچ‌وقت طعم آزادی رو نچشیده.
همیشه هم با مادرش دعوا داره.
زندگی خیلی راحتی نداشتند هردو. 
تا اینکه ورق برمی‌گرده و پسر مورد علاقه‌ش بعد این همه مدت برمی‌گرده...

داستان خوبی بود ولی عین فیلم بنشی برام کند بود
مرد بالشی و مراسم قطع دست در اسپوکن رو بسیار دوست داشتم.
البته از اینم لذت بردم
نمره‌م 3 هست بهش.

به امید بهتر شدن سه‌گانه
انتهای کتاب یک مقاله هست که توصیف خوبی از نمایشنامه‌های ایرلندی، نمایشنامه‌های نو و مک‌دونا می‌کنه و درباره این سه‌گانه زیبا هم صحبت می‌کنه.

#ریویو
#مرور
#ملکه_زیبایی_لی‌نین
        

          مجموعه مظلوم...
شروع کندی داشت و می‌تونیم بگیم اوجش از صفحه 200 به بعد هستش.
شخصیت‌های کتاب زیاده ولی خیلی گُنگ نیست ولی از یه جا ببعد به خودم گفتم کاش می‌نوشتم چون جلد بعد ممکنه یادم بره.
شخصیت پردازی و دیالوگارو خیلی دوست داشتم.
داستان هم زیبا بود یه جاهایی عملا مخم رو ترکوند و اصلا توقعشو نداشتم.
به این مجموعه می‌گن نغمه علمی تخیلی‌ها
می‌تونیم بگیم اینطوریم بود و خاندان‌های زیادی توی داستان توضیح داده شد.
شباهت‌هایی هم به جنگ ستارگان داشت و باعث شد من خیلی بیشتر لذت ببرم.
و پایانش
بدون شک یکی از بهترین پایان‌ها برای این کتاب هستش و سایمن گرین ترکونده
امیدوارم کتاباش بازترجمه بشوند تا همه بتونن راحت بخوننش...
        

          برای بار دومه که دارم می‌خونمش
و عجبم از داستانش
از وحشتش
از طراحیش
عجبم از ایده‌ش
وقتی داستانی از آلن مور رو می‌خونم فقط در عجبم فقط در عجب
        

          شاهکار
واقعا شاهکار
محبوب‌ترین کمیکی که از بتمن و شخصیت‌هاش خوندم.
        

          هوهو
قطار در حال حرکته
در آخرین روزهای تابستان دارم تند تند کتاب می‌خونم
باید تند تند بخونم چون از آیندم خبری ندارم
امیدوارم خوندن بشه جزوی از زندگی همیشگیم
عین مسواک زدن، عین مو شونه کردن...
کتاب سوم عالی بود
شخصیت پردازی و داستان عالی
پایان بندی زیبا
تالکین یه دنیای بزرگ درست کرد
دنیایی که می‌دونی با خوندن ارباب تموم نمی‌شه و نخواهدم شد
مستقیم بعد از این می‌رم سراغ سیلماریلیون زیبا
        

          مرور فصل استخوان

خلاصه داستان:

سال ۲۰۵۹ است. جمهوری قلمه(scion) به‌مدت دو قرن، کمپینی سرکوبگرانه علیه غیرطبیعی بودن در اروپا رهبری کرده است.
در لندن، پیج ماهونی، مرتبه بالایی توی دنیای زیرزمینی تبهکاران دارد. پیج، دست راست یک روح‌بین سفید بی‌رحم است. 
یک رویابین، نوعی روشن‌بین نادر و قدرتمند. 

طبق قانون قلمه، او صرفاً با نفس کشیدن مرتکب خیانت می‌شود.

وقتی پیج به جرم قتل دستگیر می‌شود، با بنیانگذاران مرموز قلمه ملاقات می‌کند که برنامه‌هایی برای توانایی‌های غیرمعمول او دارند. اگر قرار است زنده بماند و فرار کند، پیج باید از هر مهارتی که در اختیار دارد استفاده کند و به کسی اعتماد کند که قرار است دشمن او باشد.

تحلیل فصل استخوان:

شخصیت‌پردازی، شخصیت‌پردازی پیج، نیک، جکس، هارس، همه‌شون قوی بود. دقیق می‌تونستم متصورشون بشم. دیالوگ‌نویسی خوب و کامل. کامل و قوی. 

روایتگری، نقطه قوت این نویسنده روایتشه، یه روایتگر قهاره. یه روایتگر باهوش. و خیلی خوب تورو با خودش می‌بره. 

توصیف ماجرا، توصیف شرایط، توصیف مکان‌ها حوصله‌سربر و کند نیست، تو حوصله‌ت سر نمی‌ره. حتی گاهی فصل‌ها 20 صفحه می‌شدن و برای من درحد 5،6 صفحه بودن و خیلی سریع عبور می‌کردم. 

اما یه مشکلی با نویسنده دارم و اون هم نوشتن نبرده. این نویسنده پی‌ریزی می‌کنه، یه شخصیت قوی خلق می‌کنه، یه boss و رئیس قدرتمند درست می‌کنه تا شخصیت اصلی با این ویلن در سطح الدن رینگ(و خیلی دشوار) مبارزه کنه. و حالا که شخصیت اصلی می‌خواد باهاش بجنگه ویلن یهو از خیلی دشوار می‌شه فوق‌العاده ضعیف. خیلی راحت تموم می‌شه نبرد و می‌گذره. 

یعنی فکر کنین یه آرنا جذاب برای بازی پرتقال و اسپانیا به‌وجود اومده، کلی هوادار، کلی تماشاچی، کلی هیجان. بعد یهو یه تیم از هرجایی بشوته بره توی گل و اون یکی هیچ‌کاری نتونه بکنه. 

تا حد زیادی توی توصیف نبرد اینطوری عمل کرد نویسنده، خیلییی بد نیست ولی ایراده متاسفانه. 

رفرنس‌ها، وای که چقدر این نویسنده خونده و می‌دونه، به ادبیات انگلیس رفرنس می‌زنه، به تاریخ و ادبیات یونان، به تورات، به انجیل و حتی به اسلام. لقب بعضی شخصیت‌ها حتی عربیه. 

ترجمه، اگر فقط فارسیِ کار رو بخونید می‌گید این ترجمه خیلی بده، کلمات سنگینی انتخاب شده و حتی به جای استفاده از کلمات فارسی، عربی انتخاب شده. 

اما من اینجام بگم حتی نویسنده هم از کلمات عربی برای شخصیت‌هاش استفاده کرده. و نه فقط عربی. بعضی لقب‌ها از تورات اومدن و بعضی‌ها انجیل. بعضی‌ها خیلی قدیمی‌ان.

نویسنده نیومده یه چیز معمولی روایت کنه و بره. برای واژه‌هایی که انتخاب کرده دقت به عمل آورده و همینطور مترجم این اثر. 

اما این حق رو می‌دم که تا ۵٠ صفحه اول گیج بشید. فکر می‌کنم حتی مخاطب انگلیسی هم بشه(همون‌طور که توی گودریدز می‌دیدم می‌شدن) ولی بعدش واژه‌ها براتون مفهوم می‌شن. 

رمنس، یه بخش داستان رابطه عاشقانه‌ای هست که داره روایت می‌شه و می‌شه گفت نوجوانانه و تینیجریه؛ ولی رومخ نبود. لااقل من اذیت نشدم و آزار ندیدم. 

لغت‌نامه، توی انتهای کتاب اومده که: 
عبارات به‌کاررفته در فصل استخوان از منابع مختلفی هستند؛ از زبان مخفی خلافکاران گرفته تا واژگان علوم خفیه در خاورمیانه تا اساطیر روم و یونان به معنای برخی از آن‌ها مفهومی افزوده شده یا حوزه‌ی کاربردشان گسترش یافته.

با یه کتاب معمولی سروکار نداریم. قوی‌تر از این حرف‌هاست. 

سن نویسنده، نویسنده ٢٢ سالش بوده که جلد اول این مجموعه رو نوشته، من هم ماه دیگه ٢٢سالمه، یعنی بدتر از لامینه یامال و کلی فوتبالیست مطرح این نویسنده بود که بهم ثابت کرد ٢٢سالگی بهتری از من داشته.  

آشنایی با کتاب:

توی کتابفروشی، یه کتاب خاصی چشممو گرفت، فصل استخوان. نشستم و از صفحات ابتدایی‌ش شروع کردم خوندن، درگیرش شدم، من نوزده ساله اینطوری شدم این عجب کتابیه. 

خاله‌م کتاب رو گرفت و شروع کرد خوندن؛ و گفت خب می‌خری یا بخرمش؟ و خریدمش.  

نتیجه‌گیری:

نمره من، ۴.۵ از ۵ هست. داستان عالی بود، روایتگری، شخصیت‌پردازی... همه‌ش خوب بود. صرفا بنظرم نویسنده ضعف نبردنویسی داره که بالاتر هم گفتم.

- #مرور فصل استخوان، نوشته سامانتا شنن، ترجمه حسین شهرابی
        

          نمی‌شه تالکین خوند و بهش کمتر از 5 داد
اصلاح می‌کنم. نمی‌شه تالکین رو با صدای اندی سرکیس گوش داد و کمتر از 5 نداد.
عملا وارد یک دنیای دیگه می‌شی با صدای این خدا.
این خدای جذابیت.

باید از کرونا ممنون باشیم که بهمون صدای سر اندی رو تقدیم کرد.
و از کریستوفر بابت انتشار این اثر جذاب.
درود به خودش
به پدرش
و خوانندگانش.
        

          3.5
        

          3.5
بعدا بیشتر می‌نویسم.
        

          شاهکار بود.

شاید فصل اول و دومش کامل نباشه اما فصل آخرش هزار از پنجه

آقای بارنز با همین کتاب منو شیفته خودت کردی.
        

          انیس تموم شد. 

✝️ انیس داستان افرادیه که موندن. افرادی که قرار رو بر فرار ترجیح دادند. افرادی که مثل خیلی از انسان‌ها در طول تاریخ در فرهنگ گذشته، مچ شدند.
        

          3.5 بدک نبود.
اندیشه‌های بودا رو مطرح کرد برای درک بهتر رنج‌‌ها.
بدون مرداب، نیلوفری درکار نیست.
کل شعار کتاب همین بود که در 120 صفحه به روش‌ها و گفتارهای مختلفی نوشته شد.
در آخر یکسری تمرینات گذاشته برای درک رنج که بشخصه بدردم نخورد جز تمرین اول، شاید هم تمرین اول 2 ماه طول بکشه تا برسه به تمرین دوم.
ولی برام موهبت ادیت اگر جذاب‌تر و مفیدتر بود اگر کتاب روانشناسی، توسعه فردی می‌خواید.
        

          مقدمه: داستان‌های وحشت ترکیبی از ترس، دلهره، هیجان هستند. ترکیبی که من عاشقش هستم. 
متن:
الف) آشنایی با کتاب:
امیرحسین قاضی رو مدتی‌ست دنبال می‌کنم، کتاب دیوار1358 معروف شد و مخاطبین زیادی از طرفداران کتاب‌های ژانری و غیر ژانری به خود جذب کرد. 
اما برای من اثر خوبی نبود و نتوانستم با آن ارتباط بگیرم. 

این دومین کتاب از امیرحسین قاضی‌ست. 
اگر به خودی خود بود احتمال زیاد هیچ‌وقت این کتاب را نمی‌خواندم، اما با پیشنهاد دوستانم کتاب را شریکی خواندیم و تصمیم گرفتیم به صورت قرعه انتخاب کنیم چه‌کسی اول این کتاب را بخواند.
اقبال و شانس من باعث شد اولین فردی باشم که کتاب را تهیه می‌کنم و می‌خوانم.

ب) معرفی کتاب
نیما زند...
نویسنده‌، مترجم و متاهل، فردی که نه در نویسندگی توانست به‌خوبی عمل کند نه در زندگیش. به عنوان مترجم فرد خوبی بود اما راضی نبود و می‌خواست نویسنده موفقی شود. 
چهارمین کتابش منتشر شده بود و هیچ‌کس برای رونمایی کتاب‌ نیامده بود. نویسنده بدون خواننده و طرفدارانش چه می‌شود؟ 
یک پیشنهاد بزرگ به نویسنده می‌دهند و نیما زند که چاره‌ دیگری ندارد تصمیم به این‌کار می‌گیرد، به خانه متروکه ترسناکی در یکی از روستاهای طالقان می‌رود تا راز‌های آن خانه را کشف کند.

ج) صحافی و طرح جلد:
چاپ کتاب‌های آذرباد نسبت به گذشته پیشرفت بهتری داشته و زیباست، طرح جلد هم زیباست، اما من از کیفیت کاغذ راضی نیستم، کیفیت کاغذ در کنار اینکه برای من لمس نشدنی و حالت چندش‌گونه‌ای دارد، چشم را هم می‌زند و من نمی‌توانم به راحتی کتاب را بخوانم، برای همین با اینکه کتاب روان بود اما خواندنش طول کشید.

نتیجه‌گیری:
الف) پیام کتاب:
اعتماد کنید ، اعتماد کنید و اعتماد کنید به عزیزانتان اعتماد کنید. 
گناه‌های شما در آینده گریبان شما و فرزندانتان را خواهد گرفت.
هیچ‌وقت به خانه متروکه نروید...

ب) نقد کتاب:
فکر کنم کسی که تمام مرور را خوانده فقط منتظر این قسمت بوده.
درباره کیفیت کاغذ صحبت کردم...
داستان با یک پیشگفتار شروع می‌شود، گزارشی از گذشته روستا و عمارت و عملا داستان برای شما لو می‌رود، تقریبا تا صفحه 200 (علی‌رغم نثر و روایت داستان) هیچ چیز جدیدی بهمراه نمی‌آورد و قابل حدس است. 
فصل اول داستان هم شروع بدی داشت، شروع داستان باید شما را به خواندن داستان ترغیب کند. 
این شروع من را از داستان زده کرد... 
رفته رفته و فصل به فصل بهتر می‌شود و نقطه مهم داستان پایان داستان است. 
برای کسی که عاشق داستان‌های وحشت و روانشناختی‌ست پایان بسیار مهم است و این داستان پایان بسیار خوبی داشت. 
از داستان به شدت لذت بردم. 

اتصال داستان‌ فرعی به اصلی هم زیبا بود. شخصیت نیما برای من دیر معرفی شد و نتوانستم تصویر خوبی از آن در ذهنم داشته باشم، برخلاف این از شخصیت‌های دیگر بسیار لذت بردم و تصویر خوبی از آن‌ها داشتم. 

ج) در آخر:
باید به نویسنده کتاب تبریک گفت.
در کنار اینکه ایده داستان زیبا بود و توانست به شکل خوبی ایده را بسط دهد، پیشرفت هم کرده بود.
ایده اولیه داستان شباهت زیادی به شاینینگ دارد ولی خداراشکر صرفا در حد الهام و اقتباس است و پرداخت و نتیجه متفاوتی دارد.
ایرادات قبلی که به دیوار1358 وارد بود اکثرا رفع شد و همین نشان دهنده پیشرفت خوب نویسنده است. 

البته برای من آقای قاضی تا اینجا مترجم بهتری بودند و کارهای ترجمه ایشان را صد درصد تهیه می‌کنم.
امتیازم به کتاب 3.5 هست ولی رندش می‌کنم به 4
امیدوارم کارای بهتری ازشون بخونم، روزتون بخیر.
        

          شاهکار، بای