بریده‌های کتاب مریم مهدی زاده

میرم بابا. هرکی هرچی می خواد، بگه. اصلاً دایی راست میگه، من ترسوام. ولی میرم که همون چندتا شهید رو برگردونم به شهرشون. برای مادرها خاک با خاک فرق داره، اما برای من، خاک همون خاکه.

حضرت فاطمه زهرا (س) در خطبه معروف خود در مسجد پیامبر(ص)، چند عامل را برای وضعیتی که بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) پیش آمده بود و موجب شد تا جهان اسلام از هدایت و رهبری شخص دوم جهان هستی امیرمؤمنان(ع) بی بهره بماند، بیان میفرمایند که در حقیقت میتوانند عوامل ارتجاع و انحراف در هر انقلابی باشند. این عوامل عبارت اند از: ۱. رفاه طلبی و دنیا خواهی ۲. رخنه منافقان فرصت طلب نامحرم و غیر خودی و جان گرفتن آنها. ۳. کمرنگ شدن دین و رویگردانی از ارزشهای دینی ۴. استفاده از تبلیغات سوء برای انحراف امت. ۵. میدان داری سران انحراف، ریاست طلبی و قدرت طلبی آنان. ۶. سکوت و بی تفاوتی خواص ۷. کنار زدن ولی حق و سستی در حمایت از ولایت

«أمّ» یعنی ریشه و اصل، عرب در مسائل بسیار مهم تعبیر به ام میکند. مثلاً میگوید ام المصائب (ریشهٔ بدبختیها)، أم السجايا (ريشه سرشتها)، أمّ الخبائث، أم الكتاب، أم القرى و...؛ پس اُمّ یعنی ریشه و همان گونه که تداوم زندگی درخت به ریشه آن است. این مادر است که فرزندش را چه پیش از تولد و چه بعد از آن تغذیه میکند. تداوم رسالت و تغذیه درخت پیامبری نیز بر عهده فاطمه است؛ زیرا فاطمه «أمّ الأئمه» است و امامت، تداوم نبوت است.

ندارم، نمی خورم شقه های گوشت را آویخته بود؛ جوری که چشم ها را بفریبد. علی (ع) نگاهی به گوشت های شرحه شرحه انداخت و گذشت. مرد قصاب با لحنی مشتری پسند گفت: - گوشت نمی خواهید یا امیرالمومنین (ع)؟ - نه. - تازه است. همین امروز قربانی کرده ام. - پول ندارم. - گوشت را ببرید، پولش را بعدا بدهید. من صبر می کنم‌. - چرا تو برای پول صبر کنی؟ من برای خوردن صبر می کنم. ر.ک: دیلمی، ارشادالقلوب، ص ۱۱۹

با فتح مکه، عثمان بن طلحه، کلیددار کعبه، کلید را به پیامبر (ص) تسلیم کرد. همینکه عثمان بن طلحه کلید را به پیامبر (ص) داد، عباس بن عبدالمطلب (عموی پیامبر)، دست خود را دراز کرد و گفت: "ای رسول خدا، پدرم فدای تو باد؛ لطفا منصب کلیدداری و سقایت را به ما بدهید." پیامبر (ص) فرمود: "کاری را به شما واگذار میکنم که متحمل هزینه ای شوید نه اینکه از آن راه، پول در بیاورید."

آنگاه وقتی رسول خدا (ص) آن حقیقتی را که قریش نسبت به آن شناخت و یقین داشتند آورد و راستی سخنان حضرت را دانستند و اخبار غیبی را از آن حضرت پرسیدند، به راستی به آنان پاسخ گفت و از این رو پی بردند که او پیامبر الهی است آنگاه رشکی که در دل هاشان ریشه دوانده بود نگذاشت که به او ایمان بیاورند و از او پیروی کنند و نبوت او را تصدیق کنند...

اشعث بن قیس از فرماندهان علی و جنگجویی توانمند، پیشاپیش بیست هزار نفر از مخالفان ادامه جنگ ایستاد و گفت: "ای علی! می دانی که مرا از جنگ باکی نیست؛ من همیشه مرد جنگ و میدان های نبرد بوده و هستم، اما اکنون ادامه جنگ را به ضرر اسلام و مسلمین می دانم. پس به پیشنهاد این جمع از یارانت گوش ده و دعوت معاویه را به قرآن و حکمیت بپذیر"

نخستین بار بود که مزه انتقام را می چشیدم؛ مثل نوشیدنی معطری بود که گرم و گوارا از گلو پایین می رفت اما طعمی بد و ناخوشایند بر جا می گذاشت طوری که فکر می کردم زهر خورده ام...

نگاه کردم به عکس علی آقا، جمله ای از او زیر عکس بود که با خط قرمز نوشته بود: "کسی می تواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند که در سیم خاردارهای نفسش گیر نکرده باشد."

بردگی به زنجیرهایی نیست که در دست و پاها است، به ترس هایی است که در قلب هاست. انسانی که فقط از خدا بترسد و از غیر او نترسد، در روز فتح می تواند مانند بیت خدا به بام خانه ی دل برود و "الله اکبر" بگوید...

در هنگام طواف، هر دور با این سنگ شروع می شد و به نظر فاطمه این اشاره و نشانه ای بود که راه را گم نکنند. همان گونه که امامان معصوم برای بقای عترت رسول بودند و باید محکم به آنها چنگ زده می شد، در هنگام طواف نیز حجرالاسود را نباید از نظر دور کرد.

واسکو دوگامای پرتغالی می خواست به هند برسد، راه را بلد نبود، بازرگانان ایران و عرب مسلمان هم به رقبای جدید میدان نمی دادند، واسکو چاره را در پهن کردن دام برای بازرگانان مسلمان دید، مهمانی ترتیب می داد با شراب که در حال مستی از زیر زبان بازرگانان مسلمان ایران و عرب راه رسیدن به هند را بیرون بکشد. مسلمانان اما لب به غذا و مشروبات او نمی زدند. واسکو دوگاما ولی زیرک بود. به دنبال کسی در میان بازرگانان مسلمان گشت که در میان آنها به سهل انگاری و پای بند نبودن به شریعت اسلام مشهور باشد. او را یافت؛ احمد بن ماجد، بدین ترتیب بدمستی یک دریانورد لاابالی آغاز استعمار هند را رقم زد... تلخیصی از صفحات ۲۴ و ۲۵ کتاب "سفر به آن سوی دریاها"