یادداشت‌های sepide._.alian (10)

          کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است، حالا هم این کتاب  بهم فهموند که خیر! بکمن نویسنده موردعلاقه‌ من نیست!
مفهوم  کتاب‌هاش عمیقه. قبول. ولی دیگه قلمش خیلی ساده است :") شاید اگه دوره راهنمایی بودم و کتاب‌هاش رو می‌خوندم بیشتر  لذت می‌بردم. الان فقط بکمن و کتاب‌هاش رو می‌تونم یه گوشه از کتابخونه بذارم برای وقت‌هایی که ذهنم درگیره و نمی‌تونم کتاب‌های سنگین بخونم و فقط می‌خوام یه چیزی بخونم.
        

          مناسب برای این روزها که بچه‌ها نیاز دارن از دنیای اطرافشون فارغ بشن.
من قبلا تعریف  کتاب رو شنیده بودم و خونده بودم ولی همش پیش خودم فکر می‌کردم یعنی بچه‌ها طنزش رو می‌فهمن؟ براشون جالبه؟ می‌تونن گفت‌وگو رو دنبال کنن؟ اما وقتی خنده‌های محیا و مرسانا رو موقع خوندنش دیدم مطمئن شدم که یه کتاب خوبه.  
قبلا براشون کتاب خونده بودم، اما متکلم وحده. یعنی من داستان رو تعریف می‌کردم اونا هم گوش می‌دادن، بعدش باهم راجب پیام کتاب صحبت می‌کردیم و تمام. ولی این‌بار چون کتاب گفتگومحور بود تصمیم گرفتیم هرکی به جای یکی از شخصیت‌ها صحبت کنه و اینجوری تبدیل به یه نمایش سه‌نفره‌‌ سرگرم‌کننده جذاب شد که حتی وقتی کتاب پیشمون نبود محیا می‌گفت سپیده من اون کوچولوعه می‌شم (منظورش ژلی بود) تو هم تک شاخ شو و شروع می‌کرد به صحبت کردن، یه جاهایی یادش بود و همون جمله‌های کتاب رو می‌گفت یه جاهایی هم به داستان شاخ و برگ می‌داد. و از این شاخ و برگ‌ دادن‌ها می‌فهمیدم که کل داستان رو متوجه شده و واقعا حس خوبی بود :")

تو این چند روز فهمیدم درسته کتاب خوندن جالبه آما کتاب خوندن با بچه‌ها واقعا جالب‌شگفت‌انگیزناکه **
        

          کتاب درمورد حمله اضطرابی هست؛ به‌خوبی علائم رو توصیف کرده، شرایط رو گفته و راهکارهایی رو ارائه داده. مهمترین نکته، ساده و ملموس بودن کتابه و شاید این نشات گرفته از این باشه که نویسنده خودش تونسته با هیولای درونش به صلح برسه و تجربه‌ی همچین حملاتی رو داشته.
خوندنش رو به سه دسته توصیه می‌کنم:
کسایی که حملات اضطرابی رو تجربه می‌کنن، مطمئن باشید بعد خوندنش حس بهتری خواهید داشت.
خانواده‌ی دسته اول.
کادردرمانی که با دسته اول ممکنه برخورد داشته باشن. من این کتاب رو بعد تموم شدن کتاب روان‌پرستاری خوندم و چون پیش‌زمینه خوبی داشتم برام مثل این بود که دارم با یکی از آدمایی که دچار حمله اضطرابی هست صحبت می‌کنم و خودش داره بهم می‌گه که راه‌ و چاه مراقبت از من چجوریه، چی بگی حالم خوب می‌شه چی بگی ناراحت می‌شم. کتاب برای درک درست حس مددجو و به‌دنبال این درک درست، رسوندن مراقبت موثر، بی‌نهایت کمک‌کنندست، انقدر که کاش برای بقیه اختلالات روان هم همچین کتاب‌هایی بود :)
        

          من خواننده حرفه‌ای کتاب‌های جنایی معمایی نیستم، ولی به عنوان یه خواننده عام، کتاب برام سرگرم‌کننده بود و کشش کافی رو داشت. توصیف‌های نویسنده به شدت دقیق، زیبا و مصور بود؛ انقدر که انگار این دو روز توصیف شده در کتاب رو کنار لو آرچر قدم به قدم می‌رفتم و دنبال کشف حقیقت بودم.
موخره انتهای کتاب، نگاهم رو به داستان عمق بخشید و فهمیدم که شاید داستان به ظاهر ساده‌ای بود ولی در پس خودش مفاهیم زیادی داشته.
در کل پیشنهاد می‌شه! شاید نه به خواننده‌های حرفه‌ای این ژانر، ولی به کسی که دوست داره یه اثر معمایی بخونه و از تعلیقش لذت ببره :)
        

          این کتاب روانشناسی زرد نیست!
همانطور که نویسنده در متن کتاب می‌گوید این کتاب بیشتر به زبان مورد استفاده دانشمندان علوم اجتماعی متکی به مطالعات علمی شبیه است تا به زبان آرمانی مربیان کتاب‌های خودیاری.
کتاب نکات جدید و جالب توجه و مهم‌تر از همه برپایه علمی دارد که نگاه شما را به زندگی، موفقیت، شکست و به خودتان تغییر می‌دهد. اگه کتاب‌هایی با زمینه روانشناسی دوست دارید و مرددید که این کتاب را شروع کنید یا نه، دست دست نکنید! مطمئن باشید بعد خواندن این کتاب وسعت نگاه و فکرتان تغییر می‌کند.
چون نظر راجب کتاب باید صادقانه باشه این هم بگم که من کتاب رو یه مدت با سرعت می‌خوندم و پیش می‌رفتم ولی از یه جایی به بعد نمی‌دونم خسته شدم یا به درد اون برهه از زندگیم نمی‌خورد یا چی شد رها کردم و بعد دوباره خوندمش یعنی می‌خوام بگم شاید کتاب براتون خسته کننده بشه ولی بهش فرصت بدید چون ارزشش رو داره.
        

          بعد تموم کردن کتاب فهمیدم این کتاب نسخه خلاصه شده کتاب قدیس از نشر نیستان هنر هست؛ من دیر فهمیدم و همین نسخه رو خوندم، شما حواستون باشه!  
ولیییییی خلاصه شده یا نشده در داستان کتاب که تفاوتی نیست (وی درحال دلداری دادن به خود می‌باشد)، درهرصورت زیبا و گویا بود و خوندنش پیشنهاد می‌شه. 
اگه شک دارید که بخونیدش یا نه، بجای تردید شروعش کنید. کتاب انقدر روون و داستانی هست که سریع پیش می‌ره و دو روزه تموم می‌کنید.
        

          متن کتاب خیلی ادبی نیست و همین باعث می‌شد هی بخونم، هی حوصلم سر بره، کنار بذارمش، دوباره بیام بخونم؛ اما یهو به خودم اومدم دیدم درگیر کتاب شدم و تند تند دارم می‌خونم که ببینم قراره چی تو راه آدمای داستان پیش بیاد و آخرش با یه لبخند بزرگ رو صورتم، رسیدم به خط آخر و اینجوری بودم که چه قشنگ بود :)
داستان کتاب به خوبی وصل بودن زندگی‌هامون به همدیگه رو نشون می‌ده؛ دنیا خواربارفروشی نامیا پر از احساس و دلگرمیه پسسسس اگه این روزا زیادی پرمشغله‌اید و ذهنتون آروم نمی‌گیره آرامش این کتاب رو به خودتون هدیه کنید ^^
        

          کتاب به اندازه طرح جلدش ساده و دلنشین بود و پر از توصیف‌های زیبا. شیرینی کتاب با لهجه یزدی آدمای داستان و روایت خرده فرهنگ‌ها و رسومشون دوچندان شده و به‌نظرم همین چیزهاست که هویت سازه و باید نسل به نسل منتقل بشه تا تو دل زمان گم نشه :)
بعد تموم شدنش احتمالا مثل من علاقمند می‌شید که محرم یزد رو از نزدیک ببینید ^^
        

          عالی بود عالی
حین خوندن کتاب شاید فکر کنید نویسنده یه دیوانه‌ است که فقط دوست داشته یه اثر وحشتناک و مبتذل بنویسه و شاید اصلا نیاز نبوده انقدر وارد جزئیات بشه ولی وقتی کتاب تموم می‌شه فصل آخر صفحه آخر بند آخر کتاب کل خشونت و جزئیات کتاب رو توجیه می‌کنه و اونوقت کل کتاب میاد تو ذهنتون و می‌بینید چقدر معنی داشته
و اون حرف نیچه که اول کتاب نوشته از همه بیشتر معنی پیدا می‌کنه "آن کس که با هیولا می‌ستیزد باید مراقب باشد خود در این راه به هیولا تبدیل نشود. اگر دیرزمانی به پرتگاهی خیره شوی آن پرتگاه نیز به تو چشم می‌دوزد."