یادداشت‌های هدی🇮🇷 (15)

          خب اول از همه اینکه من این کتابو با طراحی جلد جدید و خیلی خفن تری خریدم و یکی از دلایل خریدم همین طراحی جلدش بود!
و بعد اینکه متوجه شدم جلد جدیدی که من گرفتم یه سری اصلاحات ازین جلد قبلی داره
و وقتی هم خریدم اصلا نمیدونستم قراره ترسناک باشه!
با این حال خیلی کتاب جالبی بود.کتابای فانتزی رو دوست ندارم اما این یکی خیلی جالب بود!تا وسطای کتاب با هر خط و هر صفحه بیشتر حیرت میکردم از نویسنده و اطلاعاتش و نوع داستان
اما خب دیگه آخرای کتاب به نوع قلم نویسنده عادت کردم و خوندن کتاب برام راحت تر شد.
پیچیدگی خاصی داشت جوری که تا بخش زیادی از داستان نمی فهمیدم این قسمتش واقعیه یا خیال!مرز واقعیت و خیال توش مثل مو باریک بودبرام...
خیلی اطلاعات مفیدی با خوندن پی نوشت بهم اضافه شد و انگار یه جورایی یه تفسیر عملی از آیه های قرآن رو میتونستم تصور کنم و بفهمم
متفاوت ترین کتابی بود که خوندم و ممنون از نویسنده که باعث این تجربه ی جدید شدن🙏

        

          اولین کتابی بود که از استاد وکیلی خوندم و خوشم اومد...
کتاب های دیگه رو چندین بار شروع کردم و ولشون کردم چون باهاشون انس نمی گرفتم.ولی این کتاب فرق داشت و خیلی به دلم نشست و باهاش انس گرفتم.
ازین کتاب خیلی چیزها یاد گرفتم...خیلی نکته هایی که تو روضه ها نشنیده بودم رو تو این کتاب یاد گرفتم و همش با خودم میگم کاش میشد همه یک بار این کتاب رو بخونن...
        

          ماه رمضون امسال خواهرم خریدش و چندتا از غذا هاشو درست کرد و ما هم خوشمون اومد.بعد از ماه رمضونم انقدر ازش تعریف کرد و گفت بخون بخون که ترغیب شدم بخونم ببینم چیه که خواهر منی که کتابای بچگیم که با عشق میخوندمشون رو و با بی حوصلگی میخونه انقدر جذبش شده!
کتابو یه ساعته تموم کردم ولی با اینکه گروه سنیش بهم نمیخورد کلی خندیدم و  از همون اولش حس کردم این کتابو قبلا زندگی کردم:))
در کل منو برد به ماه رمضونای زندگیم.جوری که بوش و حال و هواش رو احساس میکردم:)))
        

          دوسش نداشتم.شاید یکی از دلایلشم اینه که قبل از اینکه شخصیت سسیلی تو ذهنم تصویرش ساخته بشه با عکس روی کتاب تصورش کردم و این، کارو سخت کرد.
        

          یه جوری بود.نه ازش چیزی یاد گرفتم نه زیاد لذت بردم ولی همزمان خیلی ام از خوندنش پشیمون نیستم.هم باهاش خندیدم هم حالم بهم خورد ازون توصیفای وسط کتاب.تلفیق جذابی بود ولی بازم ازینکه چیزی بهم اضافه نکرد ناراحتم.
        

          وقتی ۱۲ ساله و این حدودا بودم خوندمش و انقدر ازش لذت بردم که هنوز بعد چند سال از بهترین کتابایی که خوندم ازش یاد میکنم:)
        

          اول تا صد صفحه که نمیفهمیدم داستان چی به چیه و بعدش  به این نتیجه رسیدم هیچوقت دیگه اثار این نویسنده رو به خاطر افکارش که از موقعیت هایی که نوشته بود معلوم بود نخواهم خوند.اما کم کم با گذشت صفحه ها درگیر داستان شدم و جذب شخصیت علی علیزاده!به شخصیت پردازی حرفه ای شون پی بردم و شخصیتا خیلی قشنگ توی ذهنم شکل گرفتن.در کل انقدر خوب بود که مشتاقانه برم جلد بعدی.
        

          باهاش خیلی اشک ریختم...کتاب دومی بود که از این نویسنده میخوندم و چقدر باهاش همزاد پنداری میکنم...چقدر باهاش حسای مشترک دارم و چقدر خوندن کتاباش حالمو خوب میکنه...ازون دست کتابایی بود که بعد گریه بعدش حالت خوب میشه:))
        

          این کتاب برای من هم درس های خیلی زیادی داشت،هم به اطلاعات عمومیم اضافه می کرد.
        

          هیجان و ماجراجویی جلدهای قبلی بیشتر بود.ولی بازم چیزای خیلی بزرگی رو از دست میدادم اگه تو نمایشگاه کتاب نمی دیدمش و نمی خریدمش.راستش اصلا انتظارشو نداشتم ولی این کتاب بهم درس زندگی داد.یاد داد فقط از چشم خودم به بقیه نگاه نکنم.شاید اون کسایی که ازشون خوشم نمیاد هم یه مشکلاتی تو زندگیشون دارن که این اخلاقیاتو دارن.
        

          قشنگ بود ولی نتونستم اونقدر که باید غرق داستان بشم و توی داستان زندگی کنم.اونقدری که انتظار داشتم سرش اشک نریختم ولی به فاصله هر دوصفحه یه احساس متفاوت داشتم:خنده،اشک،شوک،آسودگی
پایانش رو هم دوست داشتم و با حدسیاتم کاملا متفاوت بود.
در کل دوسش داشتم.
        

          من کتاب سه دقیقه در قیامت رو بیشتر دوست داشتم.این کتاب بیشتر روایت داستان ها و موقعیت های مختلف بود ولی در کتاب سه دقیقه در قیامت حسابرسی ها دقیق تر و کامل تر بیان شده بود و همزمان بخش های روایی هم بود و در کل به نظرم سه دقیقه در قیامت کامل تر ،جامع تر و پربار تر بود.
        

          کتاب خیلی خوب و کاربردی ایه.پیشنهاد میکنم کارهایی که میگه رو انجام بدین.من نتیجه دیدم از انجام دادن کارهاش.
        

          هر صفحه یه غافلگیری جدید بود.