یادداشت‌های مریم محمدی (48)

          هشدار بچه های که در مورد تولد اطلاعات کافی ندارند ممکن است با سوال مواجه شوند.اما برای بقیه کتاب تمیزی است.
        

          کتاب از ذهن فعال یک نویسنده زن اروپایی ،صد البته با فرهنگی تقریبا متفاوت با ما بیرون آمده
نویسنده ای با احساس که نوشتن عشق می ورزد و سعی می کند شما را قانع کند که به خاطر احساس زنده بودن باید بنویسید.
توصیه های جالبی در کتاب نهفته است،نوشته نویسنده پر از استعاره هاست که کمی ارتباط با  ترجمه کتاب  را در بعضی از فصول سخت می کند.
        

          یک زن فعال تبدیل به یک مادر می شود بعد تبدیل می شود به یک پریشانی و بعد با خودش می جنگد تا پریشانی را نجات بدهد بعد می شود خودش یک خود قوی تر
بعد مادر می شود بعد دوباره شاغل می شود و می شود یک زن فعال همان طور که می خواست
اما ...اما شود ولیکن به خون جیگر شود
کسی نمی پرسد چرا این زن بخاطر پذیرش جامعه اش اینقدر باید از انرژی حیاتی اش مایه بگذارد تا تازه بشود خودش همان که بود!!!
        

          با اینکه فقط همین نسخه از مجموعه را خواندم ولی کتاب گیرایی بود بدون پیچیدگی های سفر در زمان در اصل فقط  دنیای دزدان دریایی کارائیب را روایت می کند و سفر زمان تیتر کاسب کارانه آن است.
برای نوجوان کتاب مناسبی است .با خواندنش از تجربه زندگی در سال ۱۷۱۵ لذت ببرید.شایدم بهتر است بترسید.
        

          کتاب و کسی نمی داند در کدام زمین می میرد.بیشتر ازین که یک جستار در کشورهای جهان باشد یه جستار  در جهان درونی نویسنده است.

نویسنده ای که به اقرار خودش بدون مادر بزرگ شده و زنانگی کاملا به او انتقال پیدا نکرده است،البته این موضوع را  برتری خودش می بیند

این ویژگی مختص ایشان نیست و خیلی از افراد نه توسط پدر و مادر که توسط دو پدر، بزرگ میشوند و همیشه مثل کسی که جزئی از وجودش پست و پلید است و نمی تواند از آن رها بشود  و زجر می کشند.
اتفاقا شجاعت نویسنده قابل تحسین است که پی آرامش نداشته حرکت کرده و تن به افسردگی نداده است.

در جامعه ما که سالهاست زنانگی تحقیر شده با جملاتی مثل «دخترا بادکنکن دست بزنی می ترکند پسرا شیرن مثل شمشیرن» تا جدیدا که حیا از بین رفته و آقایون حتی با شرایط روحی خاص خانومها pms هم جک می سازند.

ساده ترین واکنش جنس درجه دو ، زن , این است که از زن بودنش بدش بیاد و شروع کند به جنگیدن با درونش که زن نباشد
همین مشکل حجاب یه قیام بر علیه ساده ترین نشانه زن بودن است.
این اتفاق را در ژاپن بعد از تحقیر زن در جنگ جهانی دوم به صورت میل وافر خانوم ها برای مدل موی کوتاه مردانه می بینیم.

اگر در تربیت خودمان و دخترانمان دقت کنیم می بینیم  جامعه ی ما بسیار به این تحقیر آلوده شده است.
زن یک زمانی ریشه طبیعت بود .چیزی که باعث می شد جامعه سرگشته نشود 
زیبایی ریشه دار بودن و احساس امنیت کردن را  در قسمت تجربه سفر به دوان می بینیم. ریشه داری و امنیت حتی اگه باعث بشود مقداری از آزادی های فردی ات را از دست بدهی خوب است.

نظام مدرن تجویز می کند: برای فرار از این تحقیر شدن کافی است ثابت کنی که تحقیر شده نیستی!!
اگر دیگران می گوید: زن نمی تواند قوی باشد تو برو راننده تریلی بشو ،ورزشکار بکس بشو،حتی برو مهندس معدن بشو!!چه کسی  گفته نمی توانی تنها سفر کنی؟
ما نیز به طبع این گفتمان می گوییم
اتفاقا به عنوان نماد ایران آزاد: بیا ببین ما خلبان زن داریم .ما فوتبالیست حرفه ای زن داریم.ما زن قدرتمندی داریم که توانایی تحمل  فشار و استرس بسیار زیادی را دارد و همه کاره است.

یعنی بازهم می گوییم . زن نمادین سنتی یه چیز بَد است ،دیگر زن از مادر شدن لذت نمی برد چون تماما خسارت مالی و جانی و وقتی و ارزشی است.

همین می شود که زن به جای اینکه شوق معشوق بودن داشته باشد برود دنبال عاشق شدن

هیچ کس نمی گوید.نتیجه نسخه غرب برای این است که زن که  نماد پرستش بوده حالا شده کالای مصرفی،بهترین کالا هم وقتی کهنه شد دور انداخته میشود.

نتیجه جسارت زن در فرار از زنانگی اش نشده آرامش زن و احساس غرورش و خوشحالی
شده پریشانی  کل زندگی زن و به طبع آن سرگشتگی کل جامعه
نتیجه اش در کل جامعه نشده موفقیت بیشتر زنها و سر بلندتر شدنشان 


تغییر نگاه را اینجا می بینیم که قبلاً می گفتن مرد جلوتر از زن حرکت کند تا از  زن محافظت کند الان میگوید لیدی ایز فِرست و در خیالشان  زن را بالا برده اند.


منشی مهمتر است یا دکتر
منشی جلو می  افتد  دنبال پاسخ گویی برای اینکه دکتر در آرامش و تفکر ریشه جامعه را اصلاح کند و درگیر کارهای دم دستی نشود
بعد نظام مدرن آمده زن را از ریشه جدا کرده و کارهای دم دستی را  افتخار زن تلقی کرده است.


این کتاب این بی ریشگی را خیلی قشنگ نشون داده است .و متاسفانه خیلی از ما مثل مهزاد الیاسی  به قول خلیل خانزاده «مادر نداریم».😢
        

          زندگی مال خودت نیست
مال خودت هست ولی فقط همین مال خودت بودن نیست.
تو مسئولی در مقابل گلت مسئولی
به اسم آزادی و رهایی از #بندها برای تمام عمر خودت و گلت را در #بند کرده ای
#بندهایی از نفرت و کینه و بی اعتمادی
چه می دانی کوچکترین حرف و رفتار چطور تمام زندگی یکی را ویران می کند
نمی توانستی بگویی نمی دانستی و خودت را از #بند تمام عذاب وجدان ها رها کنی
        

          نسبت  به بقیه مجموعه فیلسوف کوچک تصویر پردازی بی کیفیت تری داشت ولی موضوعش جالب بود
تعداد صفحاتش بیشتره ولی الزاما تصاویر بیشتری نداره
جذابیتش برای بچه ها کمتر بود و میل به بازخوانی اش رتبه پنجم در پنج جلد اول
        

          کتاب خیلی قشنگ  و بدون پیچیدگی علمی برای مخاطب نوجوان سفر در زمان را در صورت امکان شرح داده بود
چالشی بزرگ برای یک بچه بود به نظر خیلی بزرگ تر از سن خودش ماجرا را مدیریت کرد.
از قسمتی که برای اطرافیان اش پرونده تشکیل داده بود و مثل کارآگاه جلو می رفت خوشم اومد.
قشنگ معلوم بود نویسنده سالها به قصه ای که می خواد بنویسه فکر کرده است.
        

          نویسنده جنگ را به خوبی توصیف کرده ،دقت کنید جنگ را نه دفاع مقدس را!!
مطمئنا فرق می کند شما برای پول بجنگی یا عشق به وطن
موقع ترسیدن و از دست دادن این هدف جنگیدن است که نمی گذارد بشکنید و نابود شوید.
این را باید خواننده از کجا بفهمد که چرا بعد از همه سختی ها دلتان می خواهد دوباره برگردید؟!
        

          اول اینکه که فانتزی کتاب خیلی ضعیف است
ترجمه ای که خواندم اصلا جالب نبود
کتاب جز  کتابهای بازاری است ولی اسم تحریک کننده ای دارد.
جادوهای بچه گانه ای که سعی می کنند یک فلسفه بزرگ کوتاه نیامدن جلوی ظلم را اثبات کند ولی نتوانسته و بیشتر به توصیف صحنه هایی خشک و برنامه کودکی و یا رقت بار  تبدیل شده است.
        

          بالاخره یه روز همه چیز خوب می شود
فقط باید به حرف گلت اعتماد کنی

        

          پیشنهاد می کنم  نویسنده کتاب مامان کاشفان دنیا را هم بنویسد که  مانع کشف دنیا توسط فرزندش نشود.بیشتر جواب می دهد.
        

          خیلی قشنگه ،بسیار مناسب برای هدیه دادن به دختر بچه های کلاس اولی یا حتی دومی 
        

          بعضی قسمتهاش قشنگ نیست مثلا به کار بردن واژه لمبوندن!
        

          من از بس این کتاب رو خوندم حفظم
        

          نصف صفحات کتاب عکس است.نسخه خلاصه شده.ترجمه بی کیفیتی است یا کلا داستان جالبی نیست