یادداشت‌های زاهده صالحان (104)

            کتاب چطور قدر زندگی‌ام را بیشتر بدانم؟ کتابی فلسفی و انگیزشی است که با جملات کوتاه و تصاویر خرسی بامزه به کودک می آموزد که چگونه روحیه قدرشناسی و سپاسگزاری را در خود ایجاد کرده و آن را پرورش دهد.

کوبی یامادا در این کتاب در قالب جملات کوتاه و در عین حال ساده در صدد است تا مفاهیم ارزشمندی چون قدر شناسی، سپاسگزاری، مهرورزی، عشق  و... را به مخاطب خود منتقل کند.
 


جملات کتاب اگرچه غالبا کوتاه و ساده هستند اما مفاهیم عمیقی را در دل خود جای داده اند که درک آن‌ها برای کودک ۶ و یا حتی ۸ ساله دشوار بوده و نیازمند تسهیل گری است که این مفاهیم عمیق را با زبانی کودکانه و یا در قالب داستان برای او قابل فهم نماید. 
          

            از آن دست کتابها که وقتی به انتهایش می‌رسی بدون معطلی جلد بعدی را آغاز میکنی.

شاید انتهای جلد سوم مفصل درباره اش نوشتم...
          

            داستانی لطیف درباره  پسربچه ای سیاه پوست به نام باد که در کودکی مادرش را از دست داده و از او جز چند آگهی تبلیغ کنسرت و تعدادی سنگ چیزی به یادگار باقی نمانده است. یادگاری‌هایی که باد آنها را سرنخی برای یافتن پدرش می‌داند.
او تصمیم به فرار از یتیم خانه گرفته و مسیر پر فراز و نشیبی را برای یافتن پدرش طی میکند.
نویسنده در طول این مسیر خواننده را با دوران رکود بزرگ آمریکا، وضعیت نابه‌سامان سیاه پوستان ، فقر و اعتصاب کارگران و...  آشنا میسازد.
          

            عنوان کتاب این است : پپا عینک میزند.
طبیعی است که  با دیدن این عنوان تصور میکنید که کتاب درباره عینکی شدن پپا است و تصمیم می‌گیرید اون رو برای فرزند خردسال تون که با زدن عینک مشکل داره تهیه کنید. اما وقتی کتاب رو می‌خونید متوجه میشین که عنوان کتاب کاملا گمراه کننده بوده، چون در پایان داستان پپا عینکی نمیشه و این موضوع ممکنه شما رو توی دردسر بیشتری درباره عینکی شدن فرزندتون بندازه. 
          

            داستان پسر بچه ای به نام الکساندر  که قدرت تصمیم گیری و انتخاب نداشته و حتی نمی‌تواند بین لباس ها و غذاها یکی را انتخاب کند.
 پدرش معتقد است که او باید به ندای درونش گوش دهد و مادرش نیز می‌گوید باید منطقی بوده و عجله نکند. اما این راهنمایی ها مفید نبوده و او را دچار سردرگمی می ‌نماید. سرانجام او تصمیم می ‌گیرد که هیچ تصمیمی نگیرد و این خود جرقه ای می‌شود برای اینکه الکساندر بفهمد که تصمیم نگرفتن چیز خوبی نبوده و نتایج قابل قبولی به دنبال نخواهد داشت.

          

            کتاب یک کپی فوق العاده  ضعیف از فیلمنامه مرد رویاهاست که نه تنها چیزی به دانش شما درباره شهید چمران اضافه نمیکند بلکه مقام و منش این شهید بزرگوار را نیز آنگونه که بایسته و شایسته هست به نمایش نمی گذارد.
از ویرایش کتاب هم که چیزی نگویم بهتر است ...
 

          

            کتاب موش کوچولو و دیوار قرمز، داستان موشی است که به همراه تعدادی از حیوانات در جایی زندگی می‌کند که دورتادورش را دیواری قرمز فراگرفته و از دنیای آن سوی دیوار اطلاعی ندارد.‌ 

بریتا تکنت راپ، با روایت داستانی ساده و در عین حال عمیق، برای کودکان از رویارویی با ترس ها و کشف امید و آزادی سخن می‌گوید.
کتاب علاوه بر تاکید بر مواجهه با ترس ها، به این مسأله نیز اشاره دارد که بسیاری از دیوارها و مرزها توسط خود ما ساخته شده اند که اغلب موجب عقب ماندن ما نیز میشوند؛ لذا برای رهایی از آن‌ها باید چشم دل را باز کرد و با آغوشی باز به استقبال تغییر وضعیت موجود و کشف دنیای جدید رفت و به این مطلب نیز توجه داشت که برای تغییر هیچ محدودیتی وجود ندارد؛ اگر انسان مشتاق بوده و شجاعت لازم را داشته باشد، این دیوارها ناپدید شده و چشم او به جهانی زیبا و رنگارنگ باز می‌شود.

          

            کتاب پر از ابهام بود. 
دو سوم داستان نه هیجان خاصی داشت نه به اتفاقات چنان که باید پرداخته شده بود. تنها فصل پایانی کمی مخاطب را درگیر میکرد.
مکان ها و اتفاقات داستان به نحوی توصیف نشده بودند که بتوان آنها را در ذهن ترسیم کرد. 
با تمام این اوصاف اگرچه با آن ارتباط نگرفتم اما پایانش غافلگیر کننده بود.
          

            نویسنده در این جلد از مجموعه، به مفاهیم اشتباه کردن، قضاوت و مجازات پرداخته است. او در قسمتی از داستان به این مطلب اشاره دارد که همه انسان‌ها می‌توانند اشتباه کنند حتی معلم‌ها. 

از نکات مثبت این مجموعه میتوان به تصویر بدون حجاب مادر و خاله دنیا و ... در خانه اشاره کرد.
          

            مجموعه قصه های کرمیلو با داستان های جذاب خود سعی بر آن دارد تا کودکان را با این آداب آشنا نموده و سوالات آن‌ها در استفاده از رسانه را پاسخ دهد. حرف اصلی این مجموعه این است که من باید مدیر رسانه باشم، نه آنکه رسانه‌ها مدیر من باشند؛ که خود منجر به این فرمول طلایی در استفاده از رسانه می‌شود : استفاده محدود و مشروط.
رسولیان در این جلد از مجموعه کرمیلو، علاوه بر بیان تاثیرات منفی بازی طولانی مدت با موبایل برای کودک، او را با این واقعیت روبه‌رو می‌سازد که طی کردن مراحل مختلف این بازی ها و پیشرفت در آن در دنیای واقعی نه تنها فایده و ثمری ندارد بلکه آسیب های زیادی را نیز برای او به دنبال خواهد داشت؛ آسیب هایی مانند ترس، ایجاد توهم، دیدن کابوس و... 
سوالات مطرح شده در پایان داستان نیز موجب شکل گیری گفتگوی مناسب میان والدین و کودک میگردد.
          

            نویسنده در این جلد از مجموعه به مفاهیم کارگروهی، پرورش خلاقیت و ابتکار و مسئولیت پذیری پرداخته است. او در ابتدای داستان، هنگام مواجهه خانم‌ شادی با اسامی برخی دانش آموزان که توسط مبصر کلاس روی تخته نوشته شده ، به مفهوم خوبی و بدی اشاره دارد که اکثر کودکان با آن سنجیده می‌شوند و از زبان خانم شادی بیان می‌کند  که غالباً، معیار وا‌حد و مشخصی برای خوب و بد بودن کودکان وجود نداشته و صرف اینکه بچه ها حرف بزنند نمیتوان آنها را بد دانست. در حقیقت تصویری که نویسنده از خانم شادی پیش روی مخاطب قرار می‌دهد با تصویر معلم های دیگر بسیار متفاوت است. خانم شادی وارد دنیای کودکان شده و آنها را به خوبی درک می‌کند. او می داند که آرام کردن کودکان بدون ارائه محتوا نه تنها سخت بلکه برای آنها آزار دهنده نیز هست. بنابراین او برای ساکت کردن بچه ها از خود آن‌ها کمک گرفته و با ایده مبصر کردن تک‌ تک بچه ها، از آن‌ها میخواهد تا با ابتکار عمل و خلاقیت خود دوستانشان را ساکت کنند. او با این ابتکار عمل نه تنها موجب سرگرمی و سکوت نسبی بچه ها شده بلکه خلاقیت آن‌ها را نیز به عمل وا میدارد. با این تفاصیل میتوان گفت که این کتاب نه تنها برای کودکان ، بلکه برای معلمان نیز می‌تواند مفید باشد.