یادداشت‌های Shamim (45)

          دوستداشتنی تر از اون چیزی بود که فکر میکردم.
و واقعا عاشق نقاشی های متفاوتش شدم=)))
        

          این از اون کتاباست که حتما باید تا اخرش خوند و بعد نظر داد.من به شخصه اگر تمومش نمی کردم ، انقدر نظر مثبتی به کتاب نداشتم.

خیلی از نکات رو ریز ریز توی داستان جا میداد و فقط یه داستان بی هدف نبود . یه جاهایی اواسط کتاب واقعا خسته کننده شد ولی به اواخر که رسید بنظرم خیلی قشنگ تر پیش رفت و اینکه من  ترجمه اش رو دوست نداشتم.

در کل ارزش خوندن داشت و به دل من نشست.

مچکرم از فاطمه بابت این کتاب:)💕
        

          انقدر قشنگ بود که اخر سر بجای لی لی ، کتاب رو بغل کردم:)
        

          در یک کلمه ؛زیبا 
        

          با خوندن این کتاب به خبیث و کثیف بودن انگلستان ایمان می اورید!
        

          کمی حوصله سر بر بود اما امان از روایت....
*برای روایت 5 از 5⭐
        

          دلنشین ، جالب و متفاوت.
        

          ایده ی اصلی خیلی خوب بود نسبت به کتاب های دیگه ای که می خواهند پاسخ اینگونه سوالات را بدهند.
اتفاقی با این کتاب اشنا شدم و جذبم کرد ، اصلا اگر در قالب رمان نبود سراغش نمی رفتم و همین یه نقطه قوته.
منتظرم تا جلد های بعدیش رو توی یه کتابفروشی پیدا کنم تا بفهمم واقعا قراره خوب پیش بره و مخاطب و راضی نگه داره ، یا نه.
        

          همین که غیرقابل پیش‌بینی تمام شد خودش خیلی خوب بود.وگرنه مطلبی که از اول انتهایش برات واضح باشه که جذابیتی نداره(حالا به جز مختارنامه و یوسف 😁)
        

          زیبا و زیبا و زیبا
جز محدود کتاباییه که بار ها و بار ها با اشتیاق خوندمش‌ ، پادکست معرفی اش را ضبط کردم و لذت بردم...
        

          روایتی روان ،ساده و دلنشین.
        

          بخاطر احساسات بسیار خوبش و توصیفات عالی ، پنج ستاره ی کامل.
        

          من هم به همراه ببر تمام لحظات را در کتاب تجربه کردم. متفاوت و جذب کننده بود.
اما چیزی که خیلی بهش پرداخته نشده بود ، کم شدن لحظه به لحظه ی اب ماهی بود! 
        

          کلا خیلی خوب بود.
ولی برای هشت ساله ها ،بعضی جاها مناسب نبود.
        

          فرهنگ وقف چیزی بوده که به صورت بُلد بهش پرداخته نشده.
اما مجموعه این کتاب به خوبی  وقف رو برای کودکان شرح داده بود.(و البته با تصویرسازی های جذاب)
        

          واقعیت ها کوتاه و البته 
تنها جالب بودند و بامزه بودن جایی در مطالب نداشت.

پ.ن:توی ماشین با دختر دوست مامانم مسابقه گذاشتیم ، هرکی زودتر کتابشو تموم کنه! مال اون هم یه جلد دیگه از همین مجموعه بود که این جلدش رو داد به من تا بخونم. که طبق معمول من پیروز میدان شدم...
        

          اون زمان که خوندمش خیلی کوچیک بودم ؛
شاید پنج شیش سالم بود. برای اون موقع خیلی جالب بود و تصویر سازی هاش جذاب.
اما الان که دوباره خوندم ، خب داستان که برای همون سن خوب بود ولی هنوز هم جذابیت تصاویر باقی بود.
        

          احساس میکنم هدف نویسنده جز نوشتن کتابی جدید و جذب کننده ، چیزی نبوده ،با توجه به روند داستان و پایان داستان.
ایده جذاب  بود اما نوشتار و نتیجه ، افتضاح.