بریده‌ای از کتاب سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می آمد اثر نادر ابراهیمی
1403/9/10
صفحۀ 63
برای خویش، هیچ مرید نمی‌خواهم؛ برای گذشتگان می‌خواهم؛ برای آن‌ها که خوب‌ترین پیام‌ها را، چون بوته‌های بسیار بزرگ گل محمدیِ غرقِ عطر برای آدمیان آوردند؛ اما آدمیان ندانسته آن بوته‌ها را، در شوره‌زار انداختند و رفتند" تا همان بوته‌ها را، عیناً، در آینده بیابند و ببویند. "
برای خویش، هیچ مرید نمی‌خواهم؛ برای گذشتگان می‌خواهم؛ برای آن‌ها که خوب‌ترین پیام‌ها را، چون بوته‌های بسیار بزرگ گل محمدیِ غرقِ عطر برای آدمیان آوردند؛ اما آدمیان ندانسته آن بوته‌ها را، در شوره‌زار انداختند و رفتند" تا همان بوته‌ها را، عیناً، در آینده بیابند و ببویند. "
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.