یادداشت‌های ریحانه مدنی (32)

          صرفا به خاطر اینکه تو برنامه کتاب باز، معرفی شده بود خوندمش و متاسفانه با هیچ کدوم از شخصیت‌هاش ارتباط نگرفتم.🥲
وقتی که سعی می‌کردم با فضا و کاراکترهاش همراه بشم، حس کردم یا نویسنده میخواد به زور جملات فلسفی رو در قالب یه داستان بنویسه یا متن به درستی ترجمه نشده.
در هر صورت، دنیای سوفی رو به عنوان یه کتاب فلسفی بیشتر دوست داشتم.
        

          با هر خط از خوندنش، احساس می‌کنم همیشه یه جای خالی براش  بین کتاب‌های مورد علاقم وجود داشته.🫠
چخوف نازنین با این کتابش ثابت کرد که نویسنده نابغه‌ایه!
چون رسوندن یه مفهوم عمیق در قالب یه سری کلمات ساده و نوشتن یه کتاب به ظاهر ساده‌ی پیچیده، هنریه که تو ذات هر نویسنده‌ای وجود نداره.😎👌💚 
        

          خودت باش دختر، به شدت روانشناسی زردی داره و  متاسفانه من تو سنی این کتاب رو خوندم که زمینه تاثیر گرفتن از همچین محتوایی بودم و خب نتیجش رو هم دیدم!😔
این دسته از کتاب‌ها، اولش ممکنه به خاطر قلم روان و لحن خودمونیشون مخاطب جذب کنن اما بعد ورق کاملا برعکس میشه و از  آدم یه مرده متحرک و ناامید میسازن که به هدف‌های بزرگش نرسیده و دیگه نمیتونه به زندگیش ادامه بده.💔
به نظرم بهتره کتابایی که مجتبی شکوری معرفی کرده مدام برای مخاطب ها چاپ و معرفی بشن. کتابایی که یاد میدن چجوری باید علی رغم تمامِ مشکلات و نشدنی‌ها، تو دنیای واقعی زندگی کرد نه اینکه چجوری به رویاهای پوشالی و غیرقابل باور شاخ و برگ داد و ازشون توی مغز یه بت ساخت!!!
        

          اولین باری که اسم این کتاب رو شنیدم، از زبون مجتبی شکوری تو برنامه کتاب باز بود و خب، دروغ چرا!
فکر می‌کردم خیلی کتاب زرد و شعاری باشه ولی وقتی خوندمش، احساس کردم من رو بیش‌تر از خودم می‌شناسه.🥲
ثابت کرد اسمی که نویسندش براش انتخاب کرده، برازندشه و چه قدر حرف نگفته تو خودش داره تا به آدمایی که از واقعیت سیلی خوردن، منتقل کنه!
البته اینکه آدم با مشکلات خودش کنار بیاد و بتونه اونایی رو که قادر به حل شدن هستن رو از سر راهش برداره، یه چیز شخصیه و کاملا به اراده خودش بستگی داره اما در کنار جنگیدن و یا دست و پنجه نرم کردن با موانع زندگی، این کتاب میتونه مرهم زخم‌های روحتون باشه تا بفهمین که تو بازی سرنوشت، تنها نیستین!🙃💪
        

          به پیشنهاد یکی از اساتید دانشگاه برای بهتر نوشتن، خریدمش و شروع کردم به خوندن ولی... !
اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم؛ چون به نظرم به عنوان یه کتاب آموزشی، علاوه بر اینکه خیلی کلمات پیچیده و سختی داشت که تلفظ‌هاشونم مشکل بود، از قلم روان و گیرایی هم برخوردار نبود.😮‍💨
البته من در حدی نیستم که بخوام به نویسنده این کتاب جسارت کنم و بهش خرده بگیرم اما خب خوندنش، تجربه زیاد جالبی نبود.
شاید شما به جای من حتی همین که این کتاب رو دستتون بگیرین، حس خوب و قشنگی رو تجربه کنین.🤗🌱
        

          کافکا در کرانه یکی از کتابایی بود که تو ایران خیلی صحبتش شد و منم خیلی علاقه داشتم کتابی رو که انقدر سر و صدا به پا کرده بود رو بخونم. حتی یه جایی نوشته شده بود که اگه به فضای کتاب مرشد و مارگاریتا علاقه دارین، این کتاب رو حتما بخونین.🥲
خلاصه بگم! اونجور که از این کتاب انتظار داشتم جذبم نکرد و اگه قبلا با هزار زحمت تونسته بودم با فضای داستانی مرشد و مارگاریتا ارتباط بگیرم، با این کتاب یه ذره هم ارتباط نگرفتم. به نظرم یکی از عواملش این بود که نویسنده  تو یه جاهایی بیش از حد وارد جزئیات میشد و خب این توضیحات زیاد و افراطی، باعث میشه خواننده زودتر بخواد اون صفحات رو تموم کنه.
ولی در کل، نمیتونم بگم کتاب خوبی نیست چون هر کسی سلیقه‌ای داره. شاید اگه شما بخونین، عاشق خط داستانی پیچیده و موازیش بشین.😊🌻

        

          واقعا نمیدونم چی بگم و از کجا شروع کنم! از قلم بی نظیر و قدرت نویسندگی داستایوفسکی براتون بگم یا شخصیت‌هایی که میتونی توی دنیای درونیشون نفوذ کنی و از چشم اونا به جهان نگاه کنی؟🫠
تک تک بعد شخصیت‌ها در طول رمان به مخاطب توضیح داده میشه و خواننده هر سری یه نکات کلیدی رو از شخصیت‌ها می‌فهمه. درست مثل تیکه‌های پازل که کم کم کنار هم قرار میگیرن و بعد از یه مدت، یه اثر کلی میسازن.
شاید بتونم اینجوری حرفامو تو یه جمله بگم که: آدمای رمانای داستایوفسکی، ماهاییم که نسبت به دنیای نزیسته خودمون، داریم تو دنیای هر کدوم از رمان‌هاش زندگی می‌کنیم.
یه وقت هست که یه دختر ناستازیای شب‌های روشن میشه و یه زمانی هم یه مرد، نیکلای شیاطین!❤


        

          هیچ کس نمیتونه منکر این بشه که صادق هدایت نویسنده بسیار توانائیه اما خب... .
من نتونستم با این اثرش ارتباط بگیرم؛ درصورتی که تعریفش رو خیلی شنیده بودم و البته نمیتونم بگم که از خوندنش هم پشیمونم. حداقل خوبیش این بود که با قلم عجیب این نویسنده بیشتر آشنا بشم‌🙃
        

          دوریان گری، پسر جوان و زیبائیه که همه ما باید حداقل یه بار توی زندگیمون باهاش آشنا بشیم و درمورد شخصیتش فکر کنیم. چون این احتمال وجود داره که توی دنیای واقعی، هرکدوم از ما قابلیت تبدیل شدن بهش رو داشته باشیم!🔄
پس بیایم با خوندن این کتاب، به خودمون یه فرصت هرچند کوتاه بدیم تا جای کسی مثل دوریان بخوابیم، فکر کنیم، دوست انتخاب کنیم، معاشرت کنیم و از همه مهم‌تر دغدغه‌هاش رو با تموم وجود حس کنیم.🙃
البته من با دوریان گریِ نشر افق تونستم ارتباط بگیرم.
        

          کتاب قشنگیه و جوری نیست که قابل فهم نباشه. هر کسی می‌تونه مطالعش کنه و از اینکه ذره ذره  آرامش به ذهنش تزریق میشه لذت ببره.😇
البته ممکنه یه قسمت‌هایی از کتاب با باور یه آدم یکی نباشه ولی ارزش یه بار خوندن رو داره.
        

          از اونجایی که کتاب درمورد زندگی‌نامه روسوئه، فکر می‌کردم اگه بخونمش اصلا ازش خوشم نیاد؛ چون قبلا احساس می‌کردم زیاد با کتابای بیوگرافی ارتباط نمی‌گیرم. اما وقتی اول کتاب چراغ سبز‌ها و بعدش این کتاب رو خوندم، نظرم کلا نسبت به کتابای بیوگرافی عوض شد.😍
حتی من مطمئنم که تجربه آدم با خوندن کتابایی مثل همین اعترافات که متعلق به دست‌نوشته‌ها و طرز تفکر نویسنده‌ایه که تو رنسانس اروپا زندگی می‌کرده، بیشتر میشه و حتی می‌تونه خودش رو تو اون زمان و همپای شخصیت تصور کنه.
کی گفته کتابا نمی‌تونن حرف بزنن؟
من که به شخصه احساس می‌کردم تو ذهن ژان ژاک روسوئی هستم که تا الآن تو آرامگاه ابدیش خوابیده و داره به شخصیتش و کارایی که کرده اعتراف می‌کنه!
اگه شمام جای من بودین و با یه آدم مرده حرف می‌زدین، مو به تنتون سیخ نمیشد؟😱👍
        

          این کتاب میتونه برای نوجوون ها جالب باشه؛ مخصوصا اگه عاشق قصه هایی باشن که قصر، درباری ها، شاه و شاهزاده، پرنسس و... رو به تصویر می کشه.
شاهکار نیست اما ارزش یه بار خوندن رو داره؛ جوری که دوست داری بدونی چه اتفاقی برای دختر قصه یعنی اِمِریکا میوفته و ارتباطش با دربار و شاهزاده تا کجا پیش میره!😊
راستی بگو ببینم از دغدغه‌های یه شاهزاده خبر داری؟ به نظرت طبق قصه ها، اونا واقعا تو ناز و نعمت زندگی می‌کنن؟
اگه تا حالا همچین سوالایی رو از خودت پرسیدی یا الآن نسبت بهشون کنجکاو شدی، پس این کتاب رو بخون تا به جواباشون برسی.
        

          قبل از اینکه کتاب حماسه لارتن کرپسلی از همین نویسنده رو شروع به خوندن کنم، این کتابو خوندم و در یک کلام میخکوبم کرد.😍
اون قدر غرق فضای داستان و اتفاقات هیجان انگیزی که برای شخصیت اصلی میوفتاد شده بودم که حتی یه لحظه هم نمیتونستم بذارمش زمین.
البته به نظرم چون موقع خوندن این کتاب تقریبا هم سن پسر داستان بودم، بیشتر تونستم با همه چیز ارتباط بگیرم و در ضمن، قلم ساده و روون نویسنده هم خالی از لطف نبود؛ جوری که دوست دارم دوباره برم سراغش و از اول بخونمش.
در کل، خوراک اونائیه که عاشق ژانر وحشت و فانتزی ان.🤩❤
        

          داستایوفسکی با این کتابش نشون داد که یه داستان حتی بدون داشتن نقطه اوج و فقط با پیش بردن ساده و یکنواخت موضوع، هنوز میتونه ارزش خوندن داشته باشه و این برای هر کتابی یه امتیاز مثبت به شمار میاد.
اما خب... .🙄
 بعضی وقتا دیالوگای قشنگی که بین شخصیت ها رد و بدل میشه هم نمیتونه مانع حوصله سر رفتن مخاطب به خاطر یکنواختی داستان بشه و اینکه به نظرم جا داشت ارتباط بین دختر و پسر قصه بیشتر و عمیق تر باشه چون اشاره کردن داستایوفسکی به یه آدمی که مدت ها طعم تنهایی رو چشیده و یه دفعه با یه اتفاق غیر قابل پیشبینی رو به رو میشه، خیلی میتونه از همه لحاظ جذاب باشه اما انگار نویسنده قصد نداشته موضوع رو پیش ببره و ارتباط شخصیتا رو فقط در حد چند شب گفت و گوی صمیمانه نگه میداره!🥲
        

          اولین کتابی که از آلبر کامو خوندم همین کتاب بود و خیلی ذهنم رو به هم ریخت.
وقتی کتاب تک تک ماجراهای طاعون اون زمان رو شرح میداد، احساس می کردم خیلی وحشتزده شدم و بهتر میتونم اتفاق مرگباری رو که برای مردم افتاده بوده درک کنم.
یه جورایی الآن دیگه همه دنیا شرایطی مثل شیوع این بیماری رو  تو جهان امروز حس کردن و مهم تر از همه درک کردن. به خاطر همین، شاید بهتر بتونن تو فضای این کتاب غرق بشن و با هر اتفاقی که کتاب دربارش شرح میده، زندگی کنن.
پس اعصاب خودتون رو برای وارد شدن به دنیایی که توش خبری از فانتزی بودن نیست و هنوز که هنوزه رد پاش تو قسمت هایی از تاریخ باقی مونده آماده کنین!
        

          یه کتاب فانتزی که دنیایی شبیه به قصه های نارنیا داره و من به شدت ازش خوشم اومد.😍
دنیایی که توش تازه می تونی درک کنی  یه پسر قد کوتاه و ریز جثه چجوری می تونه آرزوی شوالیه شدن رو که از نظر آدمای اطرافش اصلا به درد پسری مثل اون نمیخوره، با کار دیگه‌ای عوض کنه.
خدا رو چه دیدی؟ شاید اون کار بهتر از شوالیه بودن بتونه سرزمین پادشاهیش رو نجات بده.🙃👌
        

          میشه گفت این کتاب یه جورایی تو دسته خودش، جزء کتابائیه که یکی از مهم ترین تابوهای جامعه رو مورد بررسی قرار میده اما در قالب یه داستان.
به نظر من شجاعت و دل و جرئت داشتن زن ها تو دل جوامع، همیشه چیزی بوده که زیر ذره بین قرار می گرفته و این کتاب نشون میده که یه زن میتونه برخلاف حرفایی که تو گوشش خوندن، دست به کاری بزنه که شاید از نظر خیلی از اطرافیانش اشتباه باشه.🙊
در یک کلام:
ما تمامش می کنیم یعنی ما زن ها به تابوهای دروغینی که در ذهن جهان توسط صاحب منصبان و یا نیاکانمان ساخته شده، پایان می دهیم!
شاید کتاب عالی نباشه اما حرفی که در آخر می زنه، به ۵ ستاره دادنش می ارزه.🙃
        

          فقط کسی مثل نادر ابراهیمی می تونه ان قدر قشنگ حرفایی رو که بعد از سالها زندگی کردن تو این کره خاکی یاد گرفته، به همسرش انتقال بده و میشه گفت تقریبا تو شروع هر نامش، همدم عزیزش رو با عناوین مختلف عاشقانه صدا زده👌  
نامه هایی که نویسنده در قالب عاشقانه های خاص و با بیان کردن قسمتی از دنیای متاهلی خودش ، نکته های مهمی رو به آدم یاد میده.
        

          یوستین گوردر رو با کتاب دنیای سوفیش شناختم و فکر می کردم که این کتابش هم به اندازه اون، قشنگ و خوندنی باشه ولی اشتباه فکر می کردم.
البته این دلیل نمیشه که بگم گوردر اصلا نویسنده خوبی نیست!
همیشه بعضی از کتابای یه نویسنده، جزء شاهکاراش محسوب میشن و متاسفانه به نظر من این کتاب جز یه روایت ساده و بدون کشمکش، چیز دیگه ای برای گفتن نداشت.