بریدۀ کتاب

چقد این شخصیت آه از نهاد من در میاره....
ولی وقتی ریزه ریزه در خودم دقت میکنم، آه بلندتری از نهادم بلند میشه که انگاری ما هم دست کمی از ایشون نداریم....
اونجاها که نمازها رو دقیقه به دقیقه عقب میندازیم،
اونجاها که فرصت کمک کردن داریم ولی ذره ذره با فکر فقر و هزارتا آرزوی بر زمین مونده اون فرصت‌ها رو میسوزونیم و..........

عاقبت به خیری هم شانس میخواد
خدا کنه به ما از این شانسا بدن 🤒🤕