بریده‌های کتاب کوثر محمودی

تنگ دستی هم دلش را نمی‌لرزانْد، چون از نگاه او این که بعضی آدم ها چند پله بالاتر از بقیه باشند از واقعیت های ساده زندگی بود.

ماهی ها روز به روز بیمارتر می‌شوند. پساب ها به دریا می‌ریزند. پیت‌های حلبی به تورمان گیر می‌کنند و لبه‌های آن را از هم می‌درند.تورها تنها راه درآمد ما هستند. ما در همه‌ی جبهه‌ها می‌جنگیم ... طبیعت، ندانم کاری های مدیران، فقر.

مثل همه‌ی آدم‌های تنها، توی رستوران خودم را به روزنامه خواندن می‌زنم اما دزدکی خوشبخت‌ها را دید می‌زنم.

هیچ مکتبی بدون زنده ماندن نمادهایش در جامعه نمی‌تواند زنده بماند و این موضوع را همگان می‌دانند که اگر طرفداران یک مکتب از نمادهای آن کوتاه بیایند، شاکله‌ی آن مکتب در اجتماع به آرامی فرو می‌ریزد.

هیچ دینی نیست که شما را جمع کند؟ شگفت آور نیست که معاویه مُشتی مردم بی سر و پا و سفله را فرا می‌خواند و آنها اجابتش میکنند ..... و من شما را که شریف هستید فرا می‌خوانم، در خانه های خود می‌نشینید؟

جنم حتی یک کشف انقلابی را هم نخواهد داشت. [این] به تخیل نیاز دارد و ابتکار و حدس و گمان. ایگناتویچ هیچ کدام را ندارد. او در قلمرو علم، کارگر است نه صاحبخانه.

در باب علل سقوط مشروطه شکی نیست که ایران قربانی بی دفاعِ بازی کثیفی شده که چندقدرت اروپایی، با مهارتی که،حاصل قرن‌ها تجربه است، بدان مشغول‌اند.

وزارت به اصطلاح مالیه، به سرعت بین وزیرانی که پولشان ته کشیده بود و نیاز به بازپروری مالی داشتند، دست به دست می‌شد.

یکی از نشانه های بی تجربگی ایرانیان در امور سیاسی، حساسیت مضحک آنها به هرگونه انتقاد مطبوعاتی است. همه مقامات حکومتی از بالا تا پایین مدام وحشت داشتند که مبادا مورد شماتت یا تمسخر روزنامه‌ای قرار بگیرند.

... و در من چیست که بعد از عمری همراهی و دیدن علی، آن جا که باید، دست و دلم نلرزید.

مصیبت در هر نوبت، خنجر گداخته خود را در بخش تازه ای از دل و روح آدمی فرو می‌ برد.

- هیچ کاخی بالا نرفت که در کنارش کوخی نباشه. + پس چی؟ تهیدستی؟ این که بدتر (شد)! آدم را مستعد پذیرش هر ستم و خواری میکنه.