یادداشت‌های فاطمه یارمحمدی (38)

          یه کتاب دیستوپیایی چه‌طور می‌تونه در عین سیاه بودن لطیف و قابل لمس باشه؟ چه‌طور می‌تونه اینطوری در عین بی‌احساس بودن، احساساتت رو به چالش بکشه و دیوونت کنه؟ و تو عاشق این دیوونگی میشی و ادامه میدی به خوندنش، به خوردنش، به بلعیدنش. و حالا نصف شب شده و تو کتاب رو تموم کردی. قلبت داره تند می‌زنه، قلبت داره اشک می‌ریزه. آهنگ spring waltz داره از گوشیت پخش میشه و داری به این فکر می‌کنی که: این کتاب برای من هیچوقت تموم نمیشه. لاشه لطیف چیزی فراتر از ۲۲۰ صفحه‌س. و کسی که این کتاب و این تجربه رو به من هدیه داده در جایگاهی فراتر از یک دوست قرار می‌گیره :)
        

          خوب بود؟ نه چندان.
قابل حدس بود؟ صددرصد.
ارزش انقدر معروف شدن رو داشت؟ اصلاً.
شخصیت‌پردازی ضعیف، معماها و روش‌های حل بی‌منطق. روابط عاشقانه زرد و غیرقابل‌لمس!
پس با یه لبخند (صرفاً بابت تموم شدن کتاب و شاید چند صفحه‌ای که خوب بود) می‌رم سراغ کتاب جدید :)
        

          زیبا و امیدبخش بود! شاید اگر چند سال پیش می‌خوندم بیش‌تر با روند عاشقانه‌ش کنار می‌اومدم، ولی الان هم خوندنش خالی از لطف نبود. می‌تونست پایان بهتری داشته باشه. در کل که یه عاشقانه آروم بود که پلات‌ توییست خوبی هم داشت. 
        

          تصویرسازی این کتاب چه‌قدر زیبا بود! طوری که مترو دیگه برام مترو نبود، کوهستان بود و دوزخ! با خوندن این کتاب، موسیقی « سارا و آیدا» از پیمان یزدانیان هم پیشنهاد می‌کنم :) 
        

          زیبا، تلخ، آرام! یه شکنجه‌ی لذت‌بخش، یه آزار دوست‌داشتنی و قابل لمس! 
        

          ایده کتاب خیلی جذاب و خوب بود.ولی گاهی خیلی شعاری می شد که اذیتم می کرد. اگر به کتاب های انگیزشی علاقه دارید ممکنه براتون جذاب باشه ولی اگر از روایت به دور از نقد و شعار علاقه دارید، گزینه ای نیست که پیشنهاد کنم. در کل ازش لذت بردم، ترجمه محمد صالح نورانی زاده خوب و روان بود و سیر ماجرایی داستان هم خوب بود هرچند میتونست پایان بندی درست تری داشته باشه.
        

          فضای سیاه خوبی داشت . کشش کتاب هم خوب بود . دوسش داشتم
        

          خیلی هیجان انگیز و شوکه کننده. عاالی..
        

          چقدر زیبا، کوتاه و تکان دهنده بود. حقیقتا لذت بردم
        

          جذاب، هیجان انگیز و با تعلیق بالا. شخصیت پردازی خوب و ماجرای عالی. برای کسایی که از داستان های ماجرا محور و معمایی خوششون میاد پیشنهاد خیلی خوبیه :)
        

          کوتاه و تاثیر گذار. نوشته های یه پسر نوجوان از اتفاقات روزمره ش در جنگ جهانی دوم. و چقدر تلخه که این نوشته ها ناگهان قطع میشن و دیگه ادامه پیدا نمیکنن. جنگ سیاهی های زیادی داشته که این کتاب بخشی از اون رو از دید یه پسربچه روایت می‌کنه. 
ترجمه میتونست بهتر باشه و ویراستاری کتاب هم جای کار داشت.
        

          اتفاقات خاصی نداشت؛ ولی شخصیت ها قابل درک بودند و فضا ساده و دلنشین بود. می‌تونه یه رمان خوب برای کسایی باشه که تو یه رابطه اشتباه گیر افتادن و نمیتونن بیان بیرون. داستان از جانب دو دختر روایت می‌شه و هردو مشکلاتی در زمینه‌ی روابطشون دارن.
        

          ترجمه خیلی‌بد بود. قلم اشمیت رو بی‌نهایت دوست دارم و معتقدم می‌تونه از ساده‌ترین اتفاقات، روایت بی‌نظیری خلق کنه. هرچند این کتاب نسبت به کتاب‌های دیگه‌ای که از اشمیت خوندم راضیم نکرد که البته ترجمه غلطش هم بی‌تاثیر نبود.
        

          قلم و ایده های ضحی کاظمی در چند کتاب های اخیرش که به سمت ادبیات ژانری رفته خیلی قوی و خوبه به خصوص رنسانس مرگ. ولی کتاب های قدیمی تر مثل همین سال درخت رو چندان باهاش ارتباط نگرفتم.
        

          اگر دنبال یه زندگینامه خوب و نسبتا جذاب میگردید که تا حدی هم انگیزشی باشه، پیشنهاد خوبیه. ولی اگر هیجان و احساس براتون توی کتاب مهمه، بهتره سمتش نرید. ترجمه میتونست بهتر باشه. متن روان بود. جا داشت بهتر باشه ولی تقریبا کوتاه و خوب بود.
        

          قابل تأمل و عمیق...
        

          یه روایت معمایی  تمیز، هیجان‌انگیز و کم‌نظیر با شخصیت‌پردازی عالی و پایان درست!
        

          قلم زیبای اشمیت این‌بار از صحنه روایت می‌کنه، نمایش‌نامه‌ای درباره‌ی نمایش!
        

          از زیباترین و خاطره‌انگیزترین عاشقانه‌ها 💫♥️
        

          شخصیت‌پردازی ضعیف بود، روایت جذابیت خاصی نداشت و امید واهی کسل‌کننده‌ای توی داستان حاکم بود.