بریده‌های کتاب بهاره بالغ‌نژاد

بعضیا این‌طوری‌ان. واسه یه فیلم چرت‌و‌پرت اشک می‌ریزن ولی تو بیش‌ترِ موارد حرومزاده‌های پستی‌ان. جدی می‌گم.

اگه کسی کاری رو خیلی خوب انجام بده، بعد یه مدت دیگه مواظب کارش نیست و خودنمایی می‌کنه و اون‌وقت دیگه خوب نیست.

بی‌نظیر. اگه کلمه‌ای باشه که ازش متنفر باشم همین بی‌نظیره. خیلی کشکیه.

تنها کسی که شما را خشنود می‌سازد است که می‌تواند سرخورده‌تان هم کند.

اصلاً مقصودتان چیست که آدم آخرش می‌میرد؟ شاید انسان صد حس داشته باشد که در موقع مرگ، فقط پنج حس آشنا و معروفش از بین برود و نود و پنج حس دیگرش زنده بماند.

«اگر من، به دلیل کسی که هستم، منم و اگر تو، به دلیل کسی که هستی، تویی، پس من منم و تو تویی. در مقابل، اگر من، چون تو تو هستی، منم و اگر تو، چون من من هستم تویی، پس نه من منم، نه تو تویی. » کیستی و شخصیت ما تا حد زیادی ناشی از تعاملاتمان با دوستانمان است و …

انگار با عمیق نگریستن به شئ، او ناگاه در یک‌قدمی قلمروی می‌ایستد که در آن دیگر نه شئ، که چیزی‌ست در آستانه‌ی فروپاشی و تجزیه. تجزیه به چه؟ به اشک، به شادی

عشق ورزیدن به دوستان به‌معنی جذب شدن به یک یا چند ویژگی آنها نیست، بلکه دوست داشتن تک‌تک ویژگی‌های آنهاست، یعنی دوست داشتنشان به‌خاطر خود خودشان.

حتی اگر برایتان بمیرم -که بخش عمده‌ای از افسانه‌های دوستی را بر می‌سازد- لزوماً به این معنا نیست که دوستتان هستم.

آخ اگه هری پاتر می‌دونست! اگه می‌دونست چقدر برای ما ارزش داره، برای ما فرومایگان، برای ما که در بندیم، برای ما نخاله‌های جهان جادو!

…بهترین قسمت هر روزی شبِ آن روز است… وقتی روز گذشت، بازماندهٔ آن را، که شب باشد، باید دریافت.

یافتن جایگاه خود در جهان یعنی یافتن جایی که در آن نیازهایتان به کارتان می‌آید.

معنای راستین کتاب و آنچه را می‌توانست به ارمغان آورد، به سادگی فراموش کرده‌ایم. حتی این را فراموش کرده بودیم که یک رمان «پیش از هر چیز داستانی را برایمان حکایت می‌کند» و نیز نمی‌دانستیم که داستان باید همچون داستان خوانده شود. برای فرو نشاندن عطشمان به قصه.

رها شدن از رنج برای مردم دشوار است؛ چراکه رنج‌های آشنا را به ترس‌های ناشناخته ترجیح می‌دهند.

فکر نکنم آدم لازم باشه تموم‌ زندگیش حالی به حالی باشه. اما لازمه برخوردت با کتاب -با زندگی- طوری باشه که در هر لحظه مجازاً حال کنی.

سبحان الله، خداوند تمام نعمت را برای اروپا تمام کرده. تمام صحراها سبز است، چمن است؛ زراعت‌های مختلف، یک نقطهٔ بی‌مصرف ندارد. آبادی‌ به هم متصل است ولی چه آبادی‌ها، چه عمارات قشنگ، چه جاهای خوب که واقعا به جز دیدن چاره نیست و نه تعریف نمی‌توان کرد که چه چیز است.

همه‌فن حریف. از پس انجام هر کاری بر می‌آیم -البته کارهای معقول. نقاشی خانه. شستن پنجره. معلم زبان (فقط انگلیسی). هرس باغچه. تنبیه بچه‌ها. هر چی. ساعتی ۲۵ دلار. آلدو بنجامین. ۰۶۳۶۲۱۴۱۳۷ کار عار نیست.

… عشق یک تصمیم است و شدتش بیشتر با کله‌شقی مرتبط است تا احساسات حقیقی یا خودجوش.

با این وضع که نرخ پیشرفت علم پزشکی تقریباً برابره با نرخ نابود شدن محیط زیست، محتمل‌ترین سناریو اینه که درست در لحظه‌ی نامیرا شدن گونه‌ی انسان، دنیا غیرقابل سکونت میشه.

بعضی‌ وقت‌ها دلواپسی‌های آدم ممکنه نشونه‌ی چیزهای دیگه‌ای باشن. و اون چیزهای دیگه‌ای هم که دلواپسی‌ها نشونه‌شونن ممکنه خیلی حادتر از خودِ واقعیت باشن. ترسناک‌ترین نکته‌ی دلواپسِ چیزی بودن همینه.