بریده‌ کتاب‌های نرگس عابدی

+ در انتظار این پیر(مراد) بوده‌اید، از کی؟ در کجا؟ -از مدت‌های مدت‌ها پیش، و در همه جا؛ از آن پس که چیزی در روان آدمی به مخاطره افتاد و فروریخت و شکست و انسان باور کرد که مجموعه‌یی از اصول، کهنه شده‌اند و کپک زده‌اند و گندیده‌اند صرفا بخاطر آنکه به کار گرفته نشده‌اند؛ از آن پس که گروهی بزرگ، بی‌دغدغه، ایمان را رها کردند؛ زیرا که هیچ عده‌یی به وعده‌گاه نرسید.

برای خویش، هیچ مرید نمی‌خواهم؛ برای گذشتگان می‌خواهم؛ برای آن‌ها که خوب‌ترین پیام‌ها را، چون بوته‌های بسیار بزرگ گل محمدیِ غرقِ عطر برای آدمیان آوردند؛ اما آدمیان ندانسته آن بوته‌ها را، در شوره‌زار انداختند و رفتند" تا همان بوته‌ها را، عیناً، در آینده بیابند و ببویند. "

آدم‌ها بیش از هرچیزی به زندگی چسبیده‌اند و شنیدن این حرف وقتی بامزه می‌شود که به تمام چیزهای قشنگی که در این دنیا هست فکر کنیم.

گیریم که کای(قیصر روم) انسان است؛ چون انسان فانی است، پس کای هم فانی است. اما، او این موضوع را هرگز و اصلا نه درباره‌ی خود که فقط درباره‌ی کای صادق می‌دانست.

من همچنان ساکت بودم و به خصوص با او حرفی نمی‌زدم؛ تا همین دیروز. چرا حرف نمیزدم؟ چون هرچه باشد من هم غرور دارم. می‌خواستم او، بدون کمک من و البته نه از روی چرندیات پست فطرت ها، خودش به تنهایی همه چیز را بفهمد، حدس بزند و مردش را بشناسد!

مدام نقشه و نقشه چه کسی اولین بار شروع کرد؟ هیچکس. خود به خود شروع شد. قبلا هم گفتم که من زندگیِ مشترک مان را با خشونت و سخت‌گیری شروع کردم.