یادداشت‌های فاطمه مفرد (8)

          ویژگی که شهدا رو از بقیه ی آدم ها متمایز می کنه  اینه که از تمام ظرفیتشون درمسیر حق استفاده میکنن و این ویژگی در شهید علم الهدی هم بسیار پررنگ بود.
        

          استیونز کاش متوجه می شدی که همچنان جاده ای خالی روبروی  توست. 
        

          آقا سید علی  قاضی طباطبایی همچون مولای متقیان در زمانه ای می زیست  که شأن و مرتبه ی ایشان را به درستی درک نمی کردند  و می گفتند او صوفی ست همانطور که می فرمودند علی مگر نماز می خواند هر چه می کشیم از همین جریان افراط گری است  که هم اکنون نیز دستش را از انسان برنداشته  دلم به حال مظلومیت این عالم عارف سوخت 
        

          فکر میکنم  باید بین مردم  ‌آن دیار زیتون زندگی کرد که بشه فرق بین واقعیت و خیال این داستان تشخیص داد ولی قطعا  اون درد و رنج و غم عمیقی که کتاب به تصویر کشیده  وجود داشته و وجود داره و از 1948 به بعد برای لحظه ای گلوی فلسطین رها نکرده اما کتاب برای من خالی و سرد بود از ایمان از مقاومت از امید انگار بغض فقط تو گلو میموند  نمیتونست بشه گلوله و فریاد و آوار بشه رو سر صهیونیست ها، انگار سنگ ها از سر ایمان و غیرت پرتاب نمیشدن وصرفا بازی خطرناک چندتا نوجوون بوده  شاید اگه طوفان الاقصی  سکوت نمی شکست باور میکردم شاید اگه شهید یحیی سنوار عصا رو لحظه‌ی آخر پرتاب نمی‌کرد باورم میکردم  اما الان باور کردنش غیرممکنه
        

          جذاب بود چون واقعی بود و برای منی که درکی از دفاع مقدس نداشتم اندکی اون حال و هوا رو ملموس تر کرد چون توی زمانه ی خودمون زیست کردند کاش میشد کتاب جلد بعدی داشت شهید مسیر تکاملش طی کرد دوست داشتم ببینم فرزانه ی آقا حمید مسیر رشد و تکاملش رو بعد شهید چطور طی می‌کنه و چه تغییراتی بعد از این همه سال در احوالاتش ایجاد شده اما قطعا همچین چیزی میسر نیست
        

          عشق زیباست عشق های آسمانی زیباتر
        

          و اول مظلوم عالم علی ست
        

          چند صباحی با این داستان نفس کشیدم و دلتنگش میشم