بریدۀ کتاب

آدم در تنهایی می‌پوسد و پوک می‌شود و خودش هم حالیش نیست. می‌‌دانی؟ تنهایی مثل ته کفش می‌ماند؛ یکباره نگاه می‌کنی می‌بینی سوراخ شده. یکباره می‌فهمی که یک چیزی دیگر نیست.