تو برای من مثل اثری هنری هستی،بی نهایت ارزشمند،به همان ارزشمندی نقاشی هایم،پاستل هایم،مینیاتورهایم...من به تو قفل نزده ام،نه،من تو را پشت شیشه می گذارم.تو،در قفس؟بلکه در یک ویترین با زنگ ضد لمس حسادت هایم مثل شیفته ی تازه کاری است که تحمل نمیکند کسی به گنج هایش آسیب برساند،خودخواهی من مثل کتاب دوستی است که هرگز کتاب هایش را قرض نمیدهد.
احساس آزادی نمیکنم...