یادداشت‌های علی (32)

          فرهنگ از خود گذشتگی و خانواده دوستی داستان شبیه ما ایرانی ها بود. من با این کتاب عاشق جان اشتاین‌بک شدم و حاصل این عشق در شرق بهشت متولد شد
        

          بیست فصل افتضاح ، دو فصل فوق‌العاده. در مجموع لرزش خواندن دارد
        

          به جرات می‌تونم بگم بهترین کتابی که تو عمرم خوندم. بسیار جذاب، دوست داشتنی و حرفه‌ای و ....
        

          به اندازه‌ی اسمش خوب نبود. ترجیح می دهم داستایوفسکی را روانشناس بیابم تا جامعه شناس
        

          غم انگیز به اندازه یک دنیا تنهایی
        

          یکی از بهترین کتاب‌های موفقیت و بهبود شخصی.
        

          می‌شد خلاصه تر هم باشد ولی ارزش خواندن را قطعا داشت.
        

          یک نفس از ابتدا تا انتها.
«من می‌توانم» را در اعماق ذهنت حکاکی می‌کند.
        

          باور کردنی نیست که داستان زاییده تخیل نویسنده باشد. بسیار زیبا و تاثیرگذار 
        

          به حق گابریل گارسیا مارکز مهمترین شخصیت کلمبیایی تاریخ است. داستانی بسیار جذاب، پر از شخصیت‌های مختلف و متعدد و پایانی فوق‌العاده 
        

          بسیار لذت بردم و کیف کردم از قلم نویسنده و مترجم. 
به نظرم باید همه‌ این کتاب را حداقل یکبار بخوانند. 
گاهی چقدر زود دیر می‌شود
        

          تا قبل از خواندن ابله از همین نویسنده، بهترین کتابی بود که خوانده بودم. به نظرم در این کتاب داستایوفسکی اینکه یک روانشناس زبردست بوده را به رخ کشیده است. توصیف حالات درونی و روحی شخصیت‌های داستان بی نظیر است.
        

          از نظر من بهترین اثر ارنست همینگوی پیرمرد و دریا است. اوج هنر یک نویسنده در تصویرسازی.
        

          بسیار زیبا و تاثیرگذار بود. برای کسی که رمان‌های داستایوفسکی و جان اشتاین‌بک و هاینریش بل را خوانده باشد، شخصیت پردازی‌ها راضی کننده نیست.
        

          طنز مغزدار و پرمحتوا
        

          بسیار زیبا و در عین حال غم انگیز بود. اولین بار بود که یک رمان غیر ایرانی می‌خواندم و احساس غریبگی با حال و هوای داستان نمی‌کردم. 
قصه‌ای پر از غافلگیری و در عین حال دلنشین
        

          داستان باورپذیر نبود و مدام احساس می‌کردم  کسی میخواهد غیرمستقیم حرفی را بزند که نمیتواند
        

          آن طور که از این اثر تعریف شنیده بودن نبود ولی ارزش چندبار خوانده شدن را دارد
        

          دنیا جای قشنگی نیست ولی ارزش جنگیدن دارد.
        

          یک شاهکار ادبی به تمام معنا. این  کتاب نه تنها مبلغ پوچ گرایی و اگزیستانسیالیست نیست بلکه وقتی خواننده به انتهای کتاب می رسد، احساس می کند از منجلابی برگشته که هیچگاه حاضر نیست دوباره پا در آن بگذارد. منجلابی به نام پوچی و رمزمردگی!