بریده‌های کتاب زهرا

آناستازیا مصرانه گفت : امید از دست نرفته؛ فقط گم شده.

سرورم گفت : «ای کاش می شد زمان را خرید.»

-چرا این کار را برای من می‌کنی؟ محافظ، دکتر. کامل رو‌به‌رویم ایستاد و صدایش را پایین آورد : «دنیا جای خوبی نیست، وگرنه شما برای یک کار خوب، دنبال دلیل نبودی.»

- تو اولاد نداری که بفهمی آدم حاضره بمیره تا اونا راحت باشن.

پیپ گفت متاسف است، چون تنها چیزی که می‌شد گفت همین بود _ قطره ای برای خاموش کردن آتشی به وسعت دریا.

سوکیکو جواب می‌دهد : « بهترین لذت ها همیشه لذت های غیر منتظره‌ان. »

-ما قدیمیا با اینکه به اندازهٔ شما درس نخوندیم، راحت تر با بچه‌هامون زندگی می‌کردیم. بچه‌هامون کمتر مشکل داشتند. طبیعی تر بزرگ می‌شدند. اصلاََ می‌دونی چیه؟ اینا یه چیزاییه که تو دفتر و کتاب ننوشتن، اینها قصهٔ عشقه که توی قلب آدم ها می‌نویسند. خوندن اونم خیلی به سواد احتیاج نداره.

اون رنگ عددها رو نمی‌بینه؟ اسی گفت : -مثل اینکه هیچ‌کس نمی‌بینه. -پس چرا ما می‌بینیم؟ -چون ما دیوونه و خنگیم. -بهتر که هستیم. بیچاره عاقل ها چه دنیای بی‌رنگی دارند.

قبل از کشف واقعیت های تلخ، روز ها روشن تر بودند.

« حرف حق تلخه و دروغ شیرین. »

_ پس دربارهٔ کسی که قلبش، تربیتش و نیاز های جامعه او را به کار های بزرگ می خواند، اما او در کنار مبارزه ها، رنج ها، و خطاهای بشریت فقط یک تماشاچی بی تفاوت است، چه باید گفت؟

« سینت کلئر آدم عجیبی و غریبی است. انگار ایوا را به راحتی فراموش کرده. فکر می کردم احساسات بیش تری از خودش نشان بدهد.» اوفلیا گفت: «اما دریای آرام، عمیق تر است»

جاودانگی رو نمی‌خوام. تو برای من خودِ ابدیتی

چه طور دوست قدیمیش آن‌قدر غریبه شده بود؟

خاکسترش از حماقت و شرارت بی کرانِ این مردمان به ٱسمان ها سر کشید

مادری رنجور پشت پنجرهٔ بازِ خانه منتظر فرزندش بود

- دانش قدرته. - و نادانی نعمت.

زمزمه می کنم : تو زود تر رسیدی اونجا، عشق من. بهت حسودیم می‌شه. چون چه جوری باید بدون تو سر کنم؟ جوابی برای سوالم نمی گیرم، فقط چشم هایش که تا ابد بسته باقی خواهند ماند سکون بدنش زیر دستم و باران سردی که بر سرمان می بارد.