بریده‌های کتاب خادِمِ جِنابِ جُوْن

می پرسم: آخر و عاقبت این جنگ چه می شود؟ ... می گوید: این جنگ، جنگ وجودی است.جنگ مرگ و زندگی است.ربطی به انتخابات آمریکا و چیزهای دیگر ندارد. می پرسمم: جنگ وجودی یعنی چه؟ -یعنی یا ما می مونیم یا اونا. پس بذار تا هروقت که می خواد این جنگ طول بکشه.

پدر سید حسن میرود دیدن سید عباس موسوی می پرسد: «از بچه من چه خبر؟ سید عباس میگوید کدوم بچه؟ من اجازه نمیدم به سید حسن بگید بچه. وقتی برای معمم شدن رفتیم پیش سید محمد باقر صدر افراد زیادی ،بودن حتی افراد چهل پنجاه ساله سید محمد باقر صدر به سید حسن :گفت ای جوان شما حس فرماندهی داری و در آینده فرد عظیم الشأنی شده و از اصحاب امام زمان خواهی بود

آقای دکتر بهشتی دبیرکل حزب بود و حزب را مانند معبد میدانست، اما این تقید وی به حزب باعث نمیشد با دیدی کاملاً حزبی به مسائل نگاه کند. شاهد بودم در مسئله انتخابات مجلس به اعضای واحد دانشجویی حزب توصیه میکرد به کسی رأی دهید که لایق و شایسته ،باشد هرچند از اعضای حزب نباشد. ایشان میگفتند نباید به صرف حزبی بودن ،کسی به او رأی داد. بر همین اساس، وقتی شهید رجایی نامزد نخست وزیری شد با اینکه ایشان عضو حزب جمهوری اسلامی ،نبود قاطعانه از نامزدی وی حمایت کردند.

احمد در هر جمعی بود، این حرف را می زد: «جمهوری اسلامی، جمهوری تامین دنیای شما نیست، جمهوری تامین ایمان است. جمهوری امتحان الهی است برای جوان ها. مادرها و پدرها، همسران و همه تا اصحاب الجنه و اصحاب النار را از هم متمایز شوند و جبهه اسباب این سنجش است.

صراحت، صداقت و افتخار و عقیده‌ای که به آن ایمان داشتند و جانشان خون بهایش بود.

به گمان من بلخی به هیچ بخارایی نمی‌ارزد و هیچ باکویی از هیچ مزلقانی کمتر نیست.اما این هایی که یک جا را بلخ می‌کنند یک جا را بخارا و جای دیگر را باکو یا مزلقان.این ها الان در چه حالند؟... فرهنگ و شخصیت اصلی را از تمام این جمهوری‌های برادر گرفته‌اند و در عوضشان بهشان خانه و پنکه و کانال و راه آهن دادند.

ما در مکتب امام حسین، در مکتب عاشورا، در مکتب کربلا، گرد هم می‌آییم و به پندها و درس‌ها و آنچه عواطف ما را بر می‌انگیزد، گوش می‌دهیم و راه را دوباره برای ما روشن کند.

نیازمند آنیم که همه نیروهای فردی و اجتماعی خود را بسیج کنیم؛ نیازمند آنیم که همه ما از افراد و گروه ها و احزاب و دولتها و سازمانها و ارتشها و جبهه های مقاومت برای حرکت به سوی یک مقصد اساسی در زندگی مان بسیج شویم. در غیر این صورت ما تماشاچیانی هستیم که هیچ کاری نمیکنیم و مسئولیتهای خود را رها کرده ایم و نگاهمان یک روز به ارتش است یک روز به رهبران و یک روز به مقاومت فلسطین. همه اینها مقدس هستند، ولی در این میان نقش ما چیست؟ وظیفه ما چیست ای مردم؟

به همان اندازه که در این روزها احساس مصیبت و اندوه عمیق و نیز احساس قدردانی فراوان می‌کنیم، به همان اندازه باید در زندگی و اوضاعمان بازنگری کنیم و خط تازه‌ای برای رفتار و سلوکمان برگزینیم؛ باید تجسم حسینی بودن روی زمین باشیم. در این زمان چقدر ما نیازمند حسینی بودن هستیم.حسینی بودن یعنی اینکه انسان به اوج فداکاری و بخشش و وفاداری و خدمت برسد، بیشترین خدمت و عطا و بخشش از او به دیگران برسد مرتبه عفو و گذشت برسد. تصور می‌کنید که وقتی عصبانی می‌شوید خیلی سخت است که از غرور و خودخواهی خود دست بردارید؟ درست است که این کار سخت است ولی آیا آنچه حسین انجام داد برایش سخت نبود؟

رسالت مرد بدون مشارکت زن به انجام نمی رسد و نمی تواند موفقیت آمیز باشد.

گاهی نبرد با ویژگی‌فرهنگی و فکری نمودار می‌شود. یکی از متفکران این ستم را استحمار می‌نامد، استحمار یعنی اینکه مردم را نادان نگه دارند مردم چیزی نفهمند و نادان بمانند در اینجا نیز ستمکار عقل و اندیشه و آگاهی و احساس ستم دیده را نادیده می‌گیرد.در اینجا نیز نبرد پابرجاست.

حسین معتقد است که انسان در برابر ظلم نمی‌تواند صبر پیشه کند.حسین می‌فرماید:«به خدا سوگند که مرگ را جز سعادت و زندگی با ستم پیشگان را جز ملامت نمی‌دانم.»

مرگ با عزت زینت انسان است!

تابلوی سرخ بزرگی بالای یک ورودی هلالی شکل خورده که میگوید اینجا جنة الشهداء است. روی درش یک اطلاعیه هیئت زده اند که عنوانش برایم جالب است: «عزاء - تبيين - جهاد» به نظرم کارکردی است که یک هیئت تراز باید داشته باشد.

امام خامنه ای: فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد.

علی تا آخرین روزی که آفتاب بر زمین می تابد و جهان برقرار است چون رودی جاری خواهد بود.

علی نوعی ایمان، نوعی اسلام و نوعی حیات است همان گونه که معاویه چنین است. نزدیکی به علی فقط دیدار او نیست بلکه چون او زیستن و اندیشیدن چون او خویش را برای هدایت مردمان وقف نمودن است وگرنه بسیارند که صبح و شام با علی اند، حتی در سپاه اویند ولیک از او چون زمین و آسمان فاصله دارند.

دیگر ثوره تنها یک شورش در یک برهه از زمان از طرف یک گروه در برابر یک نظام نیست بلکه ثوره عبارت است از قیام افراد قبیله ی خدایی در هر نسل برای انتقام گرفتن از آن قبیله ی طاغوتی که از آنها یک خون به گردن دارد و یک خون طلب دارد. از اینجا است که کلمه ی ثوره با خون پیوند پیدا میکند؛ کلمه ی ثوره با تسلسل تاریخی پیوند پیدا میکند؛ کلمه ی ثوره با مسئولیت مستمر انسان درطول تاریخ پیوند پیدا میکند و عجیب است که از داخل این کلمه ی ثار، تمام فلسفه ی تاریخ اسلام بخصوص در دید شیعی اش که یک فلسفه ی تاریخ کامل است میشود استخراج بشود.

شهادت بدون تردید همیشه ضامن پیروزی های بعدی است

مقتضای طبع آدمی آن است که آن چنان زیست کند که شریعت اسلام بدان امر ،فرموده چرا که اسلام دین فطرت و خلقت است و نه تنها هیچ حکمی در آن نیست که مخالف طبع آدمی باشد، بلکه همه احکام عملی آن از همان فطرتی منشأ گرفته است که انسان در اصل وجود خویش با آن متفق و متحد است.