مقاومت بی‌معنا نیست و فقط گلوله‌ای که شلیک می‌شود نیست، بلکه زندگی است و زندگی با شرف و کرامت زندگی می‌شود. زندان و محاصره به من آموخت که نبرد طولانی است و راه سخت؛ اما همچنین به من آموخت مردمی که تسلیم را نمی‌پذیرند معجزه‌هایشان را با دستان خودشان می‌سازند.

پیشنهاد صلح با اشغالگرا یه دروغیه که هر از چندگاهی، به مردم ما عرضه می‌شه تا اونارو فریب بده و از مسیر آزادی و کرامتشون منحرف کنه. ببینید چطور مقاومت در لبنان، اشغالگرا رو زیر ضربات خودش مجبور به فرار از جنوب لبنان کرد اینا آماده فرار از غزه هم بودن. سال ۱۹۹۳ آماده فرار از کرانه باختری بودن؛ چرا؟ چون مقاومت حملات ویژه خودش رو گسترش داده بود. اون‌موقع خیلی از این آقایون فریاد زدند که می‌خوان یه کاری بکنن که ما فلسطینی‌ها اومدیم با دشمن سازش کنیم؛ یعنی یه نردبون بذاریم که راحت از درخت جنایت‌هاش پایین بیاد. فقط این نبود که از مخمصه نجاتش دادیم؛ درگیر توافقی شدیم که با اون حق طرف رو رو سه‌چهارم زمین خودمون به رسمیت شناختیم ک مجبور بودیم توی ساختار سازمانی و همکاری‌های امنیتی باهاش مشارکت کنیم. این‌طوری شد که جبهه مقاومت سرکوب و یه عده مردم شریف دستگیر شدن و اونا رو انداختن زندون و مورد ظلم و ستم و شکنجه قرار دادن. یعنی خیلی ساده شدیم حامی امنیتی اشغالگر ! ما به ازای این همه امتیاز دادن، چه امتیازی گرفتیم؟ امتناع اشغالگر از به رسمین شناختن حقوق خودمون!

در مورد چیزی که حق شماست مذاکره نکنید. آن‌ها بیشتر از سلاح شما، از ایستادگی شما می‌ترسند. مقاومت فقط سلاحی که در دست داریم نیست، بلکه عشقی است که به فلسطین در هر نفسی که می‌کشیم داریم. اراده‌ای است که می‌خواهیم بمانیم، با وجود محاصره و تجاوز.

این وصیت من است: سلاحتان را کنار نگذارید،سنگ هایتان را دور نیندازید،شهدایتان را فراموش نکنید و بر سر رویایی که حق شماست معامله نکنید....