یادداشت sepide._.alian

        هربار که می‌خوام یکی هم‌پای من به زندگی بدو‌بیراه بگه بوکفسکی اولین انتخابمه و هربار کم نمی‌ذاره. وقت‌هایی که می‌خوام یکی بهم یادآوری کنه آروم باش، آسون بگیر، دنیا خبری نیست، همه زندگی‌ها یه شکله، همه داریم تو مشکلات مختلف دست‌وپا می‌زنیم بوکفسکی می‌خونم. 
نظرات منفی راجب کتاب‌هاش هست ولی خب باید ببینیم چی از یه کتاب می‌خوایم. داستان منطقی؟ نداره. مطالب نخبگانی؟ نداره. پیچیدگی داستانی؟ نداره. بوکفسکی سادست. روونه. زندگیه. اون پوچیه که هممون تجربه کردیم. بوکفسکی نمی‌خواد بهت چیزی یاد بده، نمی‌خواد داستان خاصی تعریف کنه، همش روزمره است. می‌پرسی چجوری ممکنه برای خواننده جذاب باشه؟ خب آفرین نکته همینجاست؛ این هنر بوکفسکیه.
امتیاز به این کتاب قابل استناد برای همه نیست چون سبک نوشتن بوکفسکی رو باید دوست داشت تا از کتاب‌هاش لذت برد ولی برای من خوندش بعد چندوقت دوری از بوکفسکی خوب بود و خوش گذشت :)