بریده‌های کتاب تینا

تو زن منی. قراره من از تو در مقابل هیولاها مراقبت کنم، نه این که خودم برات هیولا باشم:)

ادم بد وجود نداره. همه ما آدم‌هایی هستیم که گاهی اوقات کارهای بد انجام می‌دیم.

به نظر من بهترین و قابل اعتمادترین آدم‌ها کسانی هستند که عشق رو میسازند، چون هیچ چیز سخت‌تر و مهم‌تر از ساختن عشق نیست.

مارکوس دلیل اینکه نویسندگان روحیه‌ای شکننده دارند اینه که دو مشکل احساسی رو تجربه می‌کنند: غم و غصه کتاب، و غم و غصه عشق. نوشتن یک کتاب مانند دوست داشتن دیگری‌ست؛ گاهی ممکنه رنج بسیاری بهت تحمیل کنه.

- مارکوس میخوام نویسندگی رو بهت یاد بدم، نه به این دلیل که نوشتن رو بلد نیستی، بلکه برای اینکه نویسنده بشی. کتاب‌هل چیزهای ساده‌ای نیستند. همه می‌تونند بنویسند، ولی همه نویسنده نیستند. + چطور می‌تونم بفهمم که نویسنده‌ام یا نه، هری؟ - تو نباید بفهمی، دیگران‌اند که بهت می‌فهمانند.

زندگی برایم تا اندازه ای راحتی و آسانی اش را از دست داده بود. موقعی که بدن غمگین است، دل هم ملول می‌شود.

گاه می‌کوشیم غم و اندوهی را که نتوانسته‌ایم صادقانه با آن روبه رو شویم پشت حد اغراق آمیزی از سرخوشی دیوانه‌وار پنهان کنیم. در این حالت نه تنها شادمان نیستیم بلکه به تمامی ناتوانیم از این که حتی کوچکترین اندوهی را احساس کنیم، زیرا در این صورت به کلی غرق غم‌های فروخورده‌مان می‌شویم. برای همین با پافشاری تمام گرایشی شکننده در خودمان می‌پروریم که مدام بگوییم همه چیز خوب است.

پابندی شرط اول سقوط و انهدام است.

برایش مهم نیست چه می‌گویم یا چه حسی دارم، احساساتم برایش بی معنایند، فقط در اختیار داشتنم برایش مهم است. - کلکسیونر | جان فاولز

عشق قابل تغییر، ناپایدار و تصادفی است.

عشق همه چیز است و واقعا ارزشش را دارد که برایش بجنگی، برایش شجاعت به خرج بدهی و همه چیز را به خطر بیندازی... و اگر چیزی را برایش به خطر نینداختی، بزرگترین خطر را کرده ای.

ناگهان منطقِ بدیعی که پشت شکایت های پرحرارت و حالت تدافعی و مستاصلانه زوج هایم بود را درک کردم. همه این ها نیاز پنهان ما برای داشتنِ کسی بود که به او تکیه کنیم. فردِ عزیزی که بتواند ارتباط احساسی قابل اتکا و راحتی را به ما عرضه کند. - محکم در آغوشم بگیر | سو جانسن

همه ما روزی کسی را که دوست داریم از دست می‌دهیم. هر کس نتواند این فقدان را تحمل کند سزاوار نام انسان نیست و استحقاق همدردی ما را ندارد.

آدم در تنهایی می‌پوسد و پوک می‌شود و خودش هم حالیش نیست. می‌‌دانی؟ تنهایی مثل ته کفش می‌ماند؛ یکباره نگاه می‌کنی می‌بینی سوراخ شده. یکباره می‌فهمی که یک چیزی دیگر نیست.

دﻟﻢ می‌ خواست او ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ و من ﺳﺎکت ﺑﻪ در و دﻳﻮار ﻧﮕﺎ ه ﻛﻨﻢ؛ به ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻓﺮوﺷﮕﺎه ﻫﺎ، ﺑﻪ ﺑﺮ ف ، به خیسی ﺧﻴﺎﺑﺎن، ﺑﻪ ﺳﺮﻣﺎی ﻛﺸﻨﺪه. و ﭼﻘﺪر خالی ﺑﻮدم ؛ ﺧﺎلی و ﭘﻮک..‌

می‌دونی تئو، سخت ترین چیز اینه که قبول کنیم اون موقع که به محبت و عشق احتیاج داشتیم ازمون دریغ شده، دوست داشته نشدن وحشتناک ترین حس دنیاست.